معرفی فیلم سراسر شب

چهارشنبه، 23 تیر 1400 زمان مطالعه 6 دقیقه

سراسر شب یک درام معاصر ، فیلمی به کارگردانی فرزاد مؤتمن، تهیه‌کنندگی جواد نوروزبیگی و نویسندگی زامیاد سعدوندیان و فرزاد مؤتمن است.

خلاصه داستان سراسر شب

مهتاب برای یافتن ردی از داوود مرادی که آخرین فرد مرتبط با خواهرش مریم، پیش از خواب طولانی مدتش بوده به محل زندگی داود می رود تا پاسخی برای سوالاتش پیدا کند…

نکاتی درباره فیلم سراسر شب

پیش از بررسی فیلم « سراسر شب » باید به روند کاری کارگردان بپردازیم. فرزاد موتمن یکی از با سوادترین فیلمسازان حال حاضر ایران است که سالهاست به عنوان مدرس در دانشگاه به فعالیت می پردازد. اما مشکلات جذب سرمایه در سینمای ایران کار او را به جایی کشاند که در نهایت آثاری نظیر « پوپک و مش ماشالله » و « چشم و گوش بسته » را روانه سینما کرد که هدفی جز فروش در گیشه نداشتند. موتمن پس از ساخت آثار تجاری، این بار تصمیم گرفت تا اثر مطبوعش را شخصاً برای اولین بار بنویسد و کارگردانی کند و نتیجه این تصمیم فیلم « سراسر شب » بود که در سال 1396 ساخته شد اما به دلیل مشکلات اکران و احتمالاً عدم تمایل سینما داران به نمایش فیلم، در انبار خاک خورد تا اینکه در نهایت به صورت اکران آنلاین در دسترس عموم قرار گرفته است.« سراسر شب » همانطور که گفته شد، اولین تجربه نویسندگی فرزاد موتمن محسوب می شود. تجربه ای که به طور مشخص دربرگیرنده علایق شخصی این فیلمساز و نکاتی که در طول این سالها به آن توجه داشته است. موتمن علاقه شدیدی به سینمای کلاسیک دارد. سینمایی که در دوران جوانی عاشقانه آن را دنبال می کرده و این علاقه حالا در فیلم « سراسر شب » خود را نشان داده است. « سراسر شب » چند داستان مختلف را روایت می کند که در تاریکی شب رخ می دهد و ما را با انسان هایی مواجه می کند که هرکدامشان در جستجوی گمشده ای در وجودشان هستند.روایت « سراسر شب » می تواند برای مخاطب عام سینما تا حد زیادی گنگ باشد. موتمن در اولین تجربه نویسندگی تا جایی که می توانسته سعی کرده از دیالوگ های مشهور تاریخ سینما الهام بگیرد و آن را در قالب گفتگوهای دو نفره مطرح نماید. از این رو می توان ارجاعات گوناگونی را در فیلم یافت که از ژان لوک گدار گرفته تا برگمان، قابل شناسایی هستند. افراط در استفاده از دیالوگ های قصار باعث شده تا روند فیلم شبه فانتزی به نظر برسد و اثر را از نفس بیندازد. ماجرای دخترکی که خواهرش می خواسته بازیگر شود، به اندازه کافی سوژه جذابی برای گسترش قصه « سراسر شب» بود اما شاخ و برگ های زیادی که موتمن به آن اضافه کرده، باعث سقوط فیلم با شیب تند شده است. ماجرای دختر آسیب دیده یکی از اشتباه ترین قصه های فرعی فیلم است. قصه ای که نه عاشقانه های سینمایی مهتاب در آن به چشم می خورد و نه نگاهی فانتزی در آن جریان دارد. قصه ای ساده و بدون جزئیات که بی خود و بی جهت کِش آمده و زمان فیلم را طولانی کرده است. قصه ایی که حتی روندی شبه جنایی دارد و به بدترین شکل ممکن نیز سرهم بندی می شود و به کار خود پایان می دهد. نکته عجیب اما پایان گره کور آن قصه است که منجر به مواجه شدن شخصیت کارگردان و تهیه کننده برای اولین بار می شود. دو شخصیتی که اتفاقاً تفابل آنها با یکدیگر جذاب است و اگر فیلم فرصت بیشتری در اختیار آن دو می گذاشت، می توانست به مراتب خرده روایت جذاب تری به قصه اضافه نماید. تقابلی که خیلی دیر رخ می دهد و به نظر می رسد فرزاد موتمن بخش زیادی از وجود خودش را در دل آن قرار داده است. مخصوصاً جایی که از واژه " طنز " درباره اثر آخر کارگردان استفاده می شود اما داوود بلافاصله تاکید می کند که "طنز " اشتباه است و در سینما باید کلمه " کمدی " را به کار برد؛ مسئله ای که موتمن نیز پیش از این بارها بر آن تاکید کرده است.در مجموع باید گفت موتمن در اولین تجربه نویسندگی نتوانسته به تصویری واحد از آنچه که در ذهنش می گذرد دست پیدا کند. او تاریخ سینما را می شناسد و یکی از بهترین مدرسین سینما در ایران به شمار می رود. اما در اینجا بیش از هرچیز، ذوق زدگی او در نوشتار به چشم می آید. ذوق زدگی از سر اینکه بالاخره توانسته از هر آنچه که می پسندد، بخشی را وصله فیلم نماید، بی توجه به اینکه آیا این وصله ها توانایی قرار گرفتن در کنار یکدیگر را داشته اند یا خیر! از این روست که شخصیت های فیلم گاه در شرایطی واقعی به سر می برند اما در دقایق بعد فضایی سورئال دارند که انطباق این دو موقعیت متضاد در طول فیلم منطقی را به خود نمی بیند. موتمن در « سراسر شب » آنچه عاشقش بوده را مقابل دوربین قرار داده اما نتوانسته ارتباط منطقی برای آنها ترسیم نماید. « سراسر شب » ماجرای فیلمساز عاشق سینمایی است که برای اولین بار قلم به دست گرفته تا خود واقعی اش را به سینما بیاورد. نتیجه این عشق شاید در چند مرحله برای عاشقان سینما جذاب به نظر برسد اما زمانی که به عنوان فیلمی واحد به آن نگاه می کنیم، چیزی جز آشفتگی در آن نمی یابیم. می توان در یک فیلم از گدار صحبت کرد و سراغ شکسپیر و ادبیات غرب را هم گرفت، اما وجود این ارجاع ها به تنهایی نمی توانند یک فیلم سینمایی بسازد. حضور سینا حجازی و اجرای قطعه ای موزیکال در فیلم نیز کمکی به مخاطب جوان برای ارتباط برقرار کردن با قصه نمی کند. در انتها از « سراسر شب » تنها فیلمی به یاد می ماند که در هر لحظه آن دیالوگ های قصار جریان دارد؛ بی آنکه پشت این دیالوگ ها ایده مهم و یا قصه ای برای روایت وجود داشته باشد!

