به گزارش سایت خبری ساعد نیوز ، تفاهم عبارت است از: همدیگر را فهمیدن و علّت رفتارهای همدیگر را درک کردن و به دیگری در سلیقه ها و باورها و رفتارهای شخصی اش حق دادن. در زندگی برای رسیدن به تفاهم باید عوامل و شرایطی مهیا باشد که قبل از ادواج، زن و مرد با توجه و عنایت کافی به آنها تفاهم هر چه بیشتر را در زندگی فراهم آورند. زن و مرد باید به رذغم تفاوت های فردی خود (که حاصل عوامل ارثی، محیطی و رشد در طول زمان است) یکدیگر را درک کنند، زبان یکدیگر را بفهمند، تفاوت در سلیقه ها را بشناسند و در در عین تلاش برای خودسازی و تکامل، یکدیگر را همان گونه که هستند بپذیرند. از جلوه های تفاهم می توان به روحیه مهرورزی و گذشت، حُسن خلق، بردباری، گفتگو، انتقاد دلسوزانه و مُدارا اشاره کرد. در این خصوص به گفتگوی اختصاصی با دکتر محسن محمدی نیا زوج درمانگر و مدرس دانشگاه تهران پرداخته شده است.
تصمیم گیری در زندگی مشترک
تصمیم گیری در زندگی مشترک یکی از مسائل پنهان در روابط زوجین است که معمولاً باعث اختلاف و درگیری می شود زیرا تصمیم گیری در روابط زوجین اغلب حالت یک طرفه دارد یعنی یا مرد تصمیم گیرنده است و یا زن که هر دو راه خطاست زیرا در این نحوه تصمیم گیری عدالت و انصاف رعایت نمی شود؛ بنابراین میزان رضایت از زندگی مشترک کاهش می یابد.
ما وقتی ازدواج می کنیم دنبال صمیمیت، آرامش، احترام و اعتماد به نفس هستیم که با تصمیم گیری یک جانبه تمام اینها از بین خواهد رفت؛ به عنوان مثال وقتی یک نفر به تنهایی تصمیم می گیرد که به مسافرت نرویم، ظاهراً آن فرد پیروز شده اما این تصمیم گیری یک جانبه به معنای شکست هر دو نفر است زیرا این تصمیم در احساسات، رفتار و افکار ناخودآگاه طرف مقابل تأثیر می گذارد و زندگی دیگر مثل قبل شیرین و لذت بخش نخواهد بود؛ بنابراین تصمیم گیری باید دو طرفه و با رضایت هر دو طرف باشد.
خداوند در سوره فجر می فرماید: «یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (۲۷) ارْجِعِى إِلَى رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً (۲۸)؛ اى روح آرام یافته و متین به سوى پروردگارت بازگرد که تو از او خشنود و او از تو خرسند است.» در واقع، خداوند با آن عظمت و بزرگی رضایت بندگاش را در نظر گرفته است. نعوذ بالله زوجین که بالاتر از خدا نیستند؛ بنابراین در تصمیم گیری باید رضایت همدیگر را به دست آورند.
زن و شوهر به عنوان تصمیم گیرنده
ملاک اصلی برای تصمیم گیری یک طرفه، عقل و اطلاعات بیشتر است که این مسئله در عمل و با گذشت زمان ثابت خواهد شد؛ مثلاً دختر خانواده می خواهد تا 11 شب با دوستانش بیرون از خانه باشد اما پدر به دلیل حضور بیشتر در اجتماع و درک بهتر شرایط جامعه مخالفت کرده و تصمیم نهایی را می گیرد یا در مسائل اقتصادی خانم ها دقیق تر به مسائل نگاه می کنند زیرا خانم ها جزئی نگر بوده و در یک مسئله، ابعاد مختلفی را در نظر می گیرند اما مردها کلی نگر هستند. اغلب خانم ها در هنگام خرید دیرتر اما بهتر انتخاب می کنند و برعکس آقایان زودتر انتخاب می کنند اما میزان اشتباهشان بیشتر است؛ بنابراین در چنین موردی می توان به زن میدان داد تا در تصمیم گیری های اقتصادی ورود پیدا کند اما نحوه تصمیم گیری زن نباید به حس قدرت طلبی و اقتدار مرد آسیب برساند.
اختلاف در تصمیم گیری
در صورت اختلاف نظر باید از کناره گیری، سکوت، قهر، تحقیر و یا زورگویی برای تحمیل تصمیم به طرف مقابل اجتناب کرد زیرا در این صورت بازی روانی به وجود می آید که فرد می خواهد با آزار دادن طرف مقابل به یکسری منافع برسد؛ بنابراین بهترین راه حل برای حل اختلاف، صحبت کردن است اما برای گفت وگو باید نکات زیر را رعایت کرد:
– گفت وگو باید در محیط آرام و به دور از تنش باشد.
– گفت و گو تنها حول محور موضوع مورد اختلاف باشد و از حاشیه و صحبت درباره اختلافات گذشته اجتناب شود.
– بحث و گفت و گو یک طرفه نباشد بلکه به طرف مقابل هم اجازه حرف زدن و اظهار نظر داده شود. نشانه یک رابطه خوب این است که اولاً به طرف مقابل اجازه حرف زدن بدهید(وسط حرف او نپرید) و دوم این که خودتان هم حرف هایتان را بزنید.
– وقتی حرف می زنید به گونه ای با همدیگر صحبت کنید که طرف مقابل بتواند خودش را در شما ببیند؛ یعنی عقاید و احساسات طرف مقابل را درک کرده و بازخورد نشان دهید.
– احترام، آرامش، درک متقابل و عشق را محور رابطه قرار دهید و به خاطر موضوعات مورد اختلاف، عشق و احترام بین تان را از بین نبرید.
– در زمان گفت و گو حامی باشید نه نقطه مقابل؛ متأسفانه اغلب زوجین در زمان حل اختلاف بیشتر به فکر دفاع از خودشان هستند درحالی که اگر زوجین، بتوانند خودشان را جای همدیگر بگذارند و طرف مقابلشان را درک کنند خیلی از اختلافات به راحتی حل خواهد شد.
– تصمیم گیری درباره موضوعات مورد اختلاف را به هیچ عنوان معلق نگذارید؛ آنقدر گفت و گو کنید تا به یک تصمیم مشترک برسید.
