سیرالئون با نام رسمی جمهوری سیرالئون یا سالون کشوری در غرب آفریقا است که پایتخت و بزرگ ترین شهر آن فری تاون است. جمعیت سیرالئون ۷٬۹۶۰٬۰۰۰ نفر است. واحد پول این کشور لئون نام دارد. این کشور از شمال، خاور و شمال باختری با گینه و از جنوب خاوری با لیبریا همسایه است و از باختر به اقیانوس اطلس پیوند می خورد. مردم سیرالئون از حدود شانزده گروه قومی تشکیل شده اند که هرکدام زبان و آداب خود را دارند. دو قوم بزرگ تر و بانفوذتر از میان آن ها، قوم تنمه و قوم منده است. امروزه با وجود غنای منابع طبیعی، ۷۰ درصد از مردم سیرالئون زیر خط فقر، زندگی می کنند.
تاریخ سیرالئون
تاریخ کشور سیرالئون بسیار مشابه با تاریخ گینه و لیبریا است به طوری که پرچم کشور سیرالئون نیز با رویکرد کشورهای همسایه طراحی شده است. در بخش غرب و جنوب غربی کشور سیرالئون اقیانوس اطلس قرار دارد و مشخص است که تاریخ رسمی این منطقه در دوره های زمانی مختلف ارزیابی شده است. این کشور دارای آب و هوای استوایی است و البته که دارای دشت های وسیع و جنگل های در هم تنیده ای است که پس از دوره های تاریخی گسترده هنوز به قوت خود باقیست. اینطور که تاریخ کشور سیرالئون نشان می دهد این کشور در تا سال ۱۹۶۱ به دست گروه های مهمی از انگلیسی ها اشغال بوده است و مستعمره انگلیس محسوب شده است. پس از اینکه استقلال در این سال صورت گرفت بی ثباتی سیاسی کشور سیرالئون به صورت رسمی دنبال شد. البته که در نهایت جنگ بزرگ داخلی در سال ۱۹۹۱ نیز منجر شده است. این جنگ با دخالت سازمان های ملل متحد و همینطور انگلیس نیز صورت گرفته است و البته که در سال ۲۰۰۲ نیز به پایان رسید. البته که در سال ۱۹۹۱ دادگاهی در کشور سیرالئون تشکیل شد بر این اساس که جنایات جنگی این کشور به طور دقیق و رسمی مورد بررسی قرار بگیرد بسیاری از رهبران جنگی در کشور سیرالئون در این دادگاه فراخوانده شدند و این رویه سبب شد تا تاریخ کشور سیرالئون وابسته به دوره های مختلف پیش بینی شده باشد مشخص است که تاریخ این کشور بر اساس دخالت های سازمانی نیز در پیش گرفته شده است و دولت سعی می کند دخالت های سازمانی کشور سیرالئون را پیشرفته تر از گذشته دنبال کند. تاریخ کشور سیرالئون بیشتر به مردم انگلیس پیوند داشته است.
فرهنگ مردم سیرالئون
در فرهنگ این کشور مردم صحبت کردن به زبان های محلی را بسیار دوست دارند به طوری که زبان محلی تبدیل به یک زبان رسمی در کشور سیرالئون شده است. مردم کشور سیرالئون به زبان انگلیسی نیز صورت می گیرد و زبان کشور سیرالئون در بخش تحصیلی نیز انگلیسی است. حجاب کشور سیرالئون آزاد است اما بانوان اغلب سعی می کنند خود را بپوشانند و این موضوع تبدیل به یک فرهنگ در کشور سیرالئون شده است. میانگین سنی برای بانوان در کشور سیرالئون بین ۵ الی ۱۷ است به طور کلی مردم این کشور اغلب نوجوان هستند و از همان سنین کم کار می کنند و فرسودگی در سن ۴۰ سالگی به وضوح قابل رویت است. امید به زندگی برای بانوان ۴۳ سال اعلام شده است و آقایان نیز ۳۹ سال را برای زندگی در نظر می گیرند مشخص است که در این کشور مردم سعی می کنند فرهنگ زندگی گسترده ای را شامل شوند اما هنوز هم بسیاری از رسم و رسومات روستایی به صورت بسیار سنتی دیده می شود. در فرهنگ کشور سیرالئون بسیاری از شغل ها هم برای آقایان استفاده می شود و هم خانم ها و هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد بانوان سخت کار می کنند. اغلب خانواده های سیرالئون یک فرزند دارند و یا بدون فرزند هستند فرزند آوری در این کشور به دلیل میانگین سنی نوجوان هنوز آنطور که باید دیده نمی شود. در فرهنگ مردم سیرالئون بسیاری از افراد هستند که سعی می کنند تحصیل را به فرزندان خود یاد بدهند و سواد خواندن و نوشتن اغلب در منزل صورت می گیرد.
