نحوه پرورش و نگهداری گیاه سرخس بوستون

سرخس بوستون با نام علمی NEPHROLEPIS EXALTATA از خانواده LOMARIOPSIDACEAE یا همان لوماریوپسیداسه و بومی جنگل های مرطوب و مرداب ها ، به ویژه در شمال جنوب امریکا ، مکزیک ، امریکا مرکزی ، فلوریدا ، غرب هند ، پلینزی و آفریقا می باشد.

سرخس بوستون با نام های دیگری همچون نام های ذیل خوانده می شود:

• فوژر
• سرخس
• سرخس بوستونی
• گلوش
• دیشار
• فرن
• Wild Boston fern, Tuber ladder fern
• Fishbone fern
• Nephrolepis exaltata bostoniensis
• Boston Fern
• Fishbone Fern
• Sword Fern

سرخس بوستون اولین بار در دوره ملکه ویکتوریا جهت تزیین داخلی سرسرا ها استفاده گردید. پس از آن به یکی از گل های زیبای حاضر در منزل به ویژه در راهروها و راه پله ها تبدیل گردید. سرخس بوستونی یکی از بهترین گیاهان برای از بین بردن آلاینده های محیط های بسته همچون منزل و محل کار است. گفتنی است، برگ های این گیاه نیز بلند و زیبا بوده و تصویر زیبایی دارند.

نگهداری سرخسی در کشوری مانند انگلیس که بیش از نیمی از سال هوا بارانی و ابری است، کار آسانی است. اما نگهداری آن در هوای گرم و خشک تهران کمی مشکل اما امکان پذیر می باشد. سرخس بوستون به رطوبت زیاد نیاز دارد. سرخس بوستونی ساقه نداشته و برگ ها مستقیما از ساقه زیرزمینی این گیاه رشد می نمایند.

گل سرخس بوستون، از گیاهانی با سبک قدیمی هستند که ظرافت را به سالن ها می آورد و خانه مدرن می کند.

آبیاری :

نحوه آبدهی به گل سرخس بوستون در بهار و اوایل پاییز به صورت یک روز در میان است، تا حدی به گیاه آب بدهید که آب اضافی از گلدان خارج شود.

در روزهای سرد زمستانی آبیاری را به ۲ بار در هفته کاهش بدهیذ، چرا که هوای سرد مانع تبخیر رطوبت خاک گلدان می شود و گیاه نیاز به آب کمتری دارد.

به طور کلی برای آبیاری گل سرخس بوستون این نکته را در نظر داشته باشید که به محض خشک شدن سطح خاک گلدان آبیاری را انجام بدهید.

در زمان آبیاری باید مراقب بود که آب روی برگ های گیاه نریزد، و مستقیم روی خاک گلدان ریخته شود.

آبیاری گیاه سرخس در تابستان

آبیاری باید هر روز و بسته به اندازه گلدان بوستون انجام گردد، تا حدی به گیاه آب بدین که آب اضافی از زهکش گلدان خارج بشه. در روزهای سرد زمستانی آبیاری را به ۲ بار در هفته کاهش دهید. چرا که هوای سرد مانع تبخیر رطوبت خاک گلدان میشه و نیاز به آب برای این گیاه کمتر. و به طور کلی برای آبیاری گلدان سرخس به این نکته توجه نمایید که به محض خشک شدن سطح خاک گلدان آبیاری باید انجام گیرد. برای حفظ رطوبت سرخس به ویژه در بهار و تابستان، باید گلدان را در یک زیر گلدانی دوم قرار دهید.

خاک :

خاک مناسب برای گیاه سرخس، خاک جنگلی یا خاک برگ است، در واقع خاک مطلوب این گیاه همان خاک قلیایی است.

دما :

سرخس بوستون می تواند در شرایط بحرانی، دمای کمتر از ده درجه سانتی گراد را نیز تحمل کند. تحمل دمایی کمتر از این حدود نیز برای چند ساعت از آن بر می آید.
بهترین محدوده دمایی برای آن بین 15 و 24 درجه سانتی گراد است.

سرخس بوستونی که در خانه نگهداری می شود، به میزان رطوبت بالای 80 درصد نیاز دارد. اگر حس می کنید هوای منزل خشک است، باید آن را مرتبا مرطوب کنید.
هوای اطراف گیاه باید همیشه مرطوب باشد. پس آن را از نزدیکی رادیاتورها دور کنید. بهترین مکان برای سرخس بوستون، حمام یا آشپزخانه است.

نور :

نور مستقیم خورشید برای گل سرخس بوستون مناسب نیست اما به نور زیاد نیاز دارد.

مکان :

بهترین مکان برای نگهداری سرخس بوستون مکان مرطوب است.

تکثیر

تکثیر سرخس بوستون بسیار راحت است. هنگام تعویض خاک در بهار، ریشه گیاه را تقسیم کنید. حتی قسمتهای کوچک هم ریشه خواهند داد، به شرط اینکه به خوبی از آن مراقبت کنید. ( یعنی گرما و رطوبت کافی برای آن مهیا کنید.) مطمئن شوید که هر بخش، شامل قسمتهای سالم ریشه باشد.
راه دیگر تکثیر سرخس بوستون، استفاده از اسپور (هاگ) آنهاست؛ که خوب این روش تخصصی و دشوار است.

مزایای گیاه

سرخس بوستون با تهویه کردن هوا، آلاینده ها و آلودگی های رایج فضای منازل را پاک می کند و هوایی تمیز تر به شما هدیه می کند.

سمی بودن

سرخس بوستون برای حیوانانت خانگی و کودکان کاملا بی خطر است.

