به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایسنا، از ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۸ که کرونا وارد ایران شد ابهامات زیادی را نیز با خود به همراه داشت. از نادانسته های علمی درباره این ویروس تاجدار و منحوس تا ابهام درباره هزینه دارو، درمان، تست تشخیصی و...
با شیوع کرونا و آغاز پذیرش بیمارستان ها از بیماران کرونایی، هم کادر درمان و هم بیماران شرایط جدیدی را تجربه می کردند، از داروهایی که اثر بخشی آنها یک به یک در کمیته علمی کرونا مورد بررسی قرار می گرفت تا به پروتکل درمانی اضافه شوند تا بیمارستان هایی که برای این خدمت جدید تعرفه ای نداشتند.
در عین حال نظام سلامت نیز در آغازین روزهای حمله این ویروس شاید کارهای مهم تری داشت تا تعرفه گذاری خدماتی که قرار بود در مراکز درمانی ارائه شود. به خوبی به یاد داریم روزهایی را که درمان کرونا از سوی متولی اصلی درمان آن رایگان اعلام شد. تا جایی که در روزهای آغازین کرونا در یک نشست خبری اعلام شد که «بیمارستان ها باید تمام تلاش خود را انجام دهند که موضوع رایگان شدن هزینه درمان بیماران مبتلا به کرونا انجام شود. همچنین اگر بیمار اتباع خارجی است و مبتلا به کرونا باشد، هزینه او نیز رایگان است.»
در عین حال و به دنبال رایگان اعلام شدن درمان کرونا، دکتر محمدحسین حیدری_ مدیرکل بازرسی و پاسخگویی به شکایات وزارت بهداشت نیز تاکید کرده بود با هرگونه دریافتی بیمارستان ها از بیمه ها برخورد خواهد شد و او نیز در نشستی خبری در اوایل سال ۹۹، گفت: «با توجه به آخرین بخشنامه وزیر بهداشت مبنی بر رایگان شدن درمان بیماران کرونایی، بر اساس بازرسی های انجام شده و گزارشات مردمی، از برخی بیمارستان ها گزارش هایی را داشتیم که دریافت هایی از مردم انجام شده است. این مساله را با وزیر بهداشت و معاونین وزارت بهداشت مطرح کردیم و مقرر شد که از ظرفیت های خاص بیمه، مددکاری بیمارستان ها و... استفاده کنیم تا مردم این پرداخت ها را نداشته باشند.»
این درحالیست که سازمان بیمه سلامت نیز در سال ۱۳۹۹ اعلام کرد که سهم بیمار در پرداختی مانند قبل خواهد بود. به عبارتی ۳۰ درصد هزینه درمان بخش سرپایی و ۱۰ درصد هزینه بخش بستری بر عهده بیمار است با این تفاوت که به دنبال رایگان اعلام شدن درمان کرونا، این ما به التفاوت از جیب دولت پرداخت خواهد شد، در این رابطه شاهرخ رامزی _ معاون پشتیبانی سازمان بیمه سلامت به ایسنا گفته بود: «از آنجا که درمان این بیماری باید رایگان انجام شود، مابه التفاوت سهم بیمار توسط منابع دولتی پرداخت می شود که این رقم در بخش بستری ۱۰ درصد و در بخش سرپایی ۳۰ درصد است. به این شکل بدون آنکه سهم بیمه در پرداخت هزینه ها افزایش یابد، بیمار به شکل رایگان خدمات دریافت می کند.»
اما کرونا نیامده بود که به این راحتی ها برود. تخمین هایی که از رفتن کرونا با گرم شدن هوا یا سایر شرایط زده می شد هیچ کدام محقق نشد و در شرایطی که درآمد اختصاصی بیمارستان ها از ارائه سایر خدمات به دنبال اختصاص اکثر بخش ها به کووید۱۹، کاهش یافته بود و از طرفی بیمه ها نیز مطالبات را با متوسط ۳ ماه تاخیر به بیمارستان پرداخت می کردند، درحالی که بیمارستان باید به قیمت روز دارو و تجهیزات تهیه می کرد، موضوع رایگان بودن درمان کرونا و فرانشیز ۳۰ و ۱۰ درصدی که قرار بود از جیب دولت پرداخت شود کم کم به دست فراموشی سپرده شد. این اتفاق در حالی رخ داد که تعرفه های خدمات تشخیصی و درمانی سال ۱۴۰۰ نیز در بخش دولتی و غیردولتی به طور کلی ۲۸.۵ درصد رشد داشته است که این به معنای گران شدن درمان کرونا نیز بود.