دین و زبان مردم سیرالئون
بین ۶۹ تا ۷۰ درصد از مردم سیرالئون مسلمان و ۲۰ تا ۳۰ درصد مسیحی هستند و درصد کمی هم آنميست هستند. کشف این منطقه از سوی اروپاییان در سال ۱۴۶۱ و توسط پرتغالیان صورت گرفت. نام سیرالئون نیز از زبان پرتغالی گرفته شده و به معنای «کوه شیران» است. منطقه سیرالئون در آن دوره تبدیل به یکی از مناطق تجارت برده برای اروپاییان شد. زبان رسمی مردم سیرالئون آن انگلیسی است و خط رایج آنها «لاتین» است. با این حال مردم سیرالئون به زبان های کریو، منده و سودانی نيز صحبت می کنند.
قوانین عمومی در سیرالئون
قوانین گردشگری در کشور سیرالئون بسیار خاص است، مثلاً شما به هیچ عنوان حق ندارید آشغال بر روی زمین بریزید، جریمه ای که برای این مورد در نظر گرفته می شود شاید به قیمت کل پس انداز چند ماهه شما باشد پس بهتر است احتیاط کنید. قوانینی که در زمینه گروه های سیاسی در کشور سیرالئون دیده می شود بدون دخالت مردم این کشور صورت می گیرد مردم کشور سیرالئون اغلب معتقد هستند که دولت مشورت لازم در خصوص تعیین قوانین کشور را با آن ها صورت نمی دهد که البته تا حدی این روند درست است. یک سری قوانین در کشور سیرالئون دیده می شود که بیشتر برای گروه های سیاسی رویت می شود. البته که دخالت مردم در این کشور بیشتر در بخش کاری رویت شده است. قوانینی که در زمینه واردات و صادرات یک سری محصولات رویت می شود خود یکی از بخش های بسیار مهم محسوب می شود. اینطور که مشخص است در راستای صادرات محصولات خاص به کشورهای دیگر شما می بایست بتوانید اصول حرفه ای را پیش بینی کنید. در این کشور یک سری بخش های جداگانه ای رویت می شود که وابسته به بهداشت است، قوانین بیمه در کشور سیرالئون به نفع مردم نیست! در واقع سیستم بیمه کشور سیرالئون خصوصی است و این موضوع سبب می شود که بیمه گذار مجبور باشد اصول بیمه ای خاصی را شامل شود. در این کشور بیمه و اصول بیمه ای در دوره های مشخص دنبال می شود و مردم از پوشش آن می توانند استفاده کنند اما هزینه ها کمی گران است و شاید قشر مشخصی بتوانند بیمه درمانی داشته باشند. قوانین این کشور در تعیین قوانین مشخص پیشرفته تر از قبل دنبال می شود.
