معرفی فیلم دسته دختران

خلاصه داستان فیلم دسته دختران

دسته دختران فیلم راوی مقاومت و ایثار زنان در روزهای پرتلاطم ابتدایی جنگ است و با بازسازی تصاویر زنده و مستند از نبرد خانه به خانه خرمشهر، اولین تصویر سینمایی با نگاه زنانه از آن مقاومت را خلق کرده است.

نکاتی درباره فیلم دسته دختران

فیلم دسته دختران به کارگردانی منیر قیدی از فیلم های حاضر در جشنواره فجر امسال است. اثری که با درام ضعیف و شخصیت های کمرنگش ، جلوه های ویژه خوب و اکشن های جذاب جنگی اش را به حاشیه می راند.و اجرا بربیاید اما با این حال اثری نیست که بتواند در حوزه ی این ژانر ماندگار باشد و در ذهن ها باقی بماند. این فیلم، اکشن جنگی خوبی دارد و در فضاسازی بسیار عالی عمل کرده است. نیکی کریمی که نقش یگانه فرمانده ی دسته دختران را ایفا می کند، یکی از بازی های نه چندان خوب خود را ارائه داده است که بیشتر از همه لهجه ی جنوبی پخته نشده اش تو ذوق می زند.این فیلم در کارگردانی، صداگذاری، جلوه های ویژه ی میدانی و بصری توانسته انتظارات یک مخاطب سینمای دفاع مقدس را برآورده سازد، به طوریکه بیننده کاملا می تواند خود را در آن فضا حس کرده و تاثیر بصری آن را بپذیرد. اما چیزیکه باعث عدم ماندگاری دسته ی دختران می شود، فیلمنامه ی ضعیف آن است که به طبع منجربه خلق یک پیرنگ نه چندان قدرتمندی شده که نمی تواند تماشاگر را تا پایان، همراه خود نگه دارد. در بحبوحه ی حمله ی عراق به خرمشهر و کمبود سلاح و مهمات، تعدادی زن گروهی را تشکیل می دهند تا خود را به دژ ارتش برسانند و از آنجا اسلحه و ادوات جنگی به داخل شهر بیاورند. جنگ همیشه ناگفته ها و زوایای تاریکتری نسبت به آنچه در آثار این ژانر دیده ایم داشته است، لایه هایی که در اکثریت فیلم های این گونه ی سینمایی نادیده گرفته شده اند. بیشتر فیلم های این گروه، گرفتار یک سری دوزی عجیب و تکراری هستند که مخاطب را به خط مقدم جبهه می برند و او را در نبردهای قهرمانانه و مرد محور شریک می کنند.زنان در محوریت اصلی این فیلم قرار دارند و مردان به نوعی نقش ضدقهرمان هایی را بازی می کنند که مانع از قهرمان گری این دسته ی نادیده در فیلم های دفاع مقدسی هستند در این آثار، زنان، مقاومت های آن ها و مصیبت هایی که برشان وارد شده بود معمولا نادیده گرفته می شدند و یا تصویر کمرنگی از آن ها وجود داشت. دسته ی دختران اثری است که از المان های سنتی این ژانر فاصله می گیرد و وارد لایه ی دیگری از جنگ می شود. زنان در محوریت اصلی این فیلم قرار دارند و مردان به نوعی نقش ضدقهرمان هایی را بازی می کنند که مانع از قهرمان گری این دسته ی نادیده در فیلم های دفاع مقدسی هستند. فیلم با محوریت چهار زن قصه ی خود را شکل می دهد، چهار قهرمان با خلق وخوی متفاوت که همانند مردان به دنبال اثرگذاری در جنگ هستند.چهار کارکتر زن قصه، به دنبال خلق پرداخت هایی دراماتیک و لایه مند از خود می روند که این تلاش ها با توجه به ضعف، در تولید اثری داستان محور کمرنگ می شود و به بن بست می رسد. دو شخصیت وجیهه و سیمین از متفاوت ترین کارکترهای دفاع مقدسی هستند که اگر در مسیر دراماتیک خود لایه های عمیق شان را وارد درام فیلم می کردند، هم ساختار درام شکل بهتری به خود می گرفت و هم اینکه ذهن مخاطب به تاثیرپذیری بیشتری می رسید. سیمین مثل بقیه موهایش رو نمی پوشاند، حرکاتش شبیه به دیگر زن های محجبه نیست. وجیهه نیز، هم دوست دارد سیگار بکشد و هم اینکه بقیه را امر به معروف می کند و سراغ نجسی نمی رود.اگر بخواهیم دیدی عمیق به شخصیت های قصه ی دسته دختران داشته باشیم، نمی توانیم به آن ها در جایگاه قهرمانان آثار حماسی و دفاع مقدسی نگاه کنیم، چراکه این شخصیت ها در مسیر عمل های قهرمانانه ی دراماتیک قرار نمی گیرند و کارگردان در درام کمرنگ خود، هرگز سعی نکرده آن ها را در ردای کهن الگوهای شخصیتی کنشگر قرار دهد.از این رو آن ها به زودی از خاطر مخاطب می روند و تماشاگر بعد از دیدن فیلم چیزی از ۴ شخصیت زن دسته ی دختران در یادش نمی ماند. مخاطب معمولا در فیلم های جنگی، حماسی، اکشن و... به دنبال قهرمان است، قهرمانی که بتواند در ادبیات این فیلم ها تا مدت ها زندگی کند و هدف های مهمی را به سرانجام برساند. اما این ۴ زن نه تنها در مسیر هدف خود پررنگ نیستند بلکه تا دقیقه ۴۵ فیلم هم هنوز نمی دانند باید به سوی کدام سر منزل حرکت کنند.بزرگترین ضعف و ایراد دسته دختران را در فیلمنامه اش می توان جست وجو کرد. این فیلم با توجه به نوع ادبیات و جغرافیای شکل گیری خود نیازمند نقاط عطف و اوج بیشتری است که بتواند قصه ی حماسی خوبی را تعریف کند. گم بود هدف در قصه، مسئله ای است که تماشاگر را به شدت آزار می دهد. بیننده تا اواسط فیلم تنها ۴ شخصیت سرگردان را می بیند که در پیدا کردن هدف یکپارچه و منظم خود گم شده اند و یا حتی اصلا درباره ی آن، صحبت هم نمی کنند؛ زمانی هم که مقصد خود را پیدا می کنند و تصمیم می گیرند که به سمت دژ خرمشهر بروند، فیلمنامه آنقدر به اطرافش می چرخد و برای خودش جزئیات پررنگ جذب می کند که آوردن مهمات از دژ ارتش به حاشیه رانده می شود و ما فکرمان از مسیر اصلی به جای دیگری می رود.اکشن ها و صحنه های جنگی قدرتمند از درام پیشی گرفته اند. قصه پا به پای این گرافیک پرزرق و برق و انفجارهای عظیم نمی تواند حرکت کند و مخاطب تنها مجبور است که خودش را با جذابیت های بصری نمایش سرگرم کند و به دنبال مستندسازی های تصویری شده باشد. درواقع کارگردان می خواسته با فرم اثر خود ضعف های فیلمنامه ای را بپوشاند و اینگونه سنگینی کارش را به رخ بیننده بکشد که البته در جاهایی نیز موفق عمل کرده، چراکه تماشاگر بعد از پایان فیلم محال است این پروداکشن خوب جنگی را از یاد ببرد.علاوه بر فرم خوب دسته دختران، نگاه متفاوت فیلم به مقاومت ۳۴ روزه ی خرمشهر است که جلوه گری می کند. کارگردان به خط مقدم جبهه نمی رود و سعی ندارد که بیننده را مقابل نبردهای تن به تن قرار دهد. فیلم خودش را وارد موقعیت های پرالتهابی می کند، زمانیکه خرمشهر محاصره شده است و دارو و مهمات گیر نمی آید و مردم بی دفاع کشته شده، بی نام و نشان به خاک سپرده می شوند. این فیلم سعی دارد بی پرده از زاویه ای دیگر تماشاگرش را به جنگ نزدیک کند و مسائل کمتر پرداخت شده ی آن را به تصویر بکشد.علاوه بر فرم خوب دسته دختران، نگاه متفاوت فیلم به مقاومت ۳۴ روزه ی خرمشهر است که جلوه گری می کند ترس و وحشت مردم برای فرار از خرمشهر، کمبود نیرو، اسلحه و دارو، شهدای بی نام و نشان، خاکسپاری های بدون کفن و غیره قسمت های پرالتهاب و موقعیت های رئالی از فیلم اند که در کنار هدف اصلی قهرمان های داستان در اثر وجود دارند. تمهیدی که هم برگ برنده ای برای فیلم است و هم نقطه ضعف اش! چراکه ناخواسته مسیر انحراف فیلم و کارکترها را به وجود آورده، اتفاقی که ساختار را بهم ریخته است. دسته ی دختران ایده ی خوبی دارد، فکر اولیه ای که می خواهد ژانر دفاع مقدس را به موقعیت های رئال نزدیک تر کند و قهرمان هایی عادی تر بسازد، هدفی که در پرداخت شکست می خورد و بیننده را ناامید باز می گرداند که البته این رویکرد می تواند تحولی خوب برای این آثار باشد، تغییری که نیازمند پرداختی دغدغه مندانه تر است.

