اسکیزوفرنی بیماری است که در جامعه با نام جنون شناخته می‌شود و مردم عموما دیدگاهی منفی نسبت به آن دارند. رسانه‌ها نیز بیش از پیش به درک اغراق آمیز جامعه از این بیماری دامن می‌زنند. بیماران اسکیزوفرنی در فیلم‌ها و سریال‌ها افرادی هستند که به دیگران آزار می‌رسانند، مدام فریاد می‌زنند، توهم دارند و به هیچ وجه با دیگران کنار نمی‌آیند. این در حالی است که بیماران واقعی می‌توانند در بین مردم زندگی کنند و شاید حتی بسیاری از افراد متوجه مشکل آنها نشوند. این بیماری علائم مختلفی دارد. اگر این علائم با درمان‌های تجویز شده توسط دکتر روانپزشک، بهبود پیدا نکنند، ممکن است شدیدتر شوند و فرد را به جنون برسانند.
اسکیزوفرنی
اختلال دو قطبی
مانند تمام داروهای دیگر، لوراسیدون ممکن است عوارض خاصی ایجاد کند. برخی از عوارض ناشی از مصرف آن فوری هستند و ممکن است با سازگاری بدن با درمان به تدریج برطرف شوند. برخی دیگر ممکن است در طولانی مدت بروز پیدا کنند و در موارد نادری باعث مشکلات عصبی دائمی شوند. رایج ترین عوارض مصرف لورازیدون عمدتاً شامل بروز برخی اختلال در دستگاه گوارش و سیستم عصبی می شود که مهمترین آنها عبارتند از:
حالت تهوع
خواب آلودگی در طول روز
بی قراری
اضطراب
دهان خشک
اسهال
استفراغ
خستگی
افزایش اشتها (عمدتاً با اختلال دوقطبی)
افزایش وزن (عمدتاً با اختلال دوقطبی)
عفونت های ویروسی (عمدتا در کودکان)
عفونت های دستگاه ادراری
سرگیجه یا غش نیز ممکن است به دلیل افت ناگهانی فشار خون (افت فشار خون ارتواستاتیک)، به ویژه در اولین شروع درمان رخ دهد. افزایش وزن که یکی از نگرانی های رایج در میان تمام داروهای ضد روان پریشی است، با قند خون و افزایش کلسترول مرتبط است. اما میزان عوارض احتمالی ناشی از مصرف لورازیدون به دوز مصرفی آن بستگی دارد. هر چه میزان دوز مصرفی بیشتر باشد احتمال بروز عوارض ناشی از مصرف این دارو بیشتر خواهد بود.
مصرف این دارو با خطر افزایش خودکشی در کودکان ،نوجوانان و جوانان کم سنی که مبتلا به افسردگی ماژور یا سایر بیماری های روانی هستند، همراه است.در نتیجه لازم است پیش از تجویز این دارو میزان خطر و فایده ای که برای بیمار به همراه دارد، ارزیابی گردد. طبق مقالات ریسک خودکشی در 24تا65سالگی کمی کاهش می یابد و مجدداً در سنین بالای 65 سال با افزایش خطر خودکشی مواجه هستیم.
در نتیجه لازم است درمان با دوزهای پایین شروع شود و کلیه ی بیماران مصرف کننده ی این دارو، از لحاظ افکار و رفتار خطرناک تحت ارزیابی قرار بگیرند و همچنین به خانواده و همراهان بیمار آموزش های لازم جهت آگاهی از این موارد و اقدامات لازم در صورت بروز رفتارهای غیرمعمول داده شود.