(فیلم) رمدسیویر و فاویپیراویر چقدر برای درمان کرونا موثر هستند؟با این حساب دیگر درمان کرونا رایگان نبود بلکه بیمار نیز باید دست در جیب خود می کرد. بر این اساس دکتر نادر توکلی _ معاون درمان ستاد کرونای استان تهران اوایل سال ۱۴۰۰ به ایسنا گفت: « معمولا در یک پرونده بستری موقت که بیمار می آید و داروهای تزریقی را دریافت می کند، به طور میانگین حدود یک میلیون تومان هزینه دارد که اگر ۳۰ درصد سهم بیمار را حساب کنید پرداختی بیمار بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان و اگر ۱۰ درصد در نظر بگیریم، حدود ۱۰۰ هزار تومان هزینه بیمار می شود. البته هزینه بستری به دلیل ورود هتلینگ، انجام آزمایشات و ... عدد بالاتری دارد.»
با شدت گرفتن بار بیماری از ابتدای سال جاری و اضافه شدن بحث بستری موقت به پروتکل درمان کرونا، موضوع تازه ای که قرار بود بیماران با آن دست و پنجه نرم کنند تزریق رمدسیویر بود؛ دارویی که معمولا باید ۶ دُز از آن تزریق شود و قیمت هر دُز آن در صورتی که تولید داخل باشد ۷۰۰ هزار تومان و در صورت وارداتی بودن یک میلیون و ۲۰۰ هزارتومان است. دارویی که در روزهای اخیر و بر اساس مشاهدات با کمبود آن در سطح داروخانه ها مواجه هستیم و توزیعش تنها به داروخانه هایی خاص محدود شده و صف های طولانی بیماران برای دریافت آن را شاهد هستیم؛ شرایطی که محمدرضا شانه ساز_ رئیس سازمان غذا و دارو علت آن را عدم رعایت گایدلاین های تجویز دارو اعلام کرده و گفته است: «وقتی مصرف رمدسیویر در خردادماه ۶۰۰ هزار عدد بوده و اکنون در اواسط مرداد ماه به ۲ میلیون و ۲۵۰ هزار عدد می رسد، نشان می دهد که گایدلاین ها را برای تجویز دارو درست رعایت نمی کنیم. اکنون افزایش ۴ برابری مصرف رمدسیویر را نسبت به خرداد ماه داشتیم. دارو باید مطابق گایدلاین ها تجویز شود و نظارت بر روی تجویز انجام شود. در هیچ کشوری در دنیا چنین الگوی مصرفی را نمی بینیم.»
رمدسیویر این روزها و در پیک پنجم و بیداد کرونای دلتا در کشور، خواهان و چشم انتظاران زیادی دارد و همین امر باعث شکل گرفتن صف های عریض و طویل مقابل داروخانه ها شده است؛ البته اگر دارو پیدا شود. اوضاعی که کم کم به بازار سیاه و ناصرخسرو کشیده شده است تا جایی که رمدسیویر را با قیمتی چندین برابر قیمت واقعی در این بازار می توان یافت. البته داستان به همین جا ختم نمی شود؛ چرا که مشاهدات حاکی از خرید و فروش چندین برابر قیمتی فاویپیراویر، سِرُم تزریقی و... در بازار سیاه به دنبال کمبود دارو در داروخانه ها است. در چنین شرایطی بهای زنده ماندن به قیمت تمام شدن پس انداز چندین ساله خانواده یا حتی بالاتر است آنهم به شرطی که اصلا پس اندازی وجود داشته باشد. در این شرایط مشاهدات و شنیده ها نشان از هزینه بالای درمان کرونا تا چندین میلیون تومان بیش از ارقام اعلامی از سوی وزارت بهداشت دارد، آنهم وقتی که قرار است بیمار جز رنج بیماری، رنج دیگری نداشته باشد.
