زمانی که دربارۀ قواعد زبانی (گرامر) فکر می کنید، یک کمد با کشوهای بیشمار را تصور کنید. به جای لباس، این کشوها انواع مختلف کلمات به نام ادات سخن را شامل می شوند؛ که عبارتند از: اسم ها، فعل ها، صفت ها، قیدها و دیگر موارد. هر کدام از این موارد در کشوی جداگانه و مخصوص به خود است.
حالا تصور کنید که صبح زود است و قرار است اولین جملۀ خود را به زبان آلمانی ادا کنید. برای شروع، به سوی کشوی “اسم ها” رفته و کلمۀ Socken (zok-en) (socks) (جوراب) را انتخاب کنید. سپس برای توصیف جوراب های خود به سمت کشوی “صفت ها” رفته و کلمات neu (noy) (new) (تازه، نو) و schwarz (shvârts) (black) (مشکی)را انتخاب کنید. برای نشان دادن اینکه با جوراب های مشکی نوی خود چکار می کنید به سمت کشوی “فعل ها” رفته و فعل anziehen (ân-tsee-en) (to put on) (پوشیدن) را انتخاب کنید.
به دلیل اینکه زمان کافی ندارید و دیرتان شده است به کشوی “قید ها” هجوم برده و کلمۀ (quickly) (shnêl ) schnell(سریع) را انتخاب کنید. حالا برای ساخت یک جملۀ کامل، یک مورد دیگر نیز نیاز دارید. سمت کشوی ضمایر رفته و ضمیر (ich (I (من) را انتخاب کنید. قبل از اینکه خودتان متوجه شوید یک جملۀ کامل از کشو بیرون کشیده اید:
Ich ziehe schnell meine neuen schwarzen Socken an (iH tsee-he shnêl mayn-e noy-en shvârts-en zok-en ân) (I quickly put my new black socks on)
برای ساخت یک جملۀ صحیح، باید بدانید که چگونه این کلمات را کنار هم قرار دهید. و این یعنی گرامر. این فصل استفاده از گرامر را همچون پوشیدن لباس در صبح برایتان آسان می کند. با داشتن قواعد پایه در دستتان هر لحظه که خواستید می توانید با اعتماد به نفس از گرامر زبان آلمانی استفاده کنید. بنابراین به جملۀ مورد نظر خود فکر کنید، کلماتی که نیاز دارید را انتخاب کنید و پیش از اینکه خودتان متوجه شوید شروع به صحبت کردن به این زبان خواهید کرد.
دانستن ادات سخن
برای ساختن یک جملۀ ساده باید ادات سخن را بدانید. مهم ترین آن ها عبارتند از: اسم ها، حروف تعریف، ضمایر، فعل ها، صفت ها و قید ها. بخش های پیشِرو اطلاعات مربوط به هر کدام از این موارد را برایتان ارائه کرده است. گرامر پایه زبان آلمانی
اسم ها
رز یک رز است. اما رز یک اسم هم هست و اسامی در زبان انگلیسی و آلمانی دقیقاً مشابه یک دیگر نیستند. هرچند اسامی در هر دو زبان برای نام بردن چیزها (افراد، مکان ها، اشیا، مفاهیم و …) استفاده می شوند، تفاوت اساسی در این جاست که اسامی در زبان آلمانی با حروف بزرگ نوشته میشوند و یکی از سه جنس (مذکر، مونث و خنثی) را دارا هستند. بخش های پیشِرو جزئیات مهم در خصوص جنس اسم ها و چگونگی جمع بستن اسم های مفرد را مطرح می کنند.
فهم جنس اسم ها
همان طور که پیش تر مطرح شد، اسم ها در زبان آلمانی دارای جنس هستند. یعنی یکی از سه جنس مونث، مذکر یا خنثی (بدون جنس) را دارا هستند. متاسفانه، معنای یک اسم کمک زیادی برای فهم جنس آن نمی کند. پس این را به خاطر داشته باشید که در زبان آلمانی جنس گرامری واژه هیچ ارتباطی با معنای آن واژه ندارد. درعوض یک نشانه برای دانستن چگونگی جایگذاری آن واژه در جمله است. متآسفم ولی راه آسان تری برای یادگیری جنس کلمات در این زبان وجود ندارد. باید جنس آن ها را حفظ کنید. اما چند مورد به عنوان راهنما ممکن است به شما در این کار کمک نند:
- اسم های آقایان، اسم ماشین ها، ملیت، شغل، فصل ها، روزها و ماه ها معمولاً دارای جنس مذکر هستند.
- اسم های خانم ها، اکثر گل ها و درختان دارای جنس مونث هستند.
- اسامی که با Ge شروع می شوند معمولاً بدون جنس (خنثی) هستند.
- اسامی که با ist, ich, ismus و ner پایان می یابند معمولًا دارای جنس مذکر هستند.
- اسامی که با heit, keit, ik, schaft, ei,tät وung پایان می یابند معمولاً دارای جنس مونث هستند.
- اسامی که با chen, lein, ium, um و tum پایان می یابند معمولًا بدون جنس (خنثی) هستند.
دانستن جنس واژه ای هنگام استفاده از آن در جمله مهم تر است. چگونه؟ خب با توجه به نقش اسم در جمله سه حرف تعریف (der (dêr), die (dee و (das (dȃs (که هر سه در انگلیسی “the” هستند) دچار تحولات نوشتاری می شوند و حتی گاهی اوقات، شکل نوشتاری آن اسم نیز تغییر می کند. این مورد درخصوص حروف تعریف نامعین (indefinite articles) ein (ayn), eine (ayn-e) و (ein (ayn (که در انگلیسی همان a و anهستند) نیز صدق می کند.
در واقع از آنجایی که نمی توانید از اسم های آلمانی بدون حروف تعریفشان استفاده کنید، یک بخش کامل را به این موضوع اختصاص داده ایم.