بولیوی
بولیوی یکی از دورافتاده ترین مقاصد گردشگری دنیاست، کشوری در آمریکای جنوبی که با پرو، برزیل، آرژانتین، پاراگوئه و شیلی همسایه است اما شبیه هیچ جای دیگری نیست و با چشم اندازهای ماورائی، فرهنگ منحصربفرد، فستیوال های شاد، شهرهای پرهیاهو، بازارهای شلوغ و تفریحات ماجراجویانه می تواند به راحتی تبدیل به مقصدی عالی شود. سوکره (Sucre) پایتخت این کشور شهری استعماری ست که به مانند قلبی تپنده، شاهکارهای تاریخی بسیاری را در خود جای داده است. با قدم زدن در این شهر بناهای سفید رنگ باشکوه به همراه باغ هایی عجیب نظرتان را جلب می کنند که همگی یادگار زمان استعمار این شهرند. سوکره با آب و هوای گرم لذت بخش و آرامش خاصش گردشگران را وادار می کند تا چند روزی بیشتر در این شهر بمانند.
جاذبه های گردشگری بولیوی
شهر جذاب کوپاکابانا و دریاچه تیتیکاکا (Titicaca)
این دریاچه دومین دریاچه آب شیرین در آمریکای جنوبی است و همچنین با داشتن 3،232 مایل مربع آب، یکی از بزرگ ترین دریاچه های جهان است. دریاچه تیتیکاکا که بین پرو و بولیوی مشترک است، به دلیل قابلیت کشتیرانی در جهان مشهور است. در ساحل دریاچه تیتیکاکا، شهر جذاب کوپاکابانا قراردارد. مسافران به این شهر تفریحی سرازیر می شوند تا در منظره ای خیره کننده از آب های آبی و فیروزه ای دریاچه تیتیکاکا غوطه ور شوند. با پیاده روی در مسیرهای پیاده روی در امتداد ساحل یا قایق سواری به گشت و گذار در دریاچه بپردازید. برای ناهار یا شام برخی از ماهی های قزل آلای تیتیکاکا را که تازه صید شده است میل نمایید.
پارک ملی مدیدی
پارک ملی مدیدی از آند تا حوضه ی بالادست رودخانه آمازون امتداد دارد. این پارک ملی در زمینی بیش از 700 مایل مربع گسترده شده است و در طبیعت این پارک بیشترین نوع از گونه های گياهان و جانداران جهان زندگی می کنند. گردشگران شاید بتوانند یک جگوار را در حال فرار ببینند، یا یک سمور بزرگ آبی یا میمون های از نژاد تی تی، که این گونه از میمون ها در هیچ جای دیگر دنیا وجود ندارد، را از نزدیک تماشا کنند. از میان 9 هزار گونه ی پرندگان در سرتاسر جهان، می توان گفت که 11 درصد از انواع این حیوانات در پارک ملی مدیدی زندگی می کنند.
مرکز تبلیغ مذهبی یسوعیون چی کویتوس
این ناحیه از شش حومه تبلیغی تشکیل شده است که توسط تعدادی کشیش یسوعیون در طی قرون 17 و 18 میلادی ساخته شد. ماموریت های تبلیغ دین توسط یسوعیون در پاراگوئه و آرژانتین اوضاع خوبی نداشت اما در بولیوی توانسته بودند تاثیرگذار باشند و نیروی فرهنگی پر انرژی راه بیاندازند. فیلم رابرت دنیرو در سال 1986 به نام "ماموریت" در فضای مرزی شهر کار شده است. گردشگران در طول یک تور طولانی مدت می توانند همزمان از این شش حومه تبلیغی بازدید نمایند و امکانات اقامتی در هر شش حومه فراهم می باشد. حومه ی سن خوزه د چی کویتوس بزرگ ترین و معروف ترین حومه در میان بخش های دیگر به شمار می رود. گفتنی است که هر شش حومه تبلیغ یسوعیون، نمونه ی بسیار زیبایی از معماری باستانی اسپانیا محسوب می شوند.
جاده یونگاس
جاده یونگاس در میان دره و کوه قرار دارد و جاده مرگ نامیده می شود و خطرناک ترین جاده جهان به شمار می رود. این جاده پایتخت بولیوی، لاپاز را به منطقه جنگل های آمازون در شمال کشور متصل می کند. این جاده ی بزرگ ترین سراشیبی دنیا را دارد، افرادی که از این مسیر عبور می کنند از شهر لاپاز می بایستی 15 هزار فوت را صعود کنند و تا رسیدن به شهر کورویکو 4 هزار فوت را نزولی طی کنند. افرادی که با استفاده از وسیله های نقلیه از این مسیر عبور می کنند در شرایط خطر و بحران قرار دارند اما این اوضاع موجب ترس گردشگران ماجراجو، کوهنوردان و دوچرخه سواران کوهستانی نمی شود و این جاده به یک جاذبه ی گردشگری پر ماجرا تبدیل شده است و گردشگران حدود 40 مایل را به سمت پایین تپه ها دوچرخه سواری می کنند.
منطقه محافظت شده ادواردو آواروا
منطقه ملی حفاظت شده ی ادواردو آواروا در ناحیه ی مرزی جنوب غربی بولیوی واقع شده است که برای حفاظت از ویکونیا یا شتر بی کوهان بلند امریکایی و گیاه یاریتا ساخته شده بود. همچنین طبیعت عجیب و غیر معمول سیاره ی زمین در این ناحیه ی حفاظت شده به چشم می خورد. دشت های وسیع از نمک سفید درخشان و رنگین کمان های زیبا بر فراز دریاچه های لیپاز، مکان مناسبی برای حفاظت از گونه های کمیاب و در معرض انقراض آمریکای جنوبی می باشند و دسته های بزرگ فلامینگو ها را می توانید در میان این گونه های نادر مشاهده کنید. گردشگرانی که به دنبال ماجراجویی می باشند بهتر است سفر به این ناحیه ی حفاظت شده را فراموش نکنند و با بازدید از آن سفری به سوی یک سیاره ی دیگر را تجربه نمایند.
تپه ریکو، پوتوسی
تپه ریکو که کوه غنی نیز نامیده می شود مانند برجی بر فراز شهر پوتوسی سایه افکنده است. روزگاری این کوه مرکز استخراج نقره بوده است، به همین خاطر کشورگشایان اسپانیایی را به سوی خود کشیده بود. گفتنی است که شهر پوتوسی مرتفع ترین شهر جهان محسوب می شود. گردشگران با سفر به سوی تپه ریکو عمق تاثیر استعمارگری را بر روی مردم بومی این ناحیه مشاهده خواهند کرد. نقره مدت هاست که تمام شده و امروزه قلع از این کوهستان استخراج می شود. گردشگران می توانند با تور هایی از این معادن قدیمی بازدید کنند، همچنین از موزه ای قدیمی که روزگاری سکه های سلطنتی را ضرب می کرد بهتر است که دیدن کنند. شهر پوتوسی به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
شهر سوکره
شهر سوکره پایتخت رسمی بولیوی است و به شهر چهار نام معروف می باشد، نام های دیگر این شهر معروف چارکاز، لاپلاتا و چوکیساکا می باشد. شهر سوکره در دهه ی 1500 میلادی توسط مستعمره نشینان اسپانیایی احداث شد. گردشگران هنگام بازدید از این شهر می توانند زندگی اشرافی اسپانیایی را در قرن 16 میلادی، از نزدیک مشاهده کنند. شهر سوکره جاذبه های گردشگری و بنا های تاریخی بیشماری دارد که بهتر است بازدید از این آثار را فراموش نکنید. کتابخانه ملی بولیوی که در آن اسناد مربوط به قرن 15 میلادی نگهداری می شود، نمونه ای از ساختمان های تاریخی شهر می باشد همچنین ساختمان موزه کازا دی لیبرتاد که در آن سیمون بولیوار قانون اساسی بولیوی را نوشت، یکی از مهم ترین و باشکوه ترین بنا های تاریخی شهر است که نماد استقلال کشور بولیوی نیز به شمار می رود. با بازدید از این موزه می توانید گالری های زیادی را تماشا کنید.
بازار جادوگران در لاپاز
در کشور بولیوی یک محله قدیمی در شهر لاپاز وجود دارد که در حال حاضر به بازاری عجیب تبدیل شده است. در گوشه کنار این محله پیرزن هایی را می بینید که با کلاه مخصوصی و پیراهن های سنتی و بلند رنگارنگی که بر تن دارند، رو به روی کالاهای خود نشسته اند و بازار معروف جادوگران بولیوی را تشکیل داده اند. در بازار جادوگران بولیوی همه ی لوازم جادوگری از انواع گیاهان، طلسم ها، سنگ های شانس، لاک پشت خشک شده، پر جغد، قورباغه، مار، ستاره دریایی و انواع مجسمه های سرامیکی و غیره را می بینید که به فروش می رسند. بیشتر لوازم جادوگری که در بازار جادوگران وجود دارد در آیین های مذهبی برای بزرگداشت از ارواح استفاده می شد. کاربرد این وسایل در بین مردم بولیوی برای کسب ثروت، سلامتی، طول عمر، عشق، شادی و غیره رواج دارد.
کارناوال اورورو
هر ساله شهر اورورو، قبل از مراسم چهارشنبه خاکستری، میزبان کارناوال مذهبی و کاتولیک اورورو است. این جشن یکی از مهم ترین رویداد های فرهنگی و مردمی در سراسر آمریکای جنوبی به شمار می رود. در این جشنواره بیش از ۲۸ هزار نفر با حرکات موزون رقص های سنتی و محلی را اجرا می کنند. حدود ۱۰ هزار نوازنده موسیقی رقاص ها را همراهی می کنند. بر خلاف کارناوال مشهور ریو که هر سال با یک موضوع جدید برگزار می شود، کارناوال مذهبی اورورو همواره با رقص محلی یا رقص شیطانی شروع می شود. گفته می شود که این سنت هنری به تمدن اولیه کلمبیایی آمریکا تعلق دارد.
بهترین زمان سفر به بولیوی
بهترین زمان برای بازدید از بولیوی فصل زمستان و بین ماه های مه و اکتبر می باشد. در این فصل بارندگی کم و هوا خشک است. اما در تابستان و بین ماه های نوامبر و آپریل، بارندگی شدید است و اگر نمی خواهید تمام مدت از پنجره هتل به خیابان ها و ساختمان های شهر نگاه کنید، بهتر است در این فصل به بولیوی سفر نکنید. به طور کلی در سمت غرب آب و هوا خنک تر و در سمت شرق گرمتر است. فستیوال بزرگ کارناوال که بزرگترین جشنواره این کشور است، در ماه های فوریه و مارس برگزار می شود که دیدن آن خالی از لطف نیست.