دحو الارض مطابق با بیست و پنجم ماه ذی القعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید، از این روز، بخش هایی از کره زمین ـ که سراسر از آب بود ـ شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل یک چهارم خشکی های امروزی درآمد.مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت الله الحرام بود.
از امیرالمومنین (علیه السلام ) روایت شده است که فرمودند:« اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد در بیست وپنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»
بیست و پنجم ماه ذی القعده روز دحوالارض است. دحوالارض را چنین معرفی می کنند:“روزی که زمین از زیر کعبه کشیده و گسترانیده شد."
تبریک روز دحوالارض
خدايا امشب شب دحوالارضه شبي که زمين گسترش کنه و برکات زيادي از اسمانها به زمين مياد به حق همين امشب دلامون رو متبرک
کن...آمين

آرام روان گشت دلت سوی خدایت
رفتى به در خانه آن قاضى حاجات
یاد آر مرا ملتمس لطف و دعایت


اگر امشب به معشوقت رسیدی ، خدا را در میان اشک دیدی
کمی هم نزد او یادی زما کن ، کمی هم جای ما او را صدا کن
بگو یارب فلانی رو سیاه است ، دو دستش خالی و غرق گناه است…
دحوالارض مبارک

آرام رد شو ، حس کن ، نفس بکش
همه چیز نعمت است
روز گسترش زمین مبارک
روزه آن پاداش فراوان داشته و ثواب هفتاد سال روزه گرفتن دارد

آنچنان که هیجان هر موجی در تماس با سینه ام فرو نشیند و
احساسم چون اسب مهار شده، رام گردد

اى اجابت کننده دعوتها دعوت و دعایم اجابت فرما
اى شنواى آوازها صدایم بشنو و به من رحم کن

دعاهایتان در روز و شب دحوالارض مقبول درگاه ایزد منان.


«ای خدایی که خانه کعبه را گسترانیدی و دانه را شکافتی و سختی را برطرف ساختی، از تو می خواهم در این روز از روزهایت که حق آن را بزرگ نمودی، هر گرفتاری و مشکلی را برطرف سازی»