ماهی ها مواد غذایی بسیار متنوعی را مصرف می کنند. بعضی از آن ها جاندارانی همه چیز خوار هستند و از حیوانات دریایی از قبیل ماهی های کوچکتر، کرم ها و سخت پوستان تغذیه می کنند. در حالی که تعدادی از انواع ماهی ها موجودات ریز و مواد گیاهی را می خورند. گونه ها دیگر نیز وجود دارند که حیواناتی گوشت خوار هستند و دیگر ماهی ها را شکار می کنند. رژیم غذایی ماهی ها بر حسب عادات غذایی آن ها طبقه بندی می شود. در ادامه به شما خواهیم گفت که ماهی ها چه غذاهایی می خورند؟
ماهی ها چه غذاهایی می خورند ؟
بر اساس رژیم غذایی به سه دسته تقسیم می شوند. گیاه خوار، گوشت خوار و همه چیزخوار. این به آن معنا نیست که غذای دیگری نمی خورند بلکه ترجیح غذایی آن ها است .
- تغذیه ماهی گیاهخوار : در مورد ماهی های گیاهخوار باید بدانید که این ماهی ها دسته ای هستند که فقط از مواد گیاهی شامل جلبک های تک سلولی با گیاهان آبزی تغذیه می کنند.
- تغذیه ماهی گوشتخوار : دسته ای هستند که یا از زئوپلانکتون ها یا از جانوران بزرگ تر به عنوان غذا بهره می برند. این دسته ماهیان جز ماهیان غارتگر و مهاجم بوده که با دندان های تیز به ماهیان کوچک تر حمله می کنند.
- تغذیه ماهی همه چیزخوار : گروهی هستند که رژیم غذایی مشخصی ندارند و می توانند از جلبک های تک سلولی، لارو حشرات، زئوپلانکتون ها و گیاهان عالی آبزی و یا حتی برخی نرم تنان تغذیه کنند. نحوه غذا گیری توسط ماهی نیز در ماهیان متفاوت است.
نحوه گرفتن غذا بستگی به شکل دهان ماهی دارد. بعضی ماهیان دهان فوقانی دارند که نشان دهنده آن است که غذا را از سطح آب می گیرند، مانند ماهیان زنده زا و ماهیان لابیرنت دار. بعضی ماهیان دهان مستقیم (پایانه) دارند که غذا را از عمق آب می گیرند مانند بارب ها و گلدفیش ها، گروهی دیگر دهان تحتانی دارد که غذا را از بستر می گیرند، مانند گربه ماهی بیشترین شیوه تغذیه ماهی این است که غذای کمتر در دفعات بیش تر مصرف شود، تعداد دفعات تغذیه ماهیان در مراحل نوزادی بیش تر از مراحل پرورش است. مقدار غذای موردنیاز روزانه بستگی به دمای آب نیز دارد. اگر دمای آب خارج از حد مطلوب باشد باعث کم اشتهایی یا بی اشتهایی می شود.
عادات غذایی ماهی ها بر حسب گونه آن ها متغیر است؛ بنابراین ایجاد فهرست جامعی از حیوانات دریایی و گیاهان که توسط ماهی ها خورده می شوند، کار ساده ای نیست. برخی از گونه های ماهی ها طبیعتاً فقط گوشت خوار یا گیاه خوار هستند، ولی ماهی های همه چیز خواری وجود دارند که هم از حیوانات و هم گیاهان به عنوان منبع غذایی استفاده می کنند.
جلبک های دریایی
منبع غذایی ماهی های همه چیز خوار و گیاه خوار را نیز تأمین می کنند. ماهی های همه چیز خوار جلبک های کوچک را همراه با سخت پوستان مصرف می کنند، زیرا باید به شکار آن ها بروند.
سبزه های دریایی و جلبک
ماهی هایی که سبزه های دریایی و جلبک ها را می خورند، کاملاً گیاه خوار هستند.
پسماند ها و جلبک
ماهی ها مواد اضافی جامد، لجن های مرجانی و مواد ارگانیک را از خود خارج می سازند. این مواد به مرور زمان در سطح دریا جمع شده و پسماند هایی را به وجود می آورند. همین پسماند ها منبع غذایی گونه های بسیاری از ماهی ها را تشکیل می دهند.
اسفنج ها
ماهی های گروه همه چیز خوار، اسفنج ها را می خورند. به سخن دیگر، منبع غذایی اصلی آن ها، اسفنج است.
پلانکتون
پلانکتون ها، از قبیل انواع مختلف میگو، ماهی، کاپود، امفیپود و میسید بخش دیگری از منابع غذایی ماهی ها را تشکیل می دهند.
رژیم غذایی ترکیبی
ماهی های همه چیز خوار از یک رژیم غذایی ترکیبی در اعماق اقیانوس پیروی می کنند. آن ها در ذات خود فرصت طلب هستند و جان خود را با خوردن هر غذایی که در ته اقیانوس ها پیدا کنند، نجات می دهند. رژیم غذایی آن ها شامل ماهی های کوچک، سخت پوستان، کرم ها و تقریباً هر چیزی که زهرآلود نباشد، می شود.
