متن آهنگ تا ثریا از سعید پارسایی
چو آهنگ رودی دلم را ربودی به چشمان مستت به عشقم فزودی فتادم به دامت بلایم تو بودی بلایم تو بودی فتادم به دامت به دام نگاهت به چشم سیاهت دلم را ربودی آن بت زیبا،دلبر رعنا،تازه گل، تازه گل فریبا مستی جان فزا،شوخ شیدا ناز او زمین تا ثریا رُخش همچو خورشید به سویم خرامید به لبخند عاشق فریبش دل از غم رهانید صبرم از دل ربود آن شکیبا جانم عاشق نمود ای دریغا شب به شب بر سر راه کویش کام من تشنه تر بر سبویش سرخوشم از پریشان مویش قسمت این بوده ای طبیبا از رخ لاله اش بوسیده ای چین چون به جادوی مهرش اسیری با دو چشمش شبی خلوتی گیر ورنه فردا ز حسرت بمیری عاشقی کن عاشقی کن گر گدایی در این ره امیری جان فدای دلبری کن گر بخواهی در عالم نمیری در هوایش عاشقی کن گر گدایی در این ره امیری…
