اسکیزوفرنی یه اختلال جدی در مغز است که نحوه تفکر فرد، اعمال، بیان احساسات و همچنین درک واقعیت فرد رو دچار صدمه میکند. افراد مبتلا به این اختلال (که حادترین و ناتوان کننده ترین نوع بیماری های روانی حساب میشود) در اجتماع (محیط کاری و مدرسه) و در برقراری روابط اجتماعی غالبا دچار مشکل هستند. اسکیزوفرنی شخص رو وحشت زده کرده و از حالت طبیعی رفتاری خارج میکند. این بیماری تا آخر عمر با فرد مبتلا همراه است و متاسفانه قابل درمان نیست. اما میشود با راه های مناسبی این بیماری رو کنترل کرد. درمان و کنترل اسکیزوفرنی به کمک روانپزشک یا روانشناس ممکن است.
بیماری قلبی
(کمی یا زیادی فشار خون) ضعف شدید CNS
کوما
سندرم مادرزادی QT طولانی
سابقه آریتمی قلبی
نقایص ژنتیکی که سبب کاهش فعالیت ایزوآنزیم P4502D6 شود.
تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه/بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده میکنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز داروی مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
اگر از داروهای زیر استفاده میکنید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید: آنتی کولینرژیکها (به عنوان مثال، آتروپین)، آگونیستهای دوپامین (به عنوان مثال، کابرگولین، لوودوپا، پرگولید)، گوانادرل، گوانتیدین، لیتیوم.
داروهای خاصی که در ادامه نام میبریم، میتوانند خطر عوارض جانبی داروی فلوفنازین تزریقی (مانند تنفس آهسته، خواب آلودگی شدید و سرگیجه) را چندین برابر کنند، اگر داروهایی از جمله: الکل، ماری جوانا، داروهای خواب و یا ضد اضطراب (مانند دیازپام (diazepam)، زولپیدم (zolpidem))، آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین (cetirizine)، دیفن هیدرامین (diphenhydramine))، شل کنندههای عضلانی و داروهای ضد درد و مسکن (مانند کدئین) را استفاده میکنید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
برچسب بر روی تمام داروهای خود را (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید چرا که برخی از آنها از موادی تشکیل شدهاند که باعث خواب آلودگی میشوند. از داروساز خود در مورد استفاده از آنها سؤال کنید تا با خیال راحت بتوانید از این داروها استفاده کنید. فلوفنازین ممکن است با برخی آزمایشها (از جمله تست بارداری، آزمایش فنیل کتونوری، برخی از آزمایشات ادرار) تداخل داشته باشد و بر نتایج این تستهای آزمایشگاهی خاص نیز تاثیر گذارد. قبل از انجام هر آزمایشی، به پزشک و یا پرستار خود بگویید که در حال مصرف دارو هستید.
در صورتی که یک نوبت مصرف دارو فراموش شود، اگر رژیم درمانی بصورت یک نوبت مصرف در روز باشد، به محض به یاد آوردن در همان روز، نوبت فراموش شده باید مصرف شود. در غیر این صورت، از مصرف نوبت فراموش شده باید خودداری شود. اگر رژیم درمانی بصورت چند نوبت در روز باشد، به محض به یادآوردن طی یک ساعت، آن نوبت باید مصرف شود. در غیر این صورت از مصرف نوبت فراموش شده یا دوبرابر کردن مقدار مصرف بعدی باید خودداری گردد.
