«نمی شود، درِ این طویله باید بسته بماند» این اراجیف، بی ادبی و هتک حرمت سرگرد حسین حق شناس رییس کلانتری ششم وقت در تبریز است که در پاسخ به درخواست مردم برای باز کردن درهای مسجد حاج میرزا یوسف (قزللی) و برگزاری مراسم چهلم درگذشت شهدای قیام قم بود که واکنش محمد تجلا، دانشجوی آزاده و معترضِ تبریزی و زدن سیلی به صورت افسرِ توهین کننده را در پی داشت. حق شناس اما پاسخ این سیلی را با سرخی گلوله داد و سینه دانشجوی معترض را شکافت.
به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایسنا، به شهادت رسیدن یک معترض انقلابی اعتراضات عزاداران قیام قم، به خاک و خون کشیده شدن مردم تبریز به دست ماموران ساواک و شهربانی را به دنبال داشت. این جنایت خونین موجب شعله ور شدن خشم مردم و گسترش اعتراضات در سراسر شهر شد و تمرکز معترضان در 29 بهمن 1356 به خصوص در اطراف باغ گلستان، مسجد جامع شهر و خیابان فردوسی بود.
پس از رسیدن خبر جنایت پیاده نظام رژیم به نجف، امام خمینی (ره) در هشتم اسفند 1356 از توصیف «بسیار خطرناک» درباره دودمان پهلوی یاد کردند و با حمایت از سلحشوری های مردم تبریز، فریاد «مرگ بر شاه» مردم در این قیام را خط بطلان بر گزافه گویی های عوامل رژیم دانستند.
رهبر فقید انقلاب اسلامی اولین پیام خود به مردم تبریز را «غم نامه» نامید و چنین نوشت: «من الان که مشغول نوشتن این غم نامه هستم، نمی دانم که به برادران عزیز تبریزی ما چه می گذرد. آیا شاه به جنایات خود ـ ولو موقتاً ـ خاتمه داده است یا نه؟ آیا می خواهد پس از آن قتل عام، بازماندگان را چنان سرکوبی کند که نفس ها قطع شود؟ لکن باید بداند که دیر شده؛ ملت ایران راه خود را یافته و از پای نمی نشیند تا جنایتکاران را به جای خود بنشاند و انتقام خود و پدران خود را از این دودمان سفاک بگیرد.»
ایشان افزودند: «من نمی دانم با چه زبانی به اهالی محترم تبریز و به مادران داغدیده و پدران مصیبت کشیده تسلیت بگویم؛ با چه بیان این قتل عامهای پی درپی را محکوم کنم. من از مقدار جنایات و عدد مقتولین و مجروحین اطلاع صحیح ندارم ولی از بوق های تبلیغاتی معلوم می شود که جنایت ها بیش از تصور ماست. با این وصف، شاه افراد پلیس را که به قتل عام به دلخواه او دست نزده اند می خواهد به محاکمه بکشد. خاطره بسیار أسف انگیز قم هنوز ما را در رنج داشت که فاجعۀ بسیار ناگوار تبریز پیش آمد که هر مسلمی را رنج داد و ما را به سوگ نشاند.»
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ادامه دادند: «زنده باشند مردم مجاهدِ عزیزِ تبریز، که با نهضت عظیم خود مشت محکم بر دهان یاوه گویانی زدند که با بوق های تبلیغاتی انقلاب خونین استعمار را که ملت شریف ایران با آن صددرصد مخالف است، انقلاب سفید شاه و ملت می نامند و این نوکر اجانب و خودباخته مستعمرین را نجات دهنده کشور می شمارند. مردَکی نجات دهندۀ کشور است که مخازن بزرگ ثروت این ملت مظلوم را دو دستی تقدیم اجانب نموده و آن پول ناچیز را که می گیرد، تقدیم می کند و در مقابل، آهن پاره هایی می گیرد که هیچ دردی از ملت دوا نمی کند. آن شخصی نجات دهنده است که با مصونیت دادن اتباع اجانب، کشور را از حیثیت ساقط و به شکل مستعمرۀ عقب افتاده درآورده است. مردَکی حافظ آزادی ملت است که در سرتاسر کشور، احدی را حق یک کلمه حق گویی و انتقاد نمی دهد و پلیس ننگینش بر سر این ملت مظلوم سایه افکنده. شاهی عدالت گستر است که در هر چند گاهی، با قتل عام، ملتی را به عزا می نشاند.»