کارگردان فیلم دسته دختران

منیر قیدی (زادهٔ ۲۶ شهریور ۱۳۵۱) کارگردان و فیلم نامه نویس ایرانی است. او از سال ۱۳۵۷ تا اکنون در حال فعالیت بوده است و در زمینهٔ دستیار کارگردان و منشی صحنه نیز فعالیت داشته است.

ساير عوامل فیلم دسته دختران

فیلمنامه:میلاد اکبرنژاد ،ابراهیم امینی بازنویسی فیلمنامه: ساناز بیان، مدیر فیلمبرداری: سامان لطفیان، تدوین: حمید نجفی راد، موسیقی: ستار اورکی، طراح صحنه و لباس: محمدرضا شجاعی، طراح چهره پردازی: عباس عباسی، صدابردار: مهدی ابراهیم زاده، صداگذار: حسین ابوالصدق، برنامه ریز: افشین رضایی، دستیار اول کارگردان: پانته آ حسینی، منشی صحنه: فائزه فرزام، طراح جلوه های ویژه میدانی: محسن روزبهانی، مستند پشت صحنه: صدرا امانی، طراح بدلکاری: علیرضا فتحی، مدیر تولید: علی اصغر صبوری راد، دستیار اول فیلمبردار: هومن خلیلی، طراح نشان: محمد روح الامین، لوگوموشن: رامین گرجی، تبلیغات: راش استودیو، مشاور رسانه ای: سیدمحمدصادق لواسانی و عکاس: مجید طالبی.

مشخصات فیلم دسته دختران

• ژانر :خانوادگی،اجتماعی
• زبان : فارسی​​​​​​
• امتیاز IMDb: امتیاز 0 از 10
  معرفی فیلم شهرک