اقرار به نسب فرزندی
یکی از مهم ترین دلایلی که به وسیله آن می توان نسب فرزند را اثبات نمود ، اقرار به آن است . اقرار به نسب فرزندی در فقه اسلام مورد بررسی قرار گرفته و شرایط مربوط به آن بررسی شده است . به طور کلی ، اقرار عبارت است از اینکه حقی را به نفع دیگری و به ضرر خود مطرح نماییم . نسب فرزندی نیز همین طور است ؛ لذا در در صورتی که مردی اقرار کند که نسب فرزندی از اوست ، اقرار به نسب محقق شده است . از جمله آثار اقرار به نسب فرزندی این است که کلیه حقوق و تکالیف ناشی از نسب بر آن مترتب می شود ؛ مانند اینکه پدر مکلف به پرداخت نفقه به فرزند می شود و رابطه توارث یا ارث بری میان آنها به وجود خواهد آمد .

شرایط اقرار به نسب فرزند
در ماده 1262 قانون مدنی ، شرایط اقرار به نسب مطرح شده اند که بر اساس آن ، اقرار به نسب در صورتی صحیح است که : اولا تحقق نسب بر حسب عادت و قانون ممکن باشد ؛ ثانیا کسی که به نسب او اقرار شده تصدیق کند ، مگر در مورد صغیری که اقرار به فرزندی او شده به شرط آنکه منازعی در بین نباشد
اقرار به فرزندی کبیر دیوانه
در قسمت قبل شرایط اقرار به نسب فرزندی مطرح شد . اما سوالی که ممکن است مطرح شود آن است که اگر شخصی به نسب شخص کبیر دیوانه به عنوان فرزند خود اقرار کند و منازع یا مخالفی هم در بین نباشد ، آیا اقرار درست است ؟ با عنایت به قانون مدنی و فقه اسلامی ، اقرار به فرزندی کبیر دیوانه در صورتی که منازع یا مخالفی در بین نباشد ، درست است و تصدیق او شرط نیست . حتی برخی از فقها گفته اند اگر مجنون بعد از اقرار به نسب از جنون بهبود یابد ، و نسب را انکار کند ، این انکار صحیح نیست . اما به نظر می رسد اگر جنون از نوع جنون ادواری باشد نمی تواند دیوانه را در حکم صغیر دانست . زیرا مجنون ادواری می تواند در حالت افاقه یا بهبودی از جنون تصدیق نسب نماید . بنابراین ، تصدیق او در حال افاقه طبق قاعده کلی مندرج در بند دوم ماده 1273 قانون مدنی ، شرط تصدیق نسب است .
شرایط گرفتن شناسنامه برای فرزند نامشروع چگونه است؟










