امام امت با یادآوری جنایات شاهِ پدر، متذکر شدند: «استبداد محمدرضا خان پهلوی و پدر روسیاهش روی سلاطین مستبد را سفید کرد. تاریخ ایران به یاد ندارد این چنین سفاکی و قتل عام پی درپی را که به دست این یاغی سفاک انجام می گیرد. تاریخ مشروطیت به یاد ندارد این چنین مجلس سنا و شورا را که اهالی محترم متدین آذربایجان را مشتی اوباش و بی دین معرفی کنند؛ از مجلسی که دست نشاندۀ شاه است بیش از این توقع نیست. اکنون بعد از آن همه کشتار و جنایات تبریز و آن همه خون خواری های شاه، مشتی سازمانی را با کارگران مجبور با سرنیزه، در گوشه و کنار کشور به راه انداخته تا با عربده کشیدن و به نفع دستگاه جنایت و خیانت تظاهرات به راه انداختن، می خواهند لکه های ننگ را از سر و صورت این مستبد خون خوار شستشو کنند؛ غافل از آنکه با آب زمزم و کوثر هم محو نخواهد شد. تاریخ، رنج های ملت و ستمکاری و جنایات این پدر و پسر را ضبط کرده و در فرصتی منتشر خواهد کرد.»
ایشان با رد و نکوهش بی خبری محمدرضا پهلوی از جنایتهای دست نشاندگانش در تبریز، گفت: «عجب آنکه از قرار مسموع هیأتی از دستگاه به آذربایجان آمده است که بی خبری شاه را از این جنایات اعلام کند و آن کس که احتمال آن را بدهد کیست جز سازمانی ها و اعضای مجلسین که آنها هم احتمال نمی دهند و تظاهر به خلاف می کنند.»
امام خمینی (ره) بار دیگر در حمایت از قیام مردم، گفتند: «با خواست خداوند قهار، اکنون در تمام کشور صداهای ضد شاهی و ضد رژیم بلند است و بلندتر خواهد شد؛ و پرچم اسلام بر دوش روحانیون ارجمند، برای انتقام از این ضحاک زمان، به اهتزاز خواهد درآمد؛ و ملت اسلام ـ یکدل و یک جهت ـ به پاس از مکتب حیات بخش قرآن، آثار این رژیم ضد اسلامی و مروّج زرتشتی را محو خواهد کرد. اَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَریبٍ؟»
ایشان افزودند: «اهالی معظم و عزیز آذربایجان ـ ایّدهم الله تعالی ـ بدانند که در این راه حق و استقلال و آزادی طلبی و در حمایت از قرآن کریم تنها نیستند؛ شهرهای بزرگ چون شیراز، اصفهان، اهواز و دیگر شهرها و مُقدم از همه قم مرکز روحانیت و پایگاه حضرت صادق ـ سلام الله علیه ـ و تهران بزرگ با آنها هم صدا و هم مقصد، و همه و همه در بیزاری از دودمان پلید پهلوی شریک شمایند. امروز شعارها در کوچه و برزن هر شهر و هر ده، مرگ بر شاه» است و هرچه عمال کثیف کوشش می کنند که جنایات را از مرکز اصلی که شاه است منحرف و به دولت یا مأموران متوجه کنند، کسی نیست که باور کند.»
رهبر فقید انقلاب اسلامی خطاب به مردم آذربایجان تاکید کردند: «به شما اهالی معظم آذربایجان نوید می دهم، نوید پیروزی نهایی. شما آذربایجانیان غیور بودید که در صدر مشروطیت برای کوبیدن استبداد و خاتمه دادن به خودکامگی و خودسری سلاطین جور به پا خواستید و فداکاری کردید.»
