شتلند شیپداگ که همچنین تحت عنوان شلتی نیز شناخته می شود، یک سگ گلۀ بسیار باهوش، سریع و مطیع از جزایر دور افتاده و ناهموار شتلند اسکاتلند است. شتلندها، شباهت های خانوادگی زیادی به پسر عموی بزرگترشان، کولی دارند.
شتلند ها از جزایر ناهموار شتلند که بین اسکاتلند و نروژ قرار دارد، در فاصله 50 مایلی شمال اسکاتلند و کمی مایل به جنوب قطب شمال بوجود آمده اند. این جزایر همچنین محل زندگی سایر نژادهای کوچک حیوانات مانند Shetland Ponies و Shetland Sheep هستند. سالها بود که سگ های نژاد گله شتلند به نام تونی شناخته می شدند که از این کلمه نروژی از مزرعه گرفته شده بود. کشاورزان سگهای خود را با توجه به سگی از نژاد Border Collie و سگهای کوچکتر، برای گله به منظور محافظت از گله های گوسفند شتلند پرورش دادند. برخی گمان می کنند که یکی از وظایف گوسفند شتلند محافظت از گوسفندان کوچک در برابر پرندگان بوده است. در حقیقت، به نظر می رسد که بسیاری از گله شتلند های امروزی اشتیاقی برای تعقیب پرندگان دارند و برخی از آنها حتی سعی می کنند هواپیماها و هلیکوپترهایی را که از بالای سر پرواز می کنند تعقیب کنند.
در اوایل دهه 1800، سگ های گله شتلند، به انگلیس و اسکاتلند آورده شد؛ جایی که از او به عنوان یک سگ گله اسکاتلندی مینیاتوری یاد می شد. در جزایر شتلند، کشاورزان شروع به پرورش شتلند های کوچک خود کردند تا حتی کوچکتر و کرکی‌تر باشند، بنابراین می توانند آنها را به بازدید کنندگان از این جزایر بفروشند. شایع می شود که یک شاهزاده به نام چارلز اسپانیل و برخی از سگ های پامرانین، توسط توریست ها جزیره را ترک کردند و همراه با گوسفندان بومی عبور کردند.
این نژاد جثه کوچکی دارند، سر این سگ ها بلند می باشد و گوش های کوچک و بامزه ای دارند که اغلب به صورت ایستاده هستند. قد در سگ های نر حدود 33 تا 41 سانتی متر و قد ماده شتلند شیپداگ حدود 31 تا 39 سانتی متر می باشد. دارای دو لایه پوشش هستند، پوشش زیرین متراکم و کوتاه می باشد. در رنگ مشکی، آبی، آبی-خاکستری با ترکیبی از رنگ سیاه، طلایی دیده می شوند.
شتلندها وفادار، مهربان و حساس هستند. ابعاد شخصیتی این نژاد بسیار گسترده است، از خشونت، پرخاشگری و بی ادبی گرفته تا آرام بودن، متانت و گوشه گیری.محافظه کاری شتلندها نسبت به غریبه ها موضوع بسیار عادی است. اما شاید اینطور بنظر برسد که این سگ بیش از اندازه ترسو یا عصبی است. اما آنها با افرادی که با مهربانی کنارشان بنشینند دوست می شوند و خوشحال خواهند بود.
با توجه به شخصیتشان، شتلندها دوست دارند که دائما همراه صاحبانشان باشند و در طول روز بدنبال آنها از اتاقی به اتاق دیگر بروند.مانند هرسگی این نژاد هم نیاز دارند که خیلی زود روابط اجتماعی را شروع کنند، با افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات گوناگون زمانی که خیلی جوان هستند مواجه شوند. این روند به شما این اطمینان را میدهد که سگتان به سمت تبدیل شدن به یک سگ همراه و اهل گردش رشد می کند.
