میزان مصرف، تاثیرات و مکانیزم اثر قرص کلرپرومازین

بیماری‌های روانی انواع مختلفی دارند و لازم است در صورت بروز علائم آن‌ها، حتما به پزشک مراجعه و درمان را آغاز کنید. یکی از داروهایی که در زمینه برطرف شدن برخی از مشکلات روانی تجویز می‌شود، قرص کلرپرومازین است.

قرص کلرپرومازین و اشکال مختلف آن

قرص کلرپرومازین (Chlorpromazine) از داروهایی است که آزادسازی هورمون‌های هیپوتالاموس و هیپوفیز در مغز را کاهش می‌دهد و به منظور درمان اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی، افسردگی و مشکلات رفتاری شدید در کودکان و بزرگسالان، تجویز می‌شود. این دارو برای درمان سکسکه، حالت تهوع، استفراغ و رفع اضطراب قبل از عمل جراحی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. توجه داشته باشید که استفاده طولانی مدت از کلرپرومازین یا مصرف بیش از حد آن می‌تواند یک اختلال حرکتی جدی ایجاد کند که ممکن است برگشت‌ناپذیر باشد. نشانه‌های این اختلال شامل حرکات غیرقابل کنترل ماهیچه‌ای لب‌ها، زبان، چشم‌ها، صورت، دست‌ها یا پاها است. بروز این عوارض جانبی در زنان و افراد با سنین بالا، احتمال بیشتری دارد.
داروی کلرپرومازین به صورت قرص و آمپول موجود است.

مقدار و نحوه مصرف

مقدار مناسب این دارو برای هر فرد متفاوت است و حتما باید توسط پزشک، تعیین شود. به طور معمول برای رفع اختلالات پسیکوز برای بزرگسالان، ۱۰ الی ۲۰ میلی‌گرم از دارو در ۲ الی ۴ نوبت در روز، تجویز می‌گردد. برای رفع تهوع و استفراغ، ۱۰ الی ۲۵ میلی‌گرم از دارو هر ۴ الی ۶ ساعت مصرف می‌شود که در صورت نیاز و تحمل بیمار، افزایش می‌‌یابد. برای رفع اضطراب قبل از عمل جراحی، ۲۵ الی ۵۰ میلی‌گرم از دارو ۲ الی ۳ ساعت قبل از جراحی و در درمان سکسکه و پورفیری ۲۵ الی ۵۰ میلی‌گرم از دارو ۳ الی ۴ بار در روز، مصرف می‌شود.
میزان مصرف این دارو در در کودکان ۶ ماه تا ۱۲ سال برای درمان اختلالات پسیکوز، رفع تهوع و استفراغ مقدار ۰/۵۵mg/kg هر ۴ تا ۶ ساعت مصرف می‌شود که در صورت نیاز و تحمل بیمار، می‌تواند افزایش می‌یابد.

مکانیسم اثر کلرپرومازین (Chlorpromazine)

اثر ضد سايكوز و ضد استفراغ
به نظر مي‌ رسد اثر ضد سايكوز كلرپرومازين از طريق انسداد پس سيناپسي گيرنده‌هاي دوپاميني در CNS، كه موجب مهار اثرات دوپامين مي‌شود، اعمال مي‌ گردد. اين دارو از طريق انسداد گيرنده‌هاي دوپاميني منطقه ماشه‌اي گيرنده شيميايي (CTZ) در بصل النخاع اثر ضد استفراغ خود را اعمال مي‌ كند. كلرپرومازين داراي بسياري از اثرات محيطي و مركزي است؛ اين دارو موجب انسداد گانگليوني و گيرنده‌هاي آلفا مي‌ شود و با فعاليتهاي سروتونيني و هيستاميني مقابله مي‌كند. از مهمترين عوارض جانبي اين دارو اثرات ضد موسكاريني و رخوت است.