بنیانگذار جمهوری اسلامی در آستانه چهلم شهدای قیام تبریز در پیام دیگری از نجف، نوشتند: «با فرا رسیدن اربعین مقتولین مظلوم تبریز غم های ملت غیرتمند تجدید می شود. ملت مظلوم ایران باید در هر چند صباحی پرچم های سیاه افراشته کنند و در سوگ بنشینند برای جوانان عزیز و عزیزان اسلام که به دست عمال آمریکا و به امر شاه در خاک و خون کشیده شدند و هنوز چشم ها گریان و دل ها بریان است، برای یک قتل عمومی که دست امریکا و سایر اجانب از آستین شاه بیرون آمده و ملت را به عزای دیگر می نشاند و من نمی دانم دنبال این اربعین، قتل های دیگری و جنایات تازه ای است؛ و ضحاک عصر در خون خواری تجدید مَطلع می کند یا مأمور جنایت به صورت دیگر می شود.»
امام امت ادامه دادند: «ما از این جنایات پی درپی و کشتار وحشیانه ناراحت و در عین حال امید داریم. ناراحتی برای آنکه جوانان رشید روحانی و دانشگاهی و بازاری و سایر طبقات را که امید برای آتیۀ کشور هستند از دست داده ایم و می دهیم؛ و امیدواریم؛ چون می بینیم این جنایات شاهانه و این کشتار وحشیانه نتوانست و نمی تواند نهضت این ملت بیدار به پاخاسته را به سستی گرایاند؛ هر چه جنایت و قتل افزایش یافت ملت در ارادۀ آهنین خود قوی تر و مستحکم تر شد.»
ایشان با بیان اینکه کشتار بی رحمانۀ قم، ایران را به هیجان درآورد و تبریز عزیز را به قیام همگانی مردانه در قبال ظلم و بیدادگری کشاند و کشتار دسته جمعی تبریز، ملت غیور ایران را چنان تکان داد که در آستانۀ انفجار است، ادامه دادند: «انفجاری که دست اجانب را به خواست خدای متعال برای همیشه قطع کند؛ انفجاری که انتقام مظلومان را از شاه بگیرد و دودمان سیاه روی پهلوی را برای همیشه از تاریخ ایران محو کند و این ننگ را از صفحۀ آن بزداید. ما کشته دادیم و رنج بردیم لکن هر قطره خون آنها خون هایی را در رگ جوانان غیرتمند ما به جوش آورد و آتشی در دل آنها روشن کرد که به خواست خداوند تعالی خاموش نشود مگر پس از سوزاندن درخت جهنمی استعمار و به آتش کشیدن عمال رو سیاه آن.
امام خمینی (ره) خطاب به ملت ایران هم متذکر شدند: «شما ای ملت بزرگ ایران، از این تلاش مذبوحانه دستگاه جبار و از این قتل و جرح قم و تبریز نهراسید و نمی هراسید؛ که خود این جنایات، نشانۀ وحشت زدگی شاه و از دست دادن اعتدال اعصاب اوست. اکنون لازم است وحدت کلمۀ خود را ـ که به حمدالله حاصل است ـ با کمال جدیت حفظ کنید و صفوف خود را در زیر پرچم عدالت پرور اسلام فشرده کنید و لازم است تمام جناح ها که در پیشرفت مکتب رهایی بخش اسلام در تکاپو هستند به هم پیوندند، و با شعار واحد که شعار اسلام و قرآن است هم صدا شوند، از درون مدارس روحانی تا درون دانشگاهها و از عمق بازارها و کارگاهها تا دشت پهناور دهقانان زحمت کش صحرانورد و از کمین گاه محراب مساجد تا صحنۀ احزاب سیاسی و گروه دانشمندان، دکترها و مهندسین و جناح های محترم لشکری و کشوری همه و همه هم دست و هم زبان کوشش مردانه کنند در راه نجات این کشتی که با چنگال و دندان اهریمن های خارج و داخل با خطر غرق مواجه است.»
