ارتودنسی یکی از مسیرهایی است که به ما کمک می کند تا به زیبایی لبخند نزدیک شویم. اما یکی از مواردی که ممکن است برای افراد مبهم باشد، انتخاب بین ارتودنسی ثابت و متحرک و نیز هزینه های مرتبط با آنهاست.
در این مقاله، ما قصد داریم تا به بررسی دو نوع اصلی از درمان ارتودنسی، یعنی ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک، بپردازیم و نگاهی نزدیک به هزینه های هر یک از این روش ها داشته باشیم. این بررسی به شما کمک می کند تا تصمیم مناسبی برای درمان ارتودنسی خودتان بگیرید و بهترین راه برای رسیدن به لبخندی خوشایند و جذاب را انتخاب کنید.
ارتودنسی ثابت به گونه ای است که بیمار نمی تواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج نماید. در این روش درمانی، اجزا به شکل نگین هایی بر روی دندان ها چسبانده و ثابت می شوند. این نگین ها به عنوان براکت شناخته می شوند. یکی از ویژگی های مهم ارتودنسی ثابت این است که برخلاف ارتودنسی متحرک ، وابسته به همکاری بیمار نمی باشد.
مدت زمان درمان ارتودنسی ثابت به طور متوسط 2 سال است. اما بر اساس نوع اختلال دندانی بیمار و شدت مشکل، ممکن است مدت زمان درمان بیشتر از این باشد. بیمار در طی دوره درمانی باید از مصرف غذاهایی با قوام سفت مانند ته دیگ، بلال، میوه های هسته دار، زیتون و موارد مشابه پرهیز کند. در غیر این صورت، براکت ها از دندان ها جدا می شوند و نیاز به چسباندن براکت های جدید خواهد بود. این ممکن است باعث افزایش مدت زمان درمان شود و به دندان ها آسیب بزند. به همین دلیل، بیمار در این دوره نیازمند مراقبت های ویژهای است تا از تغییر رنگ و پوسیدگی دندان ها جلوگیری کند.
ارتودنسی ثابت با مزایای فراوانی همراه است و به همین دلیل در بیشتر موارد بیماران این روش را ترجیح می دهند. در ادامه به برخی از مزایا و امتیازهای ارتودنسی ثابت اشاره خواهیم کرد:
ارتودنسی ثابت برای افراد در هر سنی مناسب است. بنابراین، نه تنها کودکان و نوجوانان، بلکه بزرگترین افراد نیز می توانند از این روش برای تصحیح مشکلات دندانی خود بهره ببرند.
ارتودنسی ثابت به عنوان روشی موثر برای درمان هر نوع اختلال و ناهنجاری دندانی که نیاز به اصلاح دارند، معرفی می شود. این روش توانایی تنظیم دندان ها و فک ها را به صورت کامل دارد.
در موارد پیچیده و شدید، ارتودنسی ثابت معمولا دوره درمان نسبتا کوتاه تری دارد. این امر به بیماران اجازه می دهد تا به سرعت به نتایج دلخواه خود برسند.
ابزار و تجهیزات بریس های ثابت از پیش ساخته هستند و مستقیما روی دندان ها نصب می شوند. این امر موجب اطمینان از استفاده صحیح ابزارها و تجهیزات می شود.
در مورد کودکان، به دلیل ثابت بودن براکت ها، نیاز به کنترل درمان در طول روند به حداقل می رسد.
برخلاف ارتودنسی متحرک، به دلیل استفاده نادرست بیمار، احتمال شکستن یا آسیب به براکت ها به حداقل می رسد.
با توجه به این مزایا، ارتودنسی ثابت به عنوان یک روش موثر در تصحیح مشکلات دندانی و اصلاح فک ها مورد توجه قرار می گیرد و توصیه می شود. در نهایت انتخاب بین ارتودنسی ثابت و دیگر روش ها باید با مشورت ارتودنتیست و با توجه به نیازهای شخصی شما صورت گیرد.
