سل یک بیماری است که توسط نوعی باکتری به نام مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود. اغلب ریه ها را درگیر می کند، اگرچه می تواند سایر قسمت های بدن را نیز درگیر کند. داروهایی برای درمان سل در دسترس هستند و باید طبق تجویز پزشک مصرف شوند. بسته به داروهای تجویز شده، مدت زمان می تواند از چهار ماه تا نه ماه یا بیشتر باشد. سل در صورت عدم شناسایی و درمان می تواند کشنده باشد. همچنین می تواند از فردی به فرد دیگر سرایت کند تا دیگران را آلوده کند. با این حال، سل قابل درمان و پیشگیری است. شناسایی و درمان کسانی که آلوده هستند اما هنوز به سل فعال مبتلا نشده اند می تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرده و در نتیجه شیوع سل را در جامعه از بین ببرد.
در صورت وجود سابقه حساسیت مفرط نسبت به PPD تا حد امکان از تجویