پرده بکارت سالم و پاره شده را چگونه تشخیص دهیم؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، معنای حقیقی از بین رفتن و پارگی پرده بکارت ، از بین رفتن و پاره شدن آن صرفاً به دلیل مقاربت و نزدیکی نیست، چرا که دلایل دیگری در از بین رفتن پرده ی بکارت دخیل هستند که در این مقاله به شرح آن می پردازیم:

تشخیص پارگی پرده بکارت :

۱-حالت پره های فرج

معمولاً پره های اطراف مهبل فرج در دختران، نزدیک به هم و حالتی چسبیده دارند، به طوری که با نگاه اولیه به آن، به وضوح دیده نمی شود، در حالی که در زن ها این پره ها آشکارا دیده می شوند. البته خیلی نمی توان به این علامت تکیه کرد، چرا که حالت این پره ها در برخی دخترها از بدو تولد، باز است. در مقابل، زنهایی هستند که با وجود مقاربت و نزدیکی های مکرر، باز هم حالت این پره ها بسته است.

۲-شکل مهبل فرج

اگر مهبل فرج، شکل۷ داشته باشد، می تواند علامت پارگی پرده با دخول آلت تناسلی مرد باشد، چرا که در اثر فشار وارده به دیواره، شکل آن از حالتی گرد به ۷ تبدیل می شود.

البته باز هم نمی توان این مورد را نشانه ی قطعی برای انجام نزدیکی قبلی دانست، حتّی بدون انجام هیچگونه نزدیکی قبلی نیز، با عوامل دیگری چون، حرکات رقص (به خصوص رقص باله)، صخره نوردی، موتورسواری و دوچرخه سواری ممتد، اسب سواری، دخول دیگر اجسام خارجی و دیگر فشار های جسمانی کاری،…می تواند باعث ایجاد این حالت 7 شکل شوند.

پارگی پرده، چه در حین دخول نزدیکی یا عوامل فوق، ممکن است با آسیب دیگر قسمتهای فرج (اطراف مهبل، مجاری ادرار، پوسته ی بین مهبل و معقد) نیز همراه باشد.

۳- دیواره های داخل فرج (گردن رحم)

دیواره ی گردن رحم از قشای برجسته ای مانند تشکیل شده است، که در اثر نزدیکی مداوم، این برجستگی ها تحلیل و از بین می رود، به طوری که دخول به راحتی و با کمتر فشاری انجام می گیرد. این نشانه نیز باز هم صددرصد نمی تواند دلیل نزدیکی قبلی باشد، عواملی چون، معاینات پزشکی، مصرف دارو، قاعدگی یا دخول هر جسم خارجی و یا مشابه نیز، می تواند این حالت را ایجاد کند.

۴- حالت ارتجاعی پرده بکارت

اگر پرده بکارت حالتی طبیعی داشته باشد، در اثر دخول و مقاربت، پاره می شود، امّا در مقابل، برخی دختران بطور مادرزاد پرده ای حلقوی (قابل ارتجاع، ضخیم و گوشتی دارند)، بنابراین در مقابل دخول، از خود مقاومت نشان می دهد و ممکن است به حالت اول برگردد.

از طرفی حتّی دیده شده است که برخی نیز از بدو تولد، پرده ی بکارت نداشته اند یا در سنین خیلی کم در اثر عواملی غیر از سکس، از بین رفته است. در نتیجه وجود پرده بکارت و توجّه به آن، دلیل قطعی مبنی بر اینکه یک دختر قبل از ازدواج، نزدیکی داشته است، نیست.

دیگر عوامل از بین رفتن پرده بکارت :

·راه پیدا کردن ذرات پنبه و دستمال زمان قاعدگی به داخل فرج

· ایجاد زخم در اثر بیماری های مختلف، مثل دیفتری

·دویدن و پرش

· پرت شدن روی شیئ تیز یا محکم

·معاینات و ابزار پزشکی

·در اثر خارش شدید مهبل و داخل آن، بوسیله ی خود شخص

· خود ارضایی

·دخول اجسام خارجی

·عمل های جراحی

گاهی اوقات به دلیل عدم صحیح دخول و در نتیجه از بین رفتن ناقص یا شدید پرده بکارت، عوارض ثانویه ای چون، عفونت، خونریزی، زخم مجاری ادرار، زخم داخل رحم(فیبرون)، نازایی و …ایجاد می شود.

عفونت :

برخی از دخترها در رحم خود، میکروبها و قارچ های بالقوه ای دارند که پس از اولین ارتباط نزدیکی فعال می شوند و در نتیجه عفونت ایجاد می شود.

خونریزی شدید:

این حالت به ندرت دیده می شود و در اثر فشار زیاد در هنگام دخول دیده می شود، گاهی اوقات، بعضی پرده های بکارت به دلایلی طی چند مرحله از بین می روند و این خود، موجب خونریزی متعاقب می شود.

جراحت مجاری ادرار:

در مواقعی که طبق توضیح فوق، پرده بکارت طی چند مرحله یا با شدت از بین رود، زخم های مجاری ادرار، پیش می آید.

زخم داخل رحم (فیبرون)

عمل دخول و بردن پرده ی بکارت به تنهایی عامل این زخم نمی باشد، بلکه در صورت باریک بودن گردن و دهانه رحم و دیگر مشکلات دیگر بخشهای مرتبط داخلی رحم، این زخم ها ایجاد می شوند.

نازایی:

اگر عفونت یا زخم های فوق مداوا نشود، به مرور زمان سبب نارسایی ها و در نتیجه اختلال در عملکرد باروری و نازایی می شوند.