از سکوت زیاد دیگه صدام در نمیاد
تو سر جنگی محاله دلت آرامش بخواد
میگی بد بودم به چشمت همه مشکل از اینه
باور سخته ولی خب تو میگی حتما همینه
منو بد دیدی همیشه واسه سرگیجس بشین
انقد از بالا نبین من اینجام رو زمین
اصلا من بد تو خوب حالا منو بی خود بکوب
قصه ی میخ و سنگ دیگه بی خود نجنگ
به حرفام شک نکن که میشناسم تورو
ازم راهت سواست همین راهو برو
به ته مونده این عشق که اینجور دلخوشی
با این راهی که میری همونم میکشی
من اگه اینجوری میرم کنار از راهت
چون دیگه جونی نمونده که بجنگم باهات
