به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از فرارو، ماجرای فایل صوتی لو رفته و منتسب به محمد حسین کنعانی زادگان یکبار دیگر این حقیقت تلخ را نشان داد و جملگی بی آنکه بدانیم مدرک بر ملا شده واقعی یا جعلی است، بر کرسی قضاوت نشسته و بر متهم غیابی پرونده تازیانه می زنیم. کنعانی زادگان کیست؟! یکی مثل خیلی از ما که راحت فریب می خوریم. ساده خام می شویم و در سناریوی از قبل برای مان نوشته شده، بازی می خوریم. همه ما در معرض این خطر هستیم چرا که معصومیت مختص ذات پاک الهی است.
بیش از ده میلیون پرونده شکایت و دادخواست و دعوی در محاکم قضایی همه نشان می دهد که ما مردمانی مستعد برای افتادن در منجلاب و گرفتاری هستیم. یکی بر سر مسائل مالی و دیگری درگیر جرائم کیفری، اما همه چوب سادگی و اعتماد خود را خورده ایم. مثل کنعانی زادگان، مثل مجاهد خذیراوی آن بازیکن همه چی تکمیل سال های نه چندان دور که اولین اشتباهش را چنان در بوق کرنا کردند که برای همیشه از فوتبال ایران محو شد. گویی اصلا نبوده است. او می توانست بهترین ستاره همه ادوار فوتبال ما باشد، کسی که بارسا هم برای جذبش چراغ سبز نشان داده بود، اما همین که در یک میهمانی شبانه گرفتار شد پشت سدی به نام بی رحمی اجتماع ماند و مسیر زندگی ورزشی اش به کلی تغییر کرد.
این جمله مجاهد را هرگز نمی توان فراموش کرد: نامرد ها جوری مرا زدند که دیگر بلند نشوم. من تا قیام قیامت صبر می کنم و یقه آن ها را که همه آرزوهایم را له کردند و آبرویم را بردند، بگیرم.
در مورد مجاهد یقینا ظلم بزرگی صورت گرفت و او قربانی جریانی شد که شاید کم تقصیر ترینش بود، اما نسبت به خطای کنعانی زادگان ای کاش به جای این همه جار و جنجال و هیاهو به پا کردن و تلاش برای به مسلخ کشاندن او اجازه دهیم مراجع فوتبالی تصمیم گیری کنند. او این فایل صوتی منتشر شده را انکار کرده و صدا سازی عنوان کرده است که امیدواریم چنین باشد، اما بر فرض که واقعی باشد هم باید قضاوت و تصمیم در این خصوص را بر عهده کسانی بگذاریم که نسبت به این امور تخصص و اشراف کامل دارند.
کنعانی زادگان و خیلی از چهره های مطرح ورزش و به خصوص فوتبال ایران، همپا به پیشرفت های حرفه ای خود در مسائل فرهنگی رشد نکرده اند که هر از چند گاهی شاهد چنین سو رفتار هایی بوده ایم، اما این اشکال کلی جامعه ماست و متاسفانه باید گفت در میان اقشار بسیاری این ضعف اخلاقی دیده می شود. این به معنای سر پوش گذاشتن به اشتباه احتمالی صورت گرفته و کمرنگ کردن آن نیست بلکه تلنگری است برای همه ما که شاید این پرده روزی از روی اعمال ما نیز برداشته شود! ما هیچ یک آیا در زندگی شخصی مان اشتباه نکرده ایم؟!
به قول آن حکیم و ادیب فرزانه.
ناکرده گنه در این جهان کیست بگو!
آن کس که گنه نکرد، چون زیست بگو!
من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق میان من و تو چیست بگو!
لحظات سخت و تلخ برای کنعانی زادگان
