روستای صخره ای میمند
ميمند در فاصله ۳۶كيلومتری شرق شهر بابک قرار دارد. روستای «دست كنده» ميمند دارای ۴۰۰ خانه دست كنده از دل كوه است. برخی تاريخ ساخت روستای ميمند را به ۱۲هزار سال قبل و تعدادی نیز ۱۵۰۰ سال قبل از ميلاد مسيح می دانند.
این روستای باستانی که با شماره ۴۱۳۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، از معدود موارد معماری صخره ای است که به شکلی گسترده در تمامی ساختار روستا استفاده شده است. نمونه های معماری صخره ای هر چند در دیگر کشورها نیز وجود دارند، اما هیچ کدام جاذبه های فرهنگی، تاریخی و گردشگری میمند را ندارند. به عنوان نمونه، مهم ترین شاخصه این روستا در مقایسه با مواردی چون دهکده کاپادوکیه (Cappadocia) ترکیه مسکونی بودن واحدهای صخره ای میمند است که این خصوصیت در سایت های مشابه میمند کمتر به چشم می خورد؛ به عبارت دیگر زندگی هنوز معنای خود را در میمند از دست نداده است. با کسب اکثریت آرا به عنوان نوزدهمین اثر جهانی ایران در فهرست یونسکو به ثبت رسید.
عمارت موسی خان
عمارت موسی خانی از بناهای تاریخی زمان قاجاریه در شهر بابک است. تاریخ احداث آن ۱۲۶۵-۱۲۷۰ هجری قمری است. پس از حاج محمد علی ملقب به «حاج آقا»، فرزندش در شهر بابک به حکومت رسید. دوران حکومت او هم زمان با سلطنت محمد شاه و ناصرالدین شاه قاجار بود و موقوفات بسیاری داشته است. وی نزدیک ۳۰ سال حکومت کرد و عمارت بزرگی ساخت که به «عمارت موسی خان» معروف است. این بنا در سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۳ مورد بازسازی و مرمت قرار گرفته است.
آتشکده آذربغ
آتشکده آذربغ در جاده انار-شهربابک و در روستای خالی از سکنه «کهتو کرها» قرار دارد.آتشکده آذربغ در دوران پيدايش زرتشت و پادشاهان کيانی وجود داشته که پس از تخريب آن به دست اسکندر مقدونی، بابک پسر ساسان، زير نظر اشکانيان اين بنا را بازسازی می کند. گزيده ای کوتاه از تفسير نام پرستشگاه (آذربغ) از گذشته تا امروز به نام گنبد مير قطب الدين حيدر، که به لهجه توده مردم کنگ و نديک به گنبد سيدحيدرمشهور است.
گفته می شود در دوران آخرين پادشاه صفويه جنگی سخت ميان نيروهای افغان با سلحشوران شهر بابکی در می گيرد و آتشکده آذربغ به توپ بسته می شود. در اين ميان فرمانروای شهربابک به نام ميرقطب الدين حيدر با پسرانش کشته و در محلی که آتشکده وجود دارد، مدفون می شوند.
غار ایوب
این غار در فاصله ۸۰ كيلومتری بخش «دهج» شهربابک واقع است. غار ايوب به دليل وجود ردپای منتسب به حضرت ايوب (ع) محل زيارت بسياری از مردم است. دهانه غار در نيمه های كوه در ارتفاعی بالا قرار دارد. در گوشه ای از ديوار شرقی و از سقف شريان باريكی از آب سال هاست كه جریان دارد. بهار و تابستان بهترين زمان بازديد از غار ايوب است. اين مكان تفريحی زيارتی در هر ماه پذيرای شش هزار نفر زائر است.
مسجد و حسينيه شهر کهنه
در يکی از کوچه های قديمی شهربابک قرار دارد و با توجه به شواهد و قراين اين بنا را می توان از ابنيه دوره صفويه محسوب کرد. صحن اين مسجد پلان چهارگوش دارد که در بخش ميانی هر يک از اضلاع آن يک صفه بزرگ در وسط و دو صفه کوچک در طرفين قرار دارد. پوشش سقف تمامی قسمت ها به صورت گنبدی و با آجر ساخته شده است.
حمام حاجی آخوند
سال ساخت حمام ابوالمعالی معروف به حاجی آخوند به سال ۱۰۶۲ شمسی است. حمام دو صحن مجزا مردانه و زنانه دارد. همچنین، این حمام دارای سه خزانه آب سرد در گرم است و آب آن از قنات اصلی دهج تامين می شود. به مرور زمان يكی از صحن ها تخريب شده و از صحن ديگر هنوز هم برای استحمام استفاده می شود. در صحن حمام لوله هايی نصب شده كه با افروختن آتش زير لوله ها به گرم كردن حمام می پرداختند. شكل ظاهری حمام شباهت بسيار به «حمام گنجعليخان كرمان» دارد.