3/4 تا 2 پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی تقسیم شود.اگر مطمئن نیستید که اضافه وزن دارد او را با چشم و دستتان آزماش کنید. اول نگاه کردن به او. شما باید قادر باشید کمر او را ببینید. سپس دست خود را بر پشتش و شستها را در امتداد ستون فقرات قرار دهید با انگشتها رو به پائین بکشید شما باید بدون وارد کردن فشار زیاد قادر به لمس دنده ها باشید. اگر نتوانستید او نیاز به کم کردن غذا و افزایش دادن فعالیتش دارد.
مقدار غذایی که سگ بالغ شما میخورد بستگی به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و سطع فعالیتهای او دارد. سگها هم مثل انسانها شخصیتهای حقیقی هستند ونیاز های غذایی همه آنها مثل هم نیست کیفیت غذای سگ نیز متفاوت است. شما بهتر است غذای مغذی تری به سگ بدهید تااینکه ظرف غذای او را چندین بار پر کنید.
مانند همه نژادها، کلاسهای اجتماعی شدن و آموزش اولیه توله سگی برای آنها نیز توصیه می شود. شتلندها، بسیار باهوش، قابل آموزش و مشتاق رضایت هستند و در صورت حداقل آموزشهای اطاعت پذیری اولیه، به توانایی های بالقوه خود به عنوان یک همراه خواهند رسید - همچنین آنها در ورزش های سگها، مانند چابکی، سوپراستار هستند. شتلندها می توانند کاملاً پر سروصدا باشند و با پارس کردن خوشبختی خود را نشان دهند، بنابراین صاحبان باید آماده باشند تا به سگ خود یاد بدهند که هر زمان مایل بودند پارس نکنند. همانطور که در سایر نژادهای گله دار رایج است، شتلند نیز تعقیب چیزهای متحرک، از جمله اتومبیل ها را دوست دارد، بنابراین باید حیاطی محصور داشته باشند و در هنگام پیاده روی، مهار داشته باشند.
شلتی یک پوشش دولایۀ عمیق دارد که ریزش قابل توجهی دارد. پوشش خارجی متشکل از موهای بلند، صاف و مجعد است، در حالی که زیرپوشش، کوتاه، خز-مانند و بسیار متراکم است. صاحبان شتلند باید آماده باشند تا به طور هفتگی و در فصل ریزش، بیشتر اوقات، پوشش سگ خود را برس بکشند تا حداقل مقداری از موهای آزاد شده را قبل از ریزش در سراسر خانه، از پوشش جدا کنند. حتماً، درهم رفتگی موها را در پشت گوشها، زیر زانوی پاهای جلو و زیر دم، بررسی کنید. تراشیدن موهای سگ توصیه نمی شود، زیرا، پوشش، شتلند را از آفتاب سوختگی و گرما و همچنین سرما، محافظت می کند. شلتی فقط گاهی به حمام نیاز دارد. ناخن ها نیز باید مرتبا کوتاه شوند.
باید گفت که سگ های شتلند شیپداگ را به عنوان سگ های کودک دوست می شناسند، چرا که رابطه بسیار خوبی با کودکان دارند، سگ های شتلند شیپداگ با کودکان مهربان هستند و تمایل دارند تا با کودکان باشند و با آن ها وقت بگذارنند و هم چنین بازی کنند. البته زمانی که شتلند شیپداگ با کودک در یک اتاق هستند، باید یک نفر بر آن ها نظارت داشته باشد.
این سگ ها نیز مانند دیگر سگ ها ممکن است به بیماری های مختلفی دچار شوند. گرچه این نژاد سگ اغلب سالم است اما ممکن است دچار عارضه هایی شود. در صورتیکه قصد خرید توله سگی از این نژاد را دارید به کارت سلامت پدر و مادر این توله دقت کنید که بررسی ها و آزمایشات لازمه برروی هر دوی آنها به عمل آمده باشد. تا قبل از 2 سالگی برای این توله ها کارت سلامت صادر نمی شود چون بسیاری از بیماری ها از بعد از رسیدن به بلوغ ظاهر شده و علائم خود را بروز می دهند. از جمله این بیماری ها می توان به مواردی اشاره کرد:
یک نوع بیماری مشترک بین سگ و انسان است. با کاهش فاکتور این بیماری در خون خونریزی هایی در لثه و بینی و مدفوع این سگ ها ایجاد شده و حتی ممکن است در هنگام زایمان به خونریزی های شدید و طولانی مدت گرفتار شوند. این بیماری سبب ایجاد آمبولی در عروق خونی شده که در مواردی ممکن است بسیار خطرناک باشد. برای پیش گیری از این عارضه می توان محل خونریزی را با اشعه سوزاند و یا آنرا بخیه نمود. تزریق فاکتور این بیماری قبل از انجام جراحی کمک شایانی به بهبود این بیماری می کند.
