آدنوزین (Adenosine) یکی از داروهایی ضد آریتمی قلبی است. آدنوزین یک نوکلئوزید اندوژن است که در بسیاری از پروسه های بیولوژیک دخیل می باشد و از طریق تحریک گیرنده های 1A آدنوزین به صورت یک آنتی آریتمی عمل می کند و باعث کاهش سرعت هدایت از میان گره دهلیزی بطنی می شود.
این دارو را نمی توان جزء طبقه بندی معمول داروهای ضد آریتمی قرار داد. آدنوزین همچنین باعث ایجاد اتساع عروق محیطی و کرونری از طریق تحریک گیرنده های 2A آدنوزین می گردد. از آدنوزین در درمان تاکی کاردی فوق بطنی پاروکسیسمال برای به حالت اول برگرداندن ریتم سینوسی استفاده می شود مخصوصاً در سندرم wolff-parkinson-white .
آدنوزین همچنین جهت تشخیص افتراقی کمپلکس پهن یا باریک تاکی کاردی فوق بطنی و در عکس برداری میوکارد استفاده می شود.
عوارض جانبی احتمالی داروی بروموکریپتین
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند؛ اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می روند. در بروز مستمر هریک از عوارض می بایست به پزشک اطلاع داده شود:
• احساس مریضی، خواب آالودگی و سرگیجه، یبوست، سردرد، گرفتگی بینی
نکته: گهگاه، بروموکریپتین می تواند عوارض جانبی جدی تری را ایجاد کند. اگر چه این حالت، بسیار نادر است، اما در صورت بروز چنین علائم جدی به پزشک مراجعه کنید:
• هرگونه تنگی نفس و یا مشکلات تنفسی، سرفه مکرر
• درد یا ناراحتی قفسه سینه یا شکم
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می کنید به خاطر استفاده از داروی بروموکریپتین می باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
تری گلیسرید , بی حسی , تهوع , درد قفسه سینه , گیجی , تاری دید , گرگرفتگی , سرگیجه , تپش قلب , تعریق , طعم فلزی در دهان , سوزش , گرفتگی گلو , فشار خون پایین , ناراحتی قفسه سینه , مشکل در تنفس , سوزش در بازوها , هراس , فشار سر , افزایش شدت تنفس , سنگین بودن بازوان، گردن و درد پشت , فشار در کشاله ران
احتیاط در رابطه با مصرف آدنوزین
- برادی کاردی علامت دار، سکته قلبی، بلوک قلبی، بیماران پیوندی، هایپرتنشن، هایپوتنشن، MI، وقایع پروآریتمیک، آنژین ناپایدار
- وقایع هموراژیک و ایسکمیک عروق مغزی گزارش شده است؛ اثرات همودینامیک Adenosine از جمله هایپوتنشن یا هایپرتنشن می تواند با این موارد مرتبط باشد
- داروهای مهار کننده انتقال نوکلئوزیدی (مثل Dipyridamole) اثرات عروقی Adenosine را تقویت می کنند؛ قبل از تجویز آدنوزین باید 5 نیمه عمر از مصرف این دارو گذشته باشد
- داروهای متیل گزانتینی (مثل کافئین، تئوفیلین) آنتاگونیست های رسپتور آدنوزین هستند و مانع از اثرات عروقی آن می شوند؛ قبل از تجویز آدنوزین باید 5 نیمه عمر از مصرف این داروها گذشته باشد.
- پس از مصرف آدنوزین احتمال تشنح یا عود آن وجود دارد؛ برخی تشنج ها طولانی بوده و نیازمند کنترل اورژانسی با داروهای ضد تشنج هستند؛ Aminophylline ریسک تشنج ناشی از آدنوزین را افزایش می دهد؛ استفاده از متیل گزانتین ها در بیمارانی که سابقه تشنج ناشی از آدنوزین را داشته اند، توصیه نمی شود.
- دیس پنه، گرفتگی گلو، فلاشینگ، اریتم، راش و درد قفسه سینه گزارش شده که نیازمند درمان علامتی است؛ در صورت پیشرفت علائم فرآیند احیاء باید انجام شود، حین درمان پرسنل آموزش دیده در دسترس باشند.
- فیبریلاسیون بطنی پس از تجویز دارو گزارش شده است که می تواند کشنده باشد؛ در بیشتر مواقع این موارد ناشی از استفاده همزمان با دیگوکسین و گاهی ناشی از مصرف همزمان با دیگوکسین و Verapamil است.
- در بیمارانی که علائم و نشانه های ایسکمی میوکاردی حاد دارند، تست استرس قلبی انجام نشود.
مصرف در بارداری
C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می دهد. )
عوارض و موارد مصرف فنوفیبرات