منطقه جوزم
منطقه «جوزم» در فاصله ۴۵ كيلومتری شهربابك قرار دارد و اكنون يكی از خوش آب و هواترين مناطق اين شهرستان به شمار می رود. جوزم رودخانه ای دائمی دارد كه بر زيبايی های منطقه می افزايد. جوزم علاوه بر جاذبه های طبيعی و گردشگر خاص خود بناهای تاريخی از جمله حمام قديمی، منزل خان، بنای شترگاه و قبرستان قديمی دارد.
روستای ريسه و پاقلعه
این منطقه به دليل شرايط خاص آب و هوايی مورد توجه بزرگان اين منطقه بوده است. از مناطق ديدنی ريسه می توان به قلعه قديمی روستااشاره كرد. قلعه مرج از آثار برجسته تاریخی شهربابک است که قدمت آن (طبق بررسی های دکتر دیتریش هوف آلمانی) به زمان انسان های نخستین بر می گردد.
این قلعه در ادوار مختلف مرکز حکومت منطقه به حساب می آمده و در قرون گذشته مرکز خوانین بوده است؛ به همین علت روستاهای اطراف آن را پاقلعه نامیده اند، لذا تمام روستاهای اطراف قلعه در محدوده منطقه پاقلعه قرار دارند و روستایی به نام پاقلعه وجود خارجی ندارد. روستایی که در حال حاضر (به غلط) به این نام خوانده می شود در واقع همان روستای «افکوس» است.
دریاچه مخرگه
این دریاچه در ۳۲ کیلومتری جنوب شهر بابک، در دشت وسیع ریگ سفید قرار گرفته و بسیار بزرگ است. از نکات جالب دریاچه مخرگه این است که می توان با حرکت در هر نقطه آن از انعکاس حیرت انگیز و زیبای تصاویر آسمان و محیط اطراف لذت برد. از این لحاظ می شود آن را با شوره زار «سالار اویونی» در کشور بولیوی، ملقب به «بزرگ ترین آینه روی زمین»، مقایسه کرد.
کوه کمر سگ کش
کوه کمر سگ کش بصورت شمالی – جنوبی در قسمت دروازه شرقی شهربابک می باشد و از گذشته نشانی کوهستان های شهربابک را می داده است و به کوه «بابک» نیز شهرت دارد. همچنین به علت مجاورت با روستای پورکان، به آن پورکان یا «پاریکوه» هم گفته می شود .این کوه از سمت مغرب به دره «دوغندر» و از سمت مشرق به دره های پورکان و رودینو، از سمت جنوب به منطقه «سرداب» مشرف است. بلندترین نقطه آن «بابک» با ارتفاع 3401 متر در جنوب کمر سگ کش واقع گردیده است که دره «برفدون» در آن واقع شده است. «سگ کش» چندین قله فرعی متصل به هم دارد. قله «باغ بندی و باییج» درجنوب سگ کش از آن جمله اند. «کمرسگ کش» فاصله کوتاهی نیز با آتشفشان آبدر دارد.
کویر نمک استبرق
کویر نمک استبرق در استان کرمان واقع شده است. این کویر بیش از 200 سال پیش دریاچه کم عمقی بوده که به دلیل تغییرات اقلیمی خشک شده است و در حال حاضر شرایط کویری به خود گرفته است. کویر استبرق در 16 کیلومتری جنوب شهربابک، در محدوده روستای استبرق قرار گرفته است و برای دسترسی به این کویر از طریق جاده ارتباطی شهرستان شهربابک به روستای مزار و سپس روستای استبرق امکان پذیر است. جالب آنکه در فاصله 2 کیلومتری از آن آب شیرین و گوارا، تفاوتی جالب را برای گردشگران رقم می زند. به نظر می رسد این دریاچه ادامه ناپیوسته کفه نمک سیرجان باشد.
چاه گز
منطقه مرتعی چاه گز در ۷۰ کیلومتری جنوب غربی شهرستان شهربابک قراردارد وبه عنوان جنوبی ترین منطقه شهربابک به حساب می آید . چاه گز بر روی سلسله جبال زاگرس واقع شده ومرتفع ترین کوههای این منطقه ارتفاعی بالای ۲۴۰۰ متردارند . امتداد کوههای دزدان وبازرگان و چاه گدار تا چاه گز به عنوان غربی ترین منطقه استان کرمان محسوب می شود و دشت ریگ سفید و رباط و شهربابک این کوهها را ازکوههای شمالی شهرستان جدا می سازد. در منطقه چاه گز یک پاسگاه قدیمی متروکه از زمان رضا شاه وجود داردکه امنیت جاده قدیم شهربابک به نیریزرا تامین می کرده.