رهبر فقید انقلاب اسلامی ادامه دادند: «اسلام عزیز از شما ای گروه های مسلمان که در هر لباس و شغلی هستید، استمداد می کند؛ و وظیفۀ همه است که در نجات آن کوشش کنید و ضربه هایی که از سلاطین جور، خصوصاً در این 50 سال حکومت ضد اسلامی و ملی دودمان پهلوی، خورده است و می خورد جبران کنید. کُلُّکُمْ راعٍ وَ کُلُّکُم مَسْئُول و لازم است با کمال قدرت و هوشیاری اشخاص یا گروه هایی که گرایش به مکتب های غیراسلامی دارند و به خوی فرصت طلبی می خواهند در این اوقات از فرصت استفاده نموده خود را در صفوف شما داخل کنند و به شما در موقعش از پشت خنجر بزنند از خود دور کنید و به آنها مجال تحرک ندهید. به غیر مکتب اسلام و شعار اسلامی، کشور از خطر نجات پیدا نمی کند و لازم است این بوق های تبلیغاتی شاه و دست نشاندگان بی آبرویش را هر چه بیشتر رسوا و افتضاح آن را آشکارتر کنید.»
امام امت افزودند: «چه بوق هایی که 50 سال است برای جا زدن دودمان خیانتکار پهلوی به جای خدمت به وطن که در این چند روز به اوج خود رساندند و اشخاصی از خدا بی خبر به مداحی پرداختند که هم خود و هم ملت به دروغ آن آگاهند؛ و چه بوق هایی که شاه معلوم الحال را به اسلام خواهی و عدالت پروری معرفی می کنند، اخیراً باز زمزمۀ بسیار خطرناک دانشگاه اسلامی در مشهد مقدس آغاز شده است، غافل از آنکه اینها کوچک تر از آنند که بتوانند اسلام را با اسم اسلام بکوبند. ما همان طور که سابق گفتیم، کسانی که در این دانشگاه قلابی وارد شوند به ملت معرفی می کنیم و آنها را از اعضای رسمی سازمان امنیت قلابی بدتر و مضرتر به اسلام و کشور اسلامی می دانیم، و ملت اسلام با آنها معاملۀ معاند با اسلام خواهد کرد و چنان آبروی آنها در جامعه ریخته می شود که نتوانند دم از اسلامِ شاه ساخته بزنند.»
ایشان در واکنش به جریان سازی رژیم پهلوی و مارکسیستی دانستند قیام تبریز هم، بیان کردند: «قیام تبریز چون نهضت همۀ ایران، اسلامی است، برای دفاع از حق و از احکام اسلام است، و نسبت دادن این قیام به مارکسیست ها یا مارکسیست های اسلامی ـ که در تبلیغات شاهانه است ـ جز خدعه نیست و دلیل بر آن است که این مکتب های انحرافی پایگاهی در ایران ندارند والا شاه از آنها ذکری نمی کرد. اکنون باید تمام جناح ها از هر طبقه بدانند که جز در سایۀ اسلام و در زیر پرچم توحید و قرآن، راه پیروزی مسدود است و چون شاه می خواهد نهضت های اصیل اسلامی را از مجرای خود منحرف و به گروه هایی که هم منحرف و هم بین ملت پایگاهی ندارند نسبت دهد، باید همۀ گروههای سیاسی و طبقات روشنفکر با صراحت و بدون هیچ ابهام، نهضت و تحرک خود را اسلامی و برای اجرای قوانین عدالت پرور قرآن کریم معرفی کنند و به گروه روحانی و کارگری و تودۀ ملت به پیوندند که با این منطق حیلۀ حساب شدۀ اجانب را که به زبان شاه اجرا می شود خنثی کنند و در غیر این صورت با برچسب مارکسیسم و احیاناً مارکسیسم اسلامی جناح های روشن و متحرک را از سواد اعظم که ملت مسْلم است جدا و از خاصیت مطلوب ساقط و ملت را نیز تضعیف نموده و پیروزی را عقیم یا به مدت طولانی معوق می کنند.»