کارگردان فیلم سراسر شب

فرزاد موتمن متولد سال 1336 در تهران است. وی از سال 1378 به فیلمسازی مشغول است و همزمان در دانشگاه سوره به تدریس می پردازد. از مهمترین آثار فرزاد موتمن در سینما می توان به « شب های روشن » اشاره کرد که در ایران طرفداران زیادی دارد.

بازیگران فیلم سراسر شب

الناز شاکردوست، امیر جعفری، افسانه چهره آزاد، سینا حجازی، آزاده صمدی، مهدی سلطانی، حسام شجاعی، سحر نظام دوست، محمدرضا هاشمی، ایلناز آذری، دیانا روهنده، آفرین رهنما، داراب داداش زاده

ساير عوامل فيلم سراسر شب

مدیر فیلمبرداری: محمدرضا سکوت، مدیر صدابرداری: محمد شاهوردی، مدیر برنامه ریزی و سرپرست گروه کارگردانی: منصور وثوقی، دستیار اول کارگردان: سعید غلامی، طراح گریم: مهرنوش طبیبی، طراح صحنه و لباس: ثنا نوروزبیگی، تدوین: سهراب خسروی، صداگذار: حسین ابوالصدق، آهنگساز: بابک میرزاخانی، دستیار دوم کارگردان: حسن خان محمدپور، منشی صحنه: نسیم سیدعلیخانی، عکاس: رامونا میریان، مشاور رسانه ای: امین اعتمادی مجد، تبلیغات فضای مجازی: امیرحسین فاضلی، سرپرست گریم: میثم قراگزلو، مجری گریم: ژیوان حیدری، دستیار اول فیلمبردار: امیر پرچمی، دستیاران فیلمبردار: محمدجواد گلستان، بیژن دادجو، یعقوب جهانپور، بهنام کمیلی، دستیار صدابردار: محمد قاری زاده، دستیاران صحنه و لباس: رضا سلیمانی، لیدا سلطانی، رضا حسن وند، حسین مقصودی، مدیر تولید: آرزو رحیم آبادی، مجری طرح: امیرحسین نوروزبیگی، مدیر تدارکات: علی اصغر بازگشا، دستیار تولید: عابد عبدالرضا، خدمات: علیرضا بربری، کشاورز، امور دفتری: الهام مقدم، دستیار تولید و بازاریاب: حسین بهرامی، مدیر امور تبلیغات: امین عطایی، امور مالی: منوچهر پاویر، امور مالیاتی: داود آبان تاش، دستیار تدارکات: حمید نوروزبیگی، با همراهی کادونا.