به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بیتوته، تریکومونیازیس یا تریکومونا یکی از عوامل رایج عفونت واژن است و جز بیماری های مقاربتی به حساب می آید که به وسیله تک یاخته تاژکداری به نام تک تارچه واژن( تریکوموناس واژینالیس) ایجاد می شود. در ادامه مقاله با علائم ، علل و درمان این بیماری آشنا خواهیم شد.
انتقال بیماری به طور عموم از روش نزدیکی و در مواردی از روش تماس مستقیم، یا استفاده از ابزار و وسایل مشترک می باشد.مطالعات نشان می دهد که این بیماری تا حدی خطر انتقال ویروس اچ آی وی(HIV) را افزایش می دهد.
علایم تریکومونیازیس در زنان
علایم در زنان معمولاً بیش از مردان مشاهده می شود. معمولاً زنان علایم تریکومونیس را در عرض 1 تا 4 هفته از عفونت ابتدایی تجربه می کنند که عبارتند از:
تحریک و خارش مهبل و منطقه ای پیرامون آن
ترشحات کف دار رنگی از مهبل
بوی شدید مهبل
درد موقع نزدیکی
درد موقع ادرار کردن
این بیماری همچنين میتواند تاثیری منفی بر بارداری داشته باشد. زنان حامله مبتلا به این انگل بیشتر ممکن است که زایمان زودرس داشته باشند و هم احتمال تولد نوزادان کم وزن در این زنان بیشتر است.
علائم تریکومونیازیس در مردان
اکثر مردان مبتلا به این بیماری هیچ علامت ی خاصی ندارند. زمانی که مردان به این بیماری مبتلا شوند، بطور کلی علائم خفیف است و این علائم شامل:
درد موقع ادرار کردن
درد موقع انزال
ترشحات
حس آزردگــی در آلت تناسلی
درمان تریکومونیازیس
تریکومونیازیس و اچ آی وی
اشخاص مبتلا به این بیماری، بیشتر در معرص ابتلا به ویروس HIV هستند؛ ویروسی که سبب بیماری ایدز می شود. همچنين درصورتی که تست اچ آی وی شخص مثبت باشد، و آن شخص هم زمان به این بیماری مبتلا باشد، این قضیه موجب می شود که شخص با احتمال بیشتری ویروس HIV را به شریک جنسی انتقال دهد. رابطه بین دو عامل تریکومونیازیس و اچ آی وی در زنان بیش از مردان است.
راه های انتقال تریکومونیازیس چطور است؟
1. روابط جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی
این عفونت از طريق هرگونه روابط جنسی با شخص الوده ممکن است انتقال میابد حتی چنانچه شخص الوده هیچگونه علائم ظاهری نداشته باشد.
2. تماس با آلت تناسلی
تریکومونیازیس با تماس آلت تناسلی – حتی چنانچه انزال رخ ندهد – میتواند از شخصی به شخص ديگر سرایت کند، بدین ترتیب رابطه زنان همجنسگرا هم میتواند سبب انتقال این عفونت می شود.
این عوارض عفونی از طريق تماس های طبیعی فیزیکی مانند بغل کردن، بوسیدن، استفاده از ظروف مشترک یا دستشویی فرنگی منتقل نمی شود.
نیز تماس جنسی که اندام تناسلی در آن نقشی ندارد سبب سرایت تریکومونیازیس نخواهد شد.
درمان تریکومونیازیس چطور است؟
اغلب برای درمان تریکومونیازیس از آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده می شود. پیش از استفاده دارو حتماً با پزشک مشورت کنید. همچنین انجام آزمایش های بارداری قبل از مصرف دارو بسیار مهم است زیرا که این آنتی بیوتیک می تواند به جنین شما آسیب برساند.
شریک جنسی شما نیز باید همزمان با شما به پزشک مراجعه کند و برای جلوگیری و یا درمان و جلوگیری از انتشار این ویروس تحت درمان قرار گیرد. همچنین ، اشخاص مبتلا به تریکومونیازیس تا زمانیکه بهبودی کامل پیدا نکرده اند و تمام علائم آن ها رفع نشده است باید از برقراری رابطه جنسی خودداری کنند. حتی چنانچه حس بهبودی کامل می کنید استفاده کردن تمام آنتی بیوتیک هایی که پزشک برایتان تجویز نموده است الزامیست.
جلوگیری از بیماری آمیزشی تریکومونیازیس چگونه است؟
برای کاهش خطر ابتلا به تریکومونیازیس این موارد را به یاد داشته باشید :
استفاده از کاندوم به روشی درست در هر بار رابطه جنسی
تعهد به خانواده و پرهیز از تعدد شرکای جنسی
پرهیز از برقراری رابطه جنسی با اشخاص سالم به منظور جلوگیری از انتقال ویروس( در صورت ابتلای خودتان به این بیماری)
در صورتی که فکر می کنید که به این بیماری مبتلا شده اید از داشتن هر گونه رابطه جنسی پرهیز کنید و به پزشک مراجعه کنید.
