به گزارش سرویس تاریخ ساعدنیوز، بریتانیا در سال 1343 مذاکراتی پنهانی با دولت ایران انجام داد و پیشنهاد واگذاری سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی را که نظامیان بریتانیایی در آنها حضور داشتند در مقابل استقلال بحرین به او داد و شاه را متمایل به این کرد از ادعای تعلق بحرین به ایران دست بردارد.
به نقل از اطلاعات، سرزمین بحرین در دوران باستان جزوی از امپراطوری ایران بود؛ اما در اغلب دورانهای تاریخ حکومتی محلی و خودمختار داشت. پرتغالیها یک بار در قرن نوزدهم بحرین را اشغال کردند و پس از آنها نیز آل خلیفه مدتی بر این سرزمین حکمرانی میکردند. با بیرون رفتن آلخلیفه نیز بحرین حکومتی محلی داشت و با نظارت امپراطوری بریتانیای کبیر اداره میشد.