عفونت های تک یاخته ای روده، تقریباً 5.3 میلیارد تَن را در سطح جهان تحت تأثیر قرار داده و این مسئله باعث نگرانی قابل توجه بهداشت عمومی در کشورهای در حال توسعه است. تک یاخته روده از مهم ترین دلایل بیماری های دستگاه گوارش به ویژه در بیماران مبتلا به شرایط نقص ایمنی است. انتقال مدفوع دهانی، یکی از راه های اصلی انتقال این عفونت ها از طریق منابع مختلف، مانند: آب آلوده، غذاها و یا سبزیجات است. آلودگی محیطی سبزیجات و میوه ها به تروفوزوئیت ها، کیست ها و اووسیست های تک یاخته ای روده ای مسیر مهمی برای انتقال عوامل انگلی بوده است.

میزان مصرف داروی پارامومایسین
- دوز معمول بزرگسالان برای آمیبیازیس
- ۲۵ تا ۳۵ میلی گرم در کیلوگرم روزانه به صورت خوراکی در ۳ دوز منقسم به همراه وعده های غذایی برای مدت ۵ تا ۱۰ روز
- داروی مورد نظر در درمان آمیبیاز (عفونت انگلی روده ی بزرگ و گاهی کبد) خارج روده ای موثر نیست.
- استفاده: برای آمیبیازیس روده ای (حاد و مزمن)
-
دوز معمول بزرگسالان برای اغمای کبدی
- ۴ گرم روزانه به صورت خوراکی در دوزهای منقسم (در فواصلی منظم) برای مدت ۵ تا ۶ روز
- استفاده: به عنوان درمان کمکی جهت مدیریت اغمای کبدی
- دوز معمول بزرگسالان برای دي آﻧﺘﺎﻣﺒﺎ ﻓﺮاژﻳﻠﻴﺲ (انگلی که می تواند در روده انسان زندگی کند.)
- بر طبق توصیه های CDC ایالات متحده: ۲۵ تا ۳۵ میلی گرم در کیلوگرم روزانه به صورت خوراکی در ۳ دوز منقسم برای مدت ۷ روز
- به عنوان یک رژیم درمانی برای درمان عفونت ناشی از دي آﻧﺘﺎﻣﺒﺎ ﻓﺮاژﻳﻠﻴﺲ (Dientamoeba fragilis) توصیه می شود.
-
دوز معمول کودکان در بیماری آمبیازیس
- ۲۵ تا ۳۵ میلی گرم در کیلوگرم روزانه به صورت خوراکی در ۳ دوز منقسم به همراه وعده های غذایی برای مدت ۵ تا ۱۰ روز
- داروی مورد نظر برای درمان آمیبیاز خارج روده موثر نیست.
- استفاده: برای درمان آمیبیازیس روده ای (حاد و مزمن)
-
دوز معمول کودکان برای دي آﻧﺘﺎﻣﺒﺎ ﻓﺮاژﻳﻠﻴﺲ
- توصیه های آکادمی اطفال آمریکا: ۲۵ تا ۳۵ میلی گرم در کیلوگرم روزانه از راه خوراکی در ۳ دوز منقسم برای مدت ۷ روز
- به عنوان یک رژیم درمانی برای درمان عفونت ناشی از دي آﻧﺘﺎﻣﺒﺎ ﻓﺮاژﻳﻠﻴﺲ (Dientamoeba fragilis) توصیه می شود.
مکانیزم اثر داروی پارامومایسین
- آمینوگلیکوزید
- اثر مستقیم بر آمیب ها
- فعالیت ضدباکتریایی علیه ارگانیسم های طبیعی و بیماری زای مجاری گوارشی
- اختلال در سنتز پروتئین باکتریایی (با اتصال به واحد 30S ریبوزوم)
سخن آخر
مصرف مداوم و یا مکرر آنتی بیوتیک ها ممکن است موجب بروز مقاومت میکروبی و رشد بیش از حد باکتری ها و قارچ های غیر حساس و در نتیجه بروز عفونت های ثانویه گردد. در صورت وجود ضایعات زخم دار روده ای، جذب این دارو از طریق روده و به میزان اندک امکان پذیر است و ممکن است سبب بروز و افزایش عوارض جانبی دارو شود.
میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر داروی فلورازپام










