خانواده در سیرالئون
ساختار اجتماعی کشور سیرالئون را قبیله تشکیل می دهد و هیجده گروه نژادی در این سرزمین سکونت دارند. قبل از آنکه نظام حکومتی این کشور به شیوه ای نوین شکل بگیرد، رؤسای قبایل در مناطق تحت قلمرو خود حکومت می کردند و در برخی طوایف قدرت حکومت بین اشخاص خانواده تقسیم می شد. تاریخ سیرالئون مشحون از اغتشاشات سیاسی شدید و رقابت های خطیر بین قبیله کرنوهای مرکز حکومت، اقوام «مند» و «تمن» که دو قوم درون کشوری اند است و این نزاع ها در نظام خانواده ها اثر گذاشته و چندگانگی فرهنگی را به دنبال داشته است. حدود یک سوم سکنه سیرالئون را قبیله مندی تشکیل می دهند. تنظیم کننده روابط خانواده در این قبیله پدر است، ازدواج علامت تشخص به شمار می رود و کسانی که به این برنامه تن نمی دهند تحقیر می شوند. به همین دلیل حتی زنان بیوه پس از سوگواری برای همسر به فکر ازدواج می باشند. زنان رنجهای فراوانی را تحمل می کنند و هر مردی که زنان زیادتری دارد در واقع گویی که کارگران بیشتری دارد. زن در قبیله با رسیدن به مقام مادری به عنوان کدبانویی که باید به رفع نیازهای کودک خود برسد شناخته می شود. گرچه نفوذ مادر بر فرزند ذکور با بزرگ شدن آنان تقلیل می یابد با این حال نفوذش بر دختران تا مدتهای مدید طول می کشد. روابط بین پدربزرگها و مادربزرگها با نوه ها از صمیمیت و اعتماد برخوردار است و احترام ظاهری که خود منبعث از وظیفه ای است که باید نسبت به تمامی افراد مسن ابراز کرد به آن اعتدال می بخشد، شوخی و بذله گویی در بین افراد سالخورده و کودکان زیاد است. صمیمیت بسیار نزدیکی که در کودکی بین یک برادر و خواهر از یک پدر و مادر وجود دارد از سن 12 یا 13 سالگی جای خود را به متانت و احتیاط فوق العاده ای می دهد. برای یک برادر اکیدا ممنوع است که بر حصیری که خواهرش روی آن خوابیده بخوابد و یا بر عکس. خشمگین شدن علیه یک خواهر، ناسزا گفتن و یا کتک زدن، کاری بس شگفت است و در این حال هر تقاضایی اعم از گردن بند و مانند آن خواهر داشته باشد نباید برادر از آن طفره رود. کودکان پس از بلوغ به باور عمومی رشد کافی برای ورود به اجتماع بزرگتر را یافته و از این رو برنامه هایی بر حسب دختر یا پسر برایشان تدارک می بینند. تربیت دختران بر اساس اخلاق و فرهنگ قبیله یکی از مهمترین وظایف مسؤولین هر قبیله به شمار رفته و برای این آموزش ها اهمیت خاصی قایلند.
رمضان در سیرالئون
به علت دین مدار بودن جامعه مسلمانان سیرالئون تقریبا تمام چهره مناطقه شهری و روستائی این کشور از نیمه دوم ماه شعبان دگرگون شده و حالت جامعه نسبتا اسلامی به خود می گیرد. هر سال بعد از عید فطر شرکت مشروب سازی رسما اعلام می کند که در ماه رمضان تولید و فروش آن به حداقل رسیده است. مردم بیان اینکه ماه رمضان در پیش است در حال آماده ساختن خود برای استقبال از این ماه هستند. در آستانه ماه رمضان مردم این کشور به نظافت و پاکسازی خانه ها و اماکن عمومی، شستشوی لحاف، تشک ووسایل خانه می پردازند. آشتی کردن با اقوام و همسایه ها از جمله آداب خوبی است که در ماه مبارک رمضان بین سیرالئونی ها صورت می گیرد.
سخن آخر
این سرزمین در سال 1461 توسط پرتغالی ها کشف شد. نام این کشور از زبان پرتغالی گرفته شده و به معنی کوه شیران می باشد. سیرالئون در ابتدا به یکی از مناطق تجارت برده داری برای کشورهای اروپایی تبدیل شد. امروزه نیز با وجود داشتن منابع طبیعی فراوان متاسفانه مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند. کشور سیرالئون تا سال 1961 مستعمره کشور انگلیسی محسوب می شد اما پس از آن استقلال خود را بدست گرفت و این عاملی بر بی ثباتی سیاسی کشور شد و دچار جنگ بزرگ داخلی در سال 1991 شد. این جنگ داخلی تا سال 2002 ادامه داشت و توسط مداخله سازمان ملل متحد و همچنین کشور انگلیس پایان یافت. در این سال دادگاه ویژه جنایات جنگی در کشور سیرالئون شکل گرفته و بسیاری از رهبران جنگی به آنجا فراخوانده شدند.