در همین راستا حنان حاجی محمودی _ مدیرکل دفتر خدمات تخصصی سازمان بیمه سلامت اخیرا درباره پوشش بیمه ای داروی رمدسیویر، به ایسنا گفت: «برابر ضوابط ابلاغی به سازمان و مطابق پروتکل های ابلاغی وزارت بهداشت تا سقف قیمت ۷۰۰ هزار تومان انجام می گیرد؛ بنابراین در بخش بستری ۹۰ درصد و در بخش سرپایی منوط به ممهور شدن نسخه به مهر بیمارستان ۷۰ درصد از هزینه دارو تحت پوشش سازمان بیمه سلامت قرار دارد.»
او همچنین در بخش دیگری از صحبت هایش درباره میزان هزینه درمان کرونا در بخش دولتی و سهم بیمار در پرداخت هزینه ها، اعلام کرد:« هزینه های بستری مبتلایان کرونا در بخش دولتی به طور میانگین ۸۶ میلیون ریال تمام می شود که ۶ میلیون و ۷۰۰ هزارتومان آن توسط سازمان پرداخت می شود و مابقی نیز سهم بیمار است، در عین حال بخشی از مبلغ به صورت یارانه ها توسط دولت پرداخت می شود؛ در واقع بدون در نظر گرفتن کمک دولت، مریض باید یک میلیون و ۹۰۰ هزارتومان پرداخت کند. از طرفی بسته به نیاز بیماران به بستری در ICU این هزینه ها بیشتر نیز خواهد شد. از طرفی هزینه بستری مبتلایان به کرونا در بخش خصوصی به طور میانگین ۲۲۰ میلیون ریال تمام می شود و بر اساس ضوابط ابلاغی، ملاک پرداخت سازمان بیمه سلامت به عنوان بیمه گر پایه در کلیه بخش ها بر اساس تعرفه های بخش دولتی محاسبه می شود.»
این درحالیست که مشاهدات خبرنگار ایسنا، گزارش های منتشر شده در فضای مجازی و تماس های تعداد زیادی از بیماران با ایسنا درباره هزینه های درمان کرونا، حاکی از آن است که در حال حاضر خرید و تزریق هر دوز از رمدسیویر در مراکز سرپایی بالغ بر یک میلیون و ۳۰۰هزار تومان برای بیمار تمام می شود؛ این درحالیست که اکنون و در شرایط خیز سهمگین کرونای دلتا در کشور، اغلب ابتلاها خانوادگی است و هر فرد مبتلا نیز بسته به شرایط بیماری و در صورت نیاز به تزریق رمدسیویر معمولا شش دوز از این دارو برایش تجویز می شود.
البته اخیرا رییس جمهور رییسی دستورات ویژه ای در زمینه تامین دارو و تجهیزات مورد نیاز بیماران صادر کرده است و به دنبال فرمایشات و دستورات مقام معظم رهبری نیز دستگاه های مختلف به عرصه تامین اقلام مورد لزوم بیماران کرونایی ورود کرده اند. در همین راستا سازمان بیمه سلامت نیز اخیرا اعلام آمادگی کرد تا تست های تشخیصی کرونا را رایگان محاسبه کند؛ آنهم در شرایطی که دلتا کرونا با شدت می تازد، نفس می گیرد و نیاز به بستری و داروی تزریقی بیش از هر زمان دیگر است، هزینه حدودا ۳۰۰ هزارتومانی و یا کمتر این تست در میان سایر هزینه های درمان کرونا که دیگر رایگان نیست، سوزنی در انبار کاه است.
حال سوال اصلی این جا است؛ چرا پرداختی از جیب بیماران بیش از ارقام اعلام شده است؟ آنهم در شرایطی که فارغ از هزینه های دارو، بستری در بیمارستان، عکسبرداری، تعرفه های بی سر و سامان و سلیقه ای ویزیت در منزل، تهیه وسایل کمک تنفسی برای بیماران در منزل، هزینه رفت و آمد، تغذیه خاص دوران بیماری، بازماندن از کار و... نیز به بیمار و خانواده اش تحمیل می شود. در اوضاعی که ابتلا به کرونا دلتا اکثرا خانوادگی شده است، هزینه درمان یک خانواده چهارنفره چقدر می شود؟ آیا جیب بیمار کفاف این هزینه ها را خواهد داد؟
