در میان همه شاعران فارسیزبان، نام حافظ شیرازی پیوندی ناگسستنی با شب یلدا دارد؛ گویی غزلهای او از دل همین شبهای بلند و رازآلود سر برآوردهاند.
دیوان حافظ برای ایرانیان تنها یک کتاب شعر نیست، بلکه آیینهای از حال و آینده، عشق و اندوه، امید و صبوری است. در شب یلدا، زمانی که خانوادهها دور هم جمع میشوند، فال حافظ به رسمی دیرینه تبدیل شده است؛ رسمی که در آن هر غزل، پیامی پنهان برای دل شنونده دارد.
حافظ در اشعار خود بارها از شب، تاریکی، انتظار، صبر و طلوع صبح سخن گفته است؛ مفاهیمی که بهزیبایی با فلسفه شب یلدا همخوانی دارند. شب یلدا در نگاه حافظ، شبی است که اگرچه طولانی است، اما نوید سپیده را در دل خود دارد.
حافظ، صبر را کلید رهایی از شبهای طولانی میداند و مخاطب را به امید بستن به روشنایی دعوت میکند:
صبر و ظفر هر دو دوستان قدیماند
بر اثر صبر نوبت ظفر آید
این بیت، یکی از محبوبترین ابیات حافظ در شب یلداست؛ چراکه یادآور میشود هیچ شبی، هرچقدر هم طولانی، بیپایان نخواهد بود.
در بسیاری از غزلهای حافظ، شب نماد رنج و انتظار است و صبح، نشانه رهایی:
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها
این بیت، حال دلهایی را بازگو میکند که در تاریکیِ انتظار به سر میبرند، اما همچنان به رسیدن به ساحل امید دارند.

برای حافظ، عشق نوری است که تاریکترین شبها را روشن میکند:
در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
در شب یلدا، خواندن این ابیات یادآور آن است که عشق، نیرویی است که حتی در طولانیترین شبها، گرمای زندگی را زنده نگه میدارد.
تفأل به حافظ در شب یلدا، بیش از آنکه پیشبینی آینده باشد، گفتوگویی صمیمی با دل خویش است. هر غزل، بسته به حال و نیت خواننده، معنایی تازه مییابد:
دلم جز مهر مهرویان طریقی برنمیگیرد
ز هر در میدهم پندش ولیکن درنمیگیرد
این بیتها اغلب لبخند، امید یا حتی اشک شوق را مهمان جمع یلدایی میکنند.
1. همخوانی مفهومی: شب، انتظار، امید و صبح در اشعار حافظ جایگاهی ویژه دارند.
2. زبان چندلایه: هر بیت، تفسیری تازه برای هر نسل دارد.
3. پیوند با آیین فال: حافظ تنها شاعری است که شعرش به آیینی جمعی تبدیل شده است.
4. تسلیبخش دلها: غزلهای او آرامشبخش و امیدآفریناند.
شب یلدا، بدون حافظ، چیزی کم دارد. غزلهای او همچون شمعی هستند که در بلندترین شب سال روشن میشوند و دلها را به صبر، عشق و امید فرامیخوانند. گزیده اشعار حافظ در این شب، نهتنها سنتی فرهنگی، بلکه تجربهای عاطفی و معنوی است که نسل به نسل منتقل شده و همچنان زنده خواهد ماند.
چهار فصل بودن کشور ایران و علاقه ایرانیان باستان به برگزاری جشن و دورهمی ها دلیلی شده است تا جشن های فصلی بسیاری در تقویم این مردمان جای بگیرد. عید نوروز در ابتدای فصل بهار، جشن تیرگان در ابتدای فصل تابستان و جشن مهرگان در ابتدای فصل پاییز و همچنین جشن شب یلدا در آغاز زمستان.
منبع: آلامتو