به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز به نقل از فرادید، ساریاندینی و تیم او حدود 21 هزار قطعه طلا را در شش گور کشف کردند که درون آنها جسد پنج زن و یک مرد بود؛ قدمت این اجساد به قرن یکم پیش از میلاد میرسید.
این گنجینه شامل گردنبندهای مرصع با سنگهای قیمتی، مدالهای بزرگ، چندین کمربند و یک تاج فوقالعاده ظریف و شگفتانگیز میشد؛ به علاوۀ چندین هزار قطعۀ دیگر مثل سکهها و سایر تزئینات از جنس طلا و نقره و عاج. سکههای یافت شده در این گنجینه، از سکههای رومی و اشکانی تا سکهای با طرحهای بودایی را شامل میشدند.
در یکی از گورها، یک سکهی نقره متعلق به دوره سلطنت شاه پارتی، مهرداد دوم (88-123 پ. م.) پیدا شد. این سکه در دست زن مدفون در گور سوم نگهداشته شده بود. در گور ششم نیز، یک سکه طلا از دوران شاه گودرز اول در دست چپ جنازه پیدا شد.
دربارۀ صاحبان این گنجینه دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. برخی آن را متعلق به قبایل پارتی یا سکاهای ساکن منطقه میدانند و دیدگاه محتمل دیگر، آن را به قبایل کوشانی نسبت میدهد که شاهنشاهی کوشانی را بنیاد نهادند.
تصور میشد این گنجینه در دههی 1990 گم شده است اما در سال 2003 «طلای باختری» به صورت کامل در یک خزانه مخفی در زیر ساختمان بانک مرکزی کابل کشف شد. معلوم شد که آخرین رئیسجمهور کمونیست افغانستان، محمد نجیبالله دستور انتقال این گنجینه به خزانهی زیرزمینی را داده بود. خزانهای که کلید آن را تنها پنج فرد قابلاعتماد در اختیار داشتند.
وقتی گنجینه در سال 2003 باز شد، کلکسیون درون آن توسط موسسۀ نشنال جئوگرافی فهرست شد. دولت افغانستان در آن زمان در توافقی با فرانسه، این کلکسیون را ارزشگذاری کرد و آن را به صورت بینالمللی در نمایشگاههای مختلف به نمایش گذاشت. این کار با همکاری چندین موزه مشهور و موسسه نشنال جئوگرافی انجام شد.
در سال 2021 و با تسلط طالبان بر کابل، گزارش شد که سران این گروه جستجویی پیگیرانه برای یافتن گنجینه را آغاز کردهاند. در حال حاضر سرنوشت «طلای باختری» دوباره در هالهای از ابهام قرار گرفته است.
12 ماه پیش