پشت‌پرده بازی جدید احمدی‌نژاد

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، روزنامه شرق نوشت:

محمود احمدی نژاد، رئیس دولت سابق ایران که خاصه از سال ۸۸؛ یعنی دور دوم فعالیتش کشور را درگیر حواشی متعددی کرد، گفته می شود برای انتخابات مجلس در اسفندماه سال جاری برنامه هایی دارد. درعین حال که چنین ادعا هایی از سوی شخص او تا این لحظه تأیید نشده است، اما از گزاره های پیش رو می توان دریافت که احمدی نژاد یا به طور مستقیم یا به نحو غیرمستقیم عزم بهارستان کرده است.

نخستین گزاره چندوقت اخیر مربوط می شود به گفت وگوی روح الله حسینیان با خبرگزاری «ایلنا» درباره حضور احتمالی احمدی نژاد در انتخابات مجلس که گفته است: «طبق آمار نظرسنجی که می گویند اقبال خیلی زیاد است، ولی اینکه آیا زمینه فراهم می شود یا خیر یک مسئله دیگر است». منظور او از فراهم شدن زمینه، ناظر به احراز صلاحیت احمدی نژاد توسط شورای نگهبان است. روز گذشته؛ یعنی تنها چندروز پس از این گفتگو مرتضی طلایی به پایگاه خبری «شفقنا» گفت که «اگر شخص آقای احمدی نژاد را ببینیم مسئله فرق می کند، ولی جریان جبهه پایداری موضوع دیگری است و این احتمال وجود دارد که جبهه پایداری در نهایت با حمایت احمدی نژاد لیستی ارائه کند. اتفاق دیگر این است که بعد از بررسی صلاحیت ها، آقای احمدی نژاد به سبک خود افرادی را در شهر های کوچک حمایت و به این ترتیب فراکسیونی را در مجلس ایجاد کنند».

گزاره ای که طلایی مطرح می کند به این شکل است که محمود احمدی نژاد به صورت غیرمستقیم وارد انتخابات شود؛ یعنی به دلیل آنکه احتمال می دهد ردصلاحیت شود، خودش در انتخابات حاضر نمی شود و افرادی را مورد حمایت قرار می دهد. حال ممکن است او بخواهد یک لیست جداگانه برای مجلس ارائه کند که شاید این حالت نیز برای او و همفکرانش خطرناک باشد، زیرا در این صورت محتمل است که شورای نگهبان افرادی را که در لیست مورد حمایت رسمی احمدی نژاد حضور دارند ردصلاحیت کند؛ بنابراین به نظر می رسد او می خواهد دست پنهانی در انتخابات داشته باشد یا شاید حمایت رسمی خود از طیف موردنظرش را بعد از بررسی شورای نگهبان بر نامزد های انتخاباتی اعلام کند تا در این صورت یا همه نیرو های تحت الحمایه او از سد بررسی صلاحیت ها گذر کنند یا آنکه دست کم تعداد ردصلاحیت ها کاهش یابد، زیرا به هرحال ردصلاحیت پس از تأیید صلاحیت، هزینه ردصلاحیت را بالا می برد.

طلایی در گفت وگوی اخیرش نکته جالب دیگری را هم مطرح کرده است. او باور دارد که احمدی نژاد نیرو های خود را در شهرستان های کوچک فعال می کند: «اخباری به طور پراکنده به گوش می رسد؛ این موضوع که آقای احمدی نژاد نیرو های خود را در شهرستان ها و حوزه های کوچک فعال کند و فراکسیونی در مجلس تشکیل بدهد گفته شده است».

این موضوع هم خالی از وجه نیست، زیرا به باور بسیاری از تحلیلگران سیاسی، محمود احمدی نژاد هنوز در مناطق حاشیه ای و روستا ها و حتی شهرستان های کوچک دارای سرمایه اجتماعی قابل توجهی است و خودش هم به خوبی به این موضوع واقف است و یحتمل بخواهد تمرکز سیاسی خود را بر نیروی انسانی شهرستان ها بگذارد. موضوع مهم دیگر پایگاه سیاسی فعلی احمدی نژاد است. اصولگرایان مخالف احمدی نژاد باور دارند که او از مقطعی به بعد دیگر در زمره اصولگرایی محسوب نشد؛ هرچند برخی نیز در برابر این مدعا باور دارند که پایگاه سیاسی احمدی نژاد همچنان اصولگرایی است و نیرو های اصولگرا نمی توانند برای فرار از مسئولیت بی تدبیری های دولت های نهم و دهم و صدالبته برای برائت جستن از مواضع ساختارشکنانه احمدی نژاد خودشان را از او جدا کنند.