سایر منابع غذایی ماهی ها
گونه هایی از ماهی ها در گروه ماهی های گوشت خوار قرار دارند. این ماهی ها گونه های دیگر را در حملاتی غافلگیر کننده شکار کرده و می خورند.
- سخت پوستان: خرچنگ، میگو و دیگر سخت پوستان منبع غذایی اصلی تعدادی از گونه های ماهی ها را پدید می آورند.
- بی مهرگان: بی مهرگان کوچکی که منبع غذایی تعداد بسیار متنوعی از ماهی ها را تشکیل می دهند عبارتند از: کرم ها، حلزون ها، دفتر آنلاین من دریایی و خارپشت دریایی. ارگانیسم های نشسته و بی حرکتی مانند مرجان ها، صدف ها و پولیپ ها نیز بخش دیگری از رژیم غذایی این گونه از ماهی ها را پدید می آورند.
- انگل ها: تنها انواع اندکی از ماهی ها وجود دارند که انگل های دیگر گونه های ماهی ها را می خورند
اصول نحوه غذادهی به ماهیان
نکاتی در مورد نحوه غذادهی به ماهیان لازم الذکر است که عبارت اند از:
- نوسانات درجه حرارت تغذیه ماهیان را مختل می کند. پس نسبت به کنترل دما دقت بیش تری داشته باشید.
- دفعات غذادهی در ماهیان نوزاد از ماهیان بالغ بیش تر است. درزمانی که بچه ماهیان شروع به شنای افقی می کنند، غذا بایستی در ۳-۴ وعده مصرف شود. رفته رفته در ماهیان بالغ دفعات غذادهی به ۲ بار در روز کاهش خواهد یافت. تغذیه کم در دفعات بیش تر مناسب تر است. اگر وقت کافی برای تغذیه ماهیان خود ندارید می توانید از دستگاه غذادهی خودکار استفاده کنید که با تنظیمات قبلی در فواصل زمانی مشخص غذا را به داخل آکواریوم می ریزد.
- تغذیه را در روز یا به عبارت واضح تر زیر نور ادامه دار انجام دهید چون تغذیه ماهی در زمان شب یا انتهای دوره روشنایی، سبب آلودگی آب می شود.
غذای ماهی قرمز
در حالی که ماهی های قرمز از سخت پوستان، حشرات، گیاهان و ماهی های کوچک در حیات وحش تغذیه می کنند، ماهی های قرمزی که به عنوان حیوان خانگی نگه داشته می شوند از غذایی که شرکت های تجاری برای ماهی قرمز ساخته تغذیه می کنند.شما می توانید رژیم غذایی ماهی قرمز را با نخود پوست کنده، سبزیجات پخته شده، میگو های آب شور و کرم لجن یا bloodworm (در آب هم زندگی میکند) تکمیل کنید. این مسئله که به نیاز های غذایی ماهی قرمز توجه کنید و بر اساس نیازش به او غذا بدهید بسیار مهم است.
شما می توانید غذا های ماهی که به شکل پلت هست از مغازه های مخصوص تهیه کنید و به ماهی خود بدهید.نکته ی جالب در مورد ماهی های قرمز این است که ماهی ها تا زمانی که غذا باشد غذا می خورند پس حواستان باشد که آن ها زیادی غذا نخورند.
چه غذا هایی می توان به ماهی قرمز داد؟
دانه های مخصوص ماهی که شامل کربوهیدارت بالایی باشد.سبزی های نیمه پز (سفید کردن سبزی: سفید کردن نوعی فرآیند پخت و پز است که در آن مادهٔ غذایی که معمولا یک سبزی یا میوه است در داخل آب جوش غوطه ور می شود و بعد از یک فاصلهٔ زمانی مشخص و کوتاه خارج می شود و در نهایت در داخل آب یخ یا در زیر آب سرد در حال جریان قرار داده می شود(شوک داده می شود) تا فرآیند پخت متوقف شود.)
- دافنی (کک آبی)
- لوبیا پخته شده
- کاهو
- کلم بروکلی
به یاد داشته باشید که این غذا ها به عنوان تکمیل کننده رژیم غذایی هستند و باید در اندازه های کوچک به ماهی داده شود و غذای مخصوص ماهی را از فروشگاه های مخصوص یا جایی که ماهی می خرید ، تهیه کنید.غذا هایی که صورت زنده هستند را نیز از فروشگاه های مخصوص تهیه کنید.در روز می توانید 2 یا سه بار به ماهی قرمز خود غذا بدهید ولی غذای زیادی برای آن ها نریزید.
غذا های پس مانده کیفیت آب را پایین می آورد و ممکن است باعث بیماری ماهی ها شود. غذا های پس مانده را فورا از تُنگ ماهی خارج کنید چون با فاسد شدن ممکن است گاز های سمی نیترات و آمونیاک تولید شود.