در مجموع در این مطلب سعی کردیم، از روش نگهداری گیاه سرخس بوستون اطلاعات لازم را در اختیار شما گذاشته باشیم؛ اما چنانچه در حین خواندن، سوالی از گیاه سرخس به ذهنتان رسیده است اما پاسخ آن را نیافته اید یا نیاز به مشاوره گیاه دارید، از طریق بخش نظرات زیر همین مطلب سوالات خود را با کارشناسان گُل سِتان درمیان بگذارید تا در اسرع وقت به آن پاسخ دهند.

روش نگهداری از گیاه سرخس بوستون

تصویر گلدان هایی که در سبدهای گردی قرار داشته و برگ های شان را مثل دختربچه ها در باد پریشان کرده اند، زیباست اما می دانید این تصویر بیشتر مربوط به کدام گیاه است؟ سرخس بوستون.

این گیاه اولین بار در دوره ملکه ویکتوریا برای تزیین داخلی سرسراها استفاده شد و بعد از آن به یکی از گل های زیبای حاضر در منزل به ویژه در راهروها و راه پله ها تبدیل شد. این گیاه یکی از بهترین گیاهان برای از بین بردن آلاینده های محیط های بسته مانند منزل و محل کار است.

برگ های این گیاه نیز بلند و زیبا بوده و تصویر زیبایی دارند. البته نگهداری آن در کشوری مانند انگلیس که بیش از نیمی از سال هوا بارانی و ابری است، کار آسانی است اما نگهداری آن در هوای گرم و خشک تهران کمی مشکل اما امکان پذیر است. این گیاه به رطوبت زیاد نیاز دارد. سرخس بوستون ساقه نداشته و برگ ها مستقیما از ساقه زیرزمینی این گیاه رشد می کنند.

شیوه نگهداری:

خاک این گیاه باید مرطوب باشد اما به این معنی نیست که خاک خیسی داشته باشد. برای اینکه خاک سرخس همیشه مرطوب باشد، بهترین کار استفاده از روش تبخیر تدریجی است. برای این منظور زیرگلدانی بزرگ تر از اندازه گلدان بخرید. داخل آن سنگریزه ریخته و سپس گلدان سرخس را داخل آن بگذارید.

داخل زیرگلدانی آب بریزید. حرارت طبیعی اتاق باعث تبخیر آب داخل زیرگلدانی و تامین رطوبت موردنیاز خاک می شود.

به این ترتیب بدون آسیب به ریشه، همیشه خاک مرطوب خواهدبود. این گیاه در نور کم هم رشد می کند اما هرچه نور بیشتر باشد رشد آن بهتر است اما نور آفتاب نباید مستقیم به آن بتابد. بهترین نور، نوری است که از پشت پنجره به آن بتابد. محدوده دمایی قابل تحمل برای این گیاه بین 10 تا 30 درجه سانتی گراد است. اما بهتر است دما بین 17 تا 22 تنظیم شود. بافت خاک مناسب سرخس باید سبک و مغذی باشد.

عملکرد: اصلی ترین اثر این گیاه روی از بین بردن آلاینده «فرمالدئید» است. این ترکیب علاوه بر اینکه در اثر آلاینده های زیست محیطی به خانه راه پیدا می کند در چسب به کار رفته برای وسایل چوبی مانند کابینت، مبلمان، تخت و کمد نیز استفاده می شود. علاوه بر فرمالدئید این گیاه می تواند آلاینده جیوه و آرسنیک را نیز از بین برده و به این ترتیب هوای خانه را پاک کند.

مشکلات گل سرخس بوستون:

علت زرد و خشک شذن و ریزش برگ گل سرخس بوستون:

سن برگ ها: برگ های قدیمی تر سرانجام خشک می شوند و می میرند.

کمبود آب: سرخس های بوستون به آب و مقدار زیادی از آن نیاز دارند. اگرچه آنها می توانند شرایط خشک تر را نسبت به سایر سرخس ها تحمل کنند، اما باید هر بار که خاک سطحی تازه شروع به خشک شدن می کند، سیراب شود. خاک گیاه را کاملاً خیس کنید، تا آب از پایین نریزد. اگر این کار را انجام می دهید، اما هنوز هم مانند خشک بودن عمل می کند، ممکن است سرخس شما بزرگ باشد و شما باید آن را در گلدان بزرگتر و یا آن را چند قسمت کنید.

کمبود رطوبت: رطوبت محیط در داخل خانه اغلب به شدت کم است. سرانجام، سرخس های بوستون ساکنان جنگلی بومی هستند که برای زنده ماندن به رطوبت زیاد احتیاج دارند. حفظ رطوبت 40 تا 50 درصد ایده آل برای سرخس ها در طول سال می تواند دشوار باشد.

در صورت وجود مشکل، این روش به شما کمک می کند، که رطوبت گیاه حفظ شود به این صورت که، گل سرخس بوستون را در گلدان بزرگی قرار دهید که با ذغال سنگ نارس یا ورمیکولیت پوشانده و آبیاری شود که این باعث می شود رطوبت زیاد در اطراف گیاه شما حفظ شود.

نمک های محلول زیاد: کودهای شیمیایی فقط در مقادیر بسیار اندک، حتی بیش از دوز 10-5-10 در ماه، حتی در زمان رشد سنگین مورد نیاز نیست. هنگامی که به طور معمول کود می دهید، مواد مغذی استفاده نشده در خاک ایجاد می شوند.

ممکن است متوجه پوسته های سفید در سطح خاک شوید و یا ممکن است سرخس شما در مناطق جدا شده قهوه ای و زرد شود. در هر صورت، راه حل ساده است. بارها و بارها خاک را بشویید تا تمام نمک های اضافی آن حل شود و از بین برود و در آینده سرخس بوستون را بارور کنید.

نحوه پرورش و نگهداری گیاه دراسنا