به هرروی هرکدام از این تحلیل ها صائب باشد، درحال حاضر خاصه اصولگرایان سنتی محمود احمدی نژاد را به پایگاه سیاسی خود راه نمی دهند و او و هم نظرانش را جریان انحرافی می نامند. درمقابل نشانه هایی دیده می شود که نیرو های طیف اصولگرای پایداری چندان از احمدی نژاد دور نشده اند. مشخص ترین گزاره این مدعا را می توان در همان سخنان مذکور حسینیان مشاهده کرد، به نحوی که این شخصیت سرشناس پایداری با هیجان خاصی سخن از اقبال عمومی برای آمدن احمدی نژاد به میان می آورد و البته در پایان تأسف می خورد که به احتمال زیاد احمدی نژاد ردصلاحیت می شود. از سوی دیگر چندروز پیش سقای بی ریا، سخنگوی طیف پایداری، در گفتگو با سایت خبری- تحلیلی «انتخاب» آب پاکی را روی دست همه اصولگرایان سنتی ریخت و کلا گفت که گفتمان اصولگرایی منسوخ شده است: «زمان گفتمان اصولگرایی اندکی منسوخ شده و اکنون گفتمان نیرو های انقلاب مطرح است، بنابراین جبهه پایداری اساسا کاری با اصولگرایی ندارد؛ هر شخصی ارزش های انقلابی را قبول داشته باشد، ما نیز او را قبول داریم».

اندکی قبل از سخنان سقای بی ریا هم دبیرکل پایداری ها به شدت علیه اصولگرایان تاخت و به سایت خبری «رجانیوز» گفت: «این چه تدبیر و ائتلافی است؟ که به ما این اجازه را بدهد که بنشینیم و مانند قبل بار دیگر هم همان راه را برویم؟ که نتیجه اش این باشد؟ بد نیست اشاره کنم، به ائتلافی که هدفش باختن باشد وارد نخواهیم شد و نیز ائتلافی که در آن سهم خواهی هدف باشد یا از قبل منتخبش معین شده باشد یا کار به شکل پدرسالارانه باشد، ورود نخواهیم کرد. به این جمع بندی ها دقت کنید تا به نتیجه برسیم. ناگفته نماند گاه می گویند پایداری به نتیجه توجه نمی کند، این هم درست نیست؛ درنظرگرفتن نتیجه خود جزئی از وظیفه است. یا گفته می شود رأی آوربودن نماینده جزء شاخصه ها نیست، این هم درست نیست، ولی همه حرف هم نیست که باید اصلح را رأی آور کرد».

مصباح یزدی هم چندی پیش با مطرح کردن بحث «انتخاب اصلح» سعی کرد که رأی دادن را منوط به یک جبهه خاص نکند. او درباره اینکه چه کسی باید انتخاب شود، گفته بود: «سهم خواهی یعنی دنیاطلبی. سهم خواهی چیست؟! یعنی اگر من می دانم فردی از یک گروه دیگر اصلح است، به او ر أی ندهم، بلکه به هم گروهی خود رأی بدهم. اما چرا او را انتخاب نکنم؟! فردا که خودم بخواهم رأی بدهم اگر به او رأی ندهم چه حجتی پیش خدا دارم؟! فرض کنید حتی بین اصلاح طلبان فردی بود که من دانستم که او اصلح از کاندیدای اصولگراست؛ چه حجتی دارم که به او رأی ندهم؟! من باید به اصلح رأی بدهم».

طرح موضوع انتخاب اصلح گرچه وجه ظاهری اش به اخلاق سیاسی و شرعی پیوند می خورد، اما می تواند در ماهیت سیاسی اش حربه ای برای عبور از پایگاه متبوع پایداری؛ یعنی جبهه اصولگرایی باشد که چنین امری اکنون در سخنان اخیر اعضای پایداری مشاهده می شود. تمام بحث های اخیر پایداری ها در شرایطی مطرح می شود که تا چندی پیش در میان اصولگرایان بحث های مختلفی درباره ائتلاف همه جانبه و فراگیر مطرح بود که یکی از ارکان آن ائتلاف هم طیف پایداری محسوب می شد و سخنان ناگهانی و به شدت تند سقای بی ریا در شرایطی مطرح شد که هم طیفش؛ یعنی حسینیان اعلام کرد که اقبال عمومی برای حضور احمدی نژاد در انتخابات دیده می شود.

سخنگوی پایداری ها بعد از شنیده شدن زمزمه حضور احمدی نژاد نه تن ها از اساس احتمال هرگونه ائتلاف را منتفی دانست بلکه حتی دیگر پایداری را منتسب به جبهه اصولگرایی ندانست و گویی خواست از میان پایداری ها پرچم جریان سوم را بلند کند؛ بنابراین و با توجه به تمام اظهارنظر های چندوقت اخیر به نظر می رسد که احمدی نژاد عزم اثربخشی در انتخابات مجلس را دارد و گویا قرار است این کار با بازوی طیف پایداری انجام شود، اما محمود احمدی نژاد برخلاف انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ خود را در معرض سنجش شورای نگهبان قرار نمی دهد و حتی از نیرو هایی حمایت رسمی نمی کند تا آن ها هم ردصلاحیت شوند و تنها می خواهد به صورت غیررسمی نیروهایش را وارد مجلس کند تا دست کم در انتخابات آینده حداقلی در مجلس داشته باشد. خاصه این مهم در شرایطی ممکن است رخ دهد که گفته می شود مشایی و بقایی با موافقت کمیسیون پزشکی خارج از زندان به سر می برند و احتمال عفو مشروط آن ها نیز وجود دارد.