به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از بی بی سی، در تنظیمات بسیاری از گوشیهای هوشمند گزینهای وجود دارد که میتوانید بررسی کنید به طور متوسط روزانه چقدر به گوشی خود خیره شدهاید. این گزینه میتواند باعث درک ناخوشایندی شود که چیزی که قرار بود یک تکنولوژی مفید باشد، به یک وسواس تبدیل شده است.
لوک مارتین 16 ساله از کانادا: "رسانههای اجتماعی بر اساس ترس از دست دادن (FOMO) ساخته شدهاند، بنابراین احساس میکردم نمیتوانم از آن جدا شوم," . "به محض اینکه اینستاگرام را نصب کردم، به یک چرخه نزولی افتادم."
لوک تنها نیست. بر اساس مطالعهای توسط دانشگاه هاروارد، استفاده از شبکههای اجتماعی همان قسمت از مغز را فعال میکند که در هنگام مصرف مواد مخدر اعتیادآور نیز فعال میشود. این موضوع نگرانیهایی را درباره عادات استفاده از گوشی در میان جوانان به وجود آورده است.
در بریتانیا، تحقیقات Ofcom تخمین میزند که حدود یک چهارم کودکان پنج تا هفت ساله اکنون گوشی هوشمند خود را دارند. برخی مطالعات نشان دادهاند که استفاده از رسانههای اجتماعی میتواند تأثیر منفی بر سلامت روان داشته باشد، به ویژه در کودکان.
برخی از کمپینها خواستار اعمال محدودیتهای سنی برای استفاده از گوشیهای هوشمند هستند. برخی افراد مانند لوک، تصمیم گرفتهاند گوشیهای هوشمند خود را با دستگاههای بسیار سادهتر، موسوم به "گوشیهای ساده" جایگزین کنند.
گوشی جدید او تنها قابلیت ارسال پیامک، تماس، نقشه و چند ابزار محدود دیگر را دارد. او گفت: "مصرف گوشی دوستانم حدود چهار تا پنج ساعت است و قبل از اینکه این گوشی را بگیرم، مصرف من هم همینقدر بود. حالا مصرف من حدود 20 دقیقه در روز است که واقعا خوب است، زیرا فقط برای کاری که نیاز دارم از آن استفاده میکنم."
والدین نیز به گوشیهای ساده روی میآورند، نه تنها برای فرزندانشان، بلکه برای کمک به خودشان تا بیشتر برای خانوادههایشان در دسترس باشند.
لیزی بروتون، که یک پسر پنجساله دارد، بهتازگی یک گوشی نوکیای سبک قدیمی خریداری کرده است. او توضیح داد: "این کار به من کمک کرد تا عادات خودم را بازتنظیم کنم و اکنون زمان با کیفیت بیشتری با پسرم دارم."
او میگوید که وقتی زمان آن فرا برسد که پسرش گوشی خودش را داشته باشد، یک مدل ساده مشابه را برای او انتخاب خواهد کرد. او افزود: "به نظرم شروع با یک گوشی هوشمند بهترین ایده نیست. انگار داریم جهان را به او میدهیم و میگوییم سعی کن خودت بفهمی چطور با آن کنار بیایی."
لیزی بروتون میگوید که پسرش از استفاده از گوشی ساده بهرهمند شده است.
فروش گوشیهای ساده در آمریکای شمالی رو به افزایش است. در فروشگاه Dumbwireless در لسآنجلس، صاحبین فروشگاه، دیزی کریگباوم و ویل استالتس، به مشتریانی که به دنبال دستگاههای کمتکنولوژی هستند، خدمات ارائه میدهند. ویل استالتس گفت: "ما مشتریان زیادی داریم که والدینی هستند که میخواهند اولین گوشی برای فرزندشان بخرند و نمیخواهند که آنها در اینترنت پرسه بزنند."
اما کنار گذاشتن گوشی هوشمند به این سادگی نیست. استالتس گفت برخی مدارس از دانشآموزان میخواهند که برنامههای خاصی را روی گوشی داشته باشند. لیزی بروتون نیز اشاره کرد که وقتی کودکان دوستان خود را با گوشیهای هوشمند گرانقیمت میبینند، نگهداشتن این خط مشی دشوار میشود. او افزود: "این نیاز به یک جامعه والدین دارد که واقعاً بپرسند آیا میتوانیم این کار را به شکل متفاوتی انجام دهیم؟"
یک راهحل دستگاهی به نام "unpluq" است که با ضربه زدن به گوشی، به صورت بیسیم برنامههای خاصی مثل رسانههای اجتماعی را مسدود میکند. استالتس گفت: "والدین میتوانند با این برچسب گوشی هوشمند را کنترل کرده و همچنین استفاده را نظارت کنند."
چندین گوشی نیز بهطور خاص برای کاربرانی که میخواهند از اعتیاد به وبگردی بیهدف دوری کنند، توسعه یافتهاند. کریس کسپر شرکت Techless را تأسیس کرد تا دستگاهی "عمداً کسلکننده" اما شیک را توسعه دهد که شبیه آیفون به نظر میرسد. نسخه جدید این دستگاه با نام "Wisephone II" شناخته میشود. او آن را بهصورت "بسیار آرامشبخش، بسیار متین" توصیف میکند و افزود: "این گوشی هیچ آیکونی ندارد، فقط کلمات، دو رنگ و دو فونت."
این دستگاه ابزارهای محدودی مثل برنامه تاکسی Uber (تاکسی اینترنتی) خواهد داشت، اما هیچ رسانه اجتماعی ندارد. کسپر گفت: "ما این سؤال را میپرسیم: چه چیزی واقعاً برای ما خوب است؟"
گوشی Wisephone تنها اجازه استفاده از برخی عملکردها را میدهد.
او ابتدا این گوشی را با در نظر گرفتن دختران نوجوان تحت سرپرستی خود توسعه داد و میگوید 25٪ از فروش آنها به کودکان اختصاص دارد، اما هدفگذاری آن برای بزرگسالان است. او گفت: "اگر گوشی به عنوان دستگاهی برای کودکان شناخته شود، احساس شرم با آن همراه است. بنابراین ما یک دستگاه بسیار بزرگسالانه، پیچیده و شبیه به اپل ساختهایم."
او افزود: "با توجه به درآمد میلیارد دلاری از اپلیکیشنها و تبلیغات در رسانههای اجتماعی، شرکتهای بزرگ انگیزه کمی برای تشویق به عادات متفاوت دارند."
در همین حال، لوک، نوجوان کانادایی، میگوید که قصد دارد به استفاده از دستگاه جدید خود ادامه دهد، با وجود اینکه دوستانش این موضوع را جالب میدانند. او گفت: "آنها فکر میکنند که این کار خیلی عجیب است، اما در این مرحله من میگویم واقعاً مهم نیست، چون این کار خیلی به من کمک کرده است. قطعاً مرا به موقعیت بهتری برده است."