آیا شما یه صورت حرفه ای یک دوچرخه سوار هستید و یا اینکه تفریحی از دوچرخه استفاده می کنید؟ باید بدانید که وارد آوردن فشار بر ناحیه تناسلی در زمانی که فعالیت بدنی دارید می تواند خطرآفرین باشد و شما در آینده ای نزدیک برای درمان اختلال نعوظ به پزشک مراجعه خواهید کرد.
هنگام دوچرخه سواری، مقدار قابل توجهی از وزن یک مرد بر روی کف لگن-در منطقه ای از بدن که در آن اعصاب و عروق خونی از آلت تناسلی مرد عبور می کنند، احتمال آسیب و اختلال نعوظ را دارد. اگرچه دوچرخه سواری ممکن است باعث اختلال نعوظ گردد، ولی احتمال دچار شدن به این عارضه کمتر می باشد و فواید ورزشی آن بیشتر می باشد.
در اغلب مطالعات که ارتباط بین دوچرخه سواری و اختلال نعوظ را پیدا کرده اند، بر روی مردانی تمرکز کرده اند که چندین ساعت طولانی دوچرخه سواری می کنند، مانند کسانی که تورهای طولانی دوچرخه را بصورت آماتور یا حرفه ای می گذرانند.
همچنین شایان ذکر است که در تحقیقات دانشگاه ماساچوست نشان داد که مردانی که به مدت سه ساعت یا کمتر در هفته دوچرخه سواری می کنند، خطر ابتلا به اختلال نعوظ را کاهش می دهند و این نشان می دهد که دوچرخه سواری به عنوان یک ورزش متوسط می تواند به پیشگیری از اختلال نعوظ کمک کند.
صندلی دوچرخه شما نیز ممکن است مهم باشد. تحقیقات نشان داده است که صندلی های “بدون بینی” که نشیمن گسترده تری برای استخوان های لگن برای استراحت دارند ممکن است به جلوگیری از آسیب، بی حسی موضعی و مشکلات مربوط به عملکرد نعوظ کمک می کند.
نتایج تحقیقات به دوچرخه سواران مرد توصیه می کند که هر ده دقیقه یک بار روی پدال بایستند تا از اختلال نعوظ جلوگیری شود. اغلب سکس تراپیست ها هشدار می دهند که برای مردان بسیار مهم است که از وارد آوردن فشار بر اندام‌های خصوصی خود روی زین خودداری کنند.
