به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: پس از عقب نشینی جزئی نیروهای آمریکایی از مناطق هدف گرفته شده و چشم پوشی آمریکایی ها از هم پیمانان کردشان، مقامات ترکیه این حمله را ترتیب دادند و به این شکل، می توان گفت ایالات متحده از پشت به کردها خنجر زده و آنها را به حال خود رها کرد تا با سرنوشتشان مواجه شوند.
اردوغان تانکها و تجهیزات نظامی ترکیه را در مرزهای مناطق هدف گرفته شده در شمال شرق سوریه مستقر کرده و تهدید به حمله نمود، به این امید که مانند سابق، روسیه یا امریکا برای رسیدن به راه حلی، دخالت کنند؛ اما با پاسخی مواجه نشد؛ چرا که تمام طرفها، بویژه روسیه و سوریه، مخالف این حمله بوده و آن را تجاوزی به حق حاکمیت سوریه می دانستند.
مشکل کردها، چه در شمال سوریه و چه در شمال عراق، آن است که همواره ائتلاف با دشمنانِ برادران عرب خود، یعنی آمریکا و اسرائیل را انتخاب کرده و به هویت ملی سوریه ای شان، معترف نیستند و زمانی متوجه اشتباه خود می شوند که این هم پیمانان ظاهری شان، نظیر آمریکای خائن، از پشت به آنها ضربه می زند.
پس از آنکه عقب نشینی آمریکا قطعی شد و حمله ترکیه طی تنها چند ساعت آغاز شد، دولت خودگران کردی در سوریه، از روسیه و دولت سوریه درخواست حمایت در برابر حمله ترکیه را کرده و در بیانیه ای با عنوان «بهترین راه حل برای پایان دادن به درگیری و بحران در گرو مذاکره و حل مسائل در چارچوبی سوری-سوری است»، از روسیه خواستند نقش ضامن را در مذاکره در دمشق ایفا کند.
مسئولان دولت سوریه، میزبان نمایندگانی از دولت خودگران کردی در دمشق بودند و مذاکراتی انجام دادند که منجر به تفاهم هایی شد و طی آن، مسئولان حکومت سوریه متعهد به حمایت از کردها و دفاع از انها در مقابل حملات ترکیه شدند؛ اما کردها این توافق را نقض کرده و به سمت آمریکا رفتند. بنابراین، کردها هر زمان که بخواهند، شهروند سوریه هستند و دولت این کشور باید از آنها حمایت کند و هر زمان که اراده کنند و اشاره ای از طرف امریکا ببینند، جدایی طلب می شوند!
اما با وجود این رفتار کردها، دولت سوریه از همان لحظه اول شروع حملات ترکیه، اقدام این کشور را محکوم کرده و متعهد به دادن پاسخ به حملات ترکیه شد. ضمن آنکه بر اراده خود برای مقابله با این تجاوز تاکید کرد.
تا این لحظه، جنگ منحصر به حملات هوایی بوده است؛ از این رو، احتمالات عقب نشینی وجود دارد؛ اما این حمله، برای اردوغان پر از خطر خواهد بود؛ بویژه انکه روسیه و ایران نیز با ان موافق نبوده و از آن حمایت نکرده اند.
اردوغان تاکید می کند که برای دفاع از امنیت ملی ترکیه در برابر تروریسم، وارد این جنگ شده است و این حق مشروع ترکیه است، اما نه با تجاوز و اشغال، بلکه از طریق مذاکره با همسایه سوری و نظارت هم پیمان روسی مشترکشان.
پیشنهاد حکیمانه پوتین برای احیای توافق اضنه که دو طرف سوریه و ترکیه در سال 1998 امضا کردند، راه حل خوبی بود که متاسفانه با مخالفت اردوغان مواجه شد و رئیس جمهور ترکیه استفاده از قدرت را ترجیح داد. این انتخاب، می تواند ترکیه را به بزرگترین بازنده تبدیل کند.