ارتودنسی متحرک به دستگاه هایی گفته می شود که در دهان قرار می گیرند تا دندان ها را به صورت صاف و مرتب تنظیم کنند یا فک ها را به حالت هم راستا و بهینه برگردانند. این روش به اصلاح کجی، انحراف و عقب ماندگی دندان ها می پردازد.
ارتودنسی متحرک معمولا برای کاهش تداخل های دندانی در ابعاد خفیف و اصلاح اختلال های اوربایتی دندان ها به کار می رود. به علاوه، با استفاده از پلاک متحرک، می توان موقعیت خاصی از دندان ها را نیز اصلاح کرد. به عبارت دیگر، بریس های متحرک برای حفظ فضا، کاهش اختلال های اوربایتی و بهبود نیمرخ بیمار، هدایت رشد دندان ها و تنظیم مسیر حرکت دندان ها به سمت موقعیت مشخص استفاده می شوند.
معمولا متخصص ارتودنسی از ارتودنسی متحرک برای اصلاح مشکلات معمول و جزئی مرتبط با نامرتب بودن دندان ها و مشکلات دندان های جلویی بهره می برد. ارتودنسی متحرک به طور عمومی در مدت زمان کوتاهی به نتایج مطلوب می رسد. با این حال، باید توجه داشت که این روش برای تمام بیماران مناسب نیست و انتخاب آن باید با توجه به نیازهای ویژه هر بیمار انجام شود.
یکی از مزایای بزرگ ارتودنسی متحرک، سهولت مسواک زدن است. در این روش، شما می توانید پلاک ارتودنسی را از دهان خارج کرده و همانند همیشه مسواک بزنید.
تمیز کردن وسایل ارتودنسی متحرک نیز بسیار آسان است. کافیست این وسیله را از دهان خارج کرده و با مسواک آن را زیر شیر آب تمیز کنید. این عمل ساده به شما اجازه می دهد تا به راحتی دندان ها و وسایل ارتودنسی خود را تمیز نگه دارید.
احتمال پوسیدگی دندان و عفونت لثه در ارتودنسی متحرک کمتر است. چرا که شما به راحتی می توانید دندان ها و وسایل ارتودنسی را تمیز کرده و از رسوبات و باکتری ها جلوگیری کنید.
برخلاف ارتودنسی ثابت، در ارتودنسی متحرک، دندان ها به وسیله براکت ها چسبانده نمی شوند. بنابراین در این روش، لکه های سفید در دندان ها ایجاد نمی شود. در ارتودنسی ثابت، این لکه ها ممکن است به علت تمیز نشدن کامل دندان ها در محل چسباندن براکت ها یا بندها، در اثر فعالیت باکتری ها شکل بگیرند و باعث تخریب مواد معدنی دندان ها شوند.
در هنگام غذا خوردن نیز می توانید دستگاه ارتودنسی متحرک را از دهانتان خارج کرده و هر چیزی که می خواهید بخورید. این امکان در مقایسه با ارتودنسی ثابت، به شما اجازه می دهد که محدودیت های کمتری در انتخاب مواد غذایی داشته باشید، چرا که ممکن است خوردن برخی مواد غذایی و خوراکی ها در ارتودنسی ثابت باعث صدمه به وسیله ارتودنسی شود.
درمان ارتودنسی دندان، بستگی به شرایط هر بیمار، شدت ناهنجاری های دهانی و اقدامات متخصص ارتودنسی دارای انواع مختلفی است. در بعضی موارد، متخصص ارتودنسی ممکن است با توجه به تجربه و دانش خود، روش هایی را انتخاب کند که باعث صرفه جویی قابل توجهی در هزینه ها برای بیمار شود.
هزینه ارتودنسی ثابت برای هر فک معمولا در محدوده 20,000,000 الی 25,000,000 تومان (بیست میلیون الی بیست و پنج میلیون تومان) قرار دارد.
هزینه ارتودنسی متحرک برای هر فک بین 20,000,000 تا 25,000,00 تومان با توجه به نوع روش و نیازهای درمانی متغیر است.