بیماری است که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع پیشرفت کرده و علائم شدیدتری از آن ظاهر میشود. در این بیماری سطح هورمون های تیروئیدی بدن کاهش پیدا کرده و علائمی همچون کاهش ضربان قلب ، افزایش وزن ، خشکی و نازکی پوست و همچنین حساسیت به سرما را در پی دارد. با مصرف روزانه دارو این بیماری قابل کنترل و درمان است و طول درمان آن تا پایان عمر سگ ادامه دارد.
یک نوع بیماری پوستی است که سبب بروز زخم برروی پوست این سگ ها شده و حتی ممکن است عضلات را نیز درگیر کند. تنها راه تشخیص این بیماری انجام نمونه برداری از پوست می باشد. در بسیاری از موارد خود سگ هیچ علائمی از این بیماری را بروز نمیدهد بلکه او یک ناقل است و بیماری را به فرزندانش منتقل می کند. این بیماری مختص سگ های نژاد شتلند و کولی ها بوده اما نژادهای دیگر را هم ممکن است درگیر کند. عوارض مختلفی در این بیماری نمود می کند ازجمله آنها عوارض پوستی یرروری سر گوش ها و دم و پاهای جلویی و همچنین ریزش موی شدید است.
نوعی بیماری ارثی بوده که بینایی و چشم این سگ ها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این بیماری هر دو چشم سگ درگیر می شود اما با درجات مختلف. در درجات خفیف این بیماری سگ بینایی خود را از دست نمی دهد. راه تشخیص این بیماری بسیار راحت بوده و با مراجعه به دامپزشک قابل تشخیص می باشد. این بیماری هیچ راه درمانی ندارد و سگ هایی که بینایی خود را از دست می دهند می توانند به کمک دیگر حواسان به زندگیشان ادامه دهند. جهت جلوگیری از انتقال این بیماری به نسل های بعدی می توانید سگ های مبتلا را عقیم کنید.
اگر قصد خرید توله سگی از این نژاد را دارید حتما از سلامت مادر و پدر وی از این بیماری مطلع شود. این بیماری به صورت ارثی قابل انتقال است. در این بیماری اتصال استخوان به مفصل ران به خوبی انجام نشده و همچنین ممکن است ایجاد دردهایی در ناحیه لگن و یا پاهای عقبی این حیوان کند. تشخص این بیماری توسط صاحب سگ کاری دشوار است. غربالگری هایی با استفاده از اشعه ایکس برای این بیماری انجام می شود. در سنین مختلف این بیماری ممکن است سبب بروز ورم در مفاصل شود. این بیماری ممکن است تحت عوامل مختلفی همچون غذاهای پر کالری و یا افتادن از ارتفاع نیز ایجاد شود.
این نژاد از شخصیت گسترده ای بر خوردار است، برخی از آن ها ترسو و عصبی هستند و برخی دیگر رفتار بسیار دوستانه ای دارند. البته ناگفته نماند که شخصیت این سگ ها بستگی به نوع تربیت و آموزش آن ها دارد. بهتر است که بدانید این حیوانات به طور غریزی نسبت به غریبه ها و حیوانات دیگر حساس و محتاط هستند، البته به هیچ عنوان وحشی نیستند و یا حالت تهاجمی ندارند و تنها با پارس کردن موقعیت خود را نشان می دهند و صاحب خود را از نزدیک شدن یک غریبه مطلع می کنند. به همین دلیل آن ها می توانند نگهبانان خوبی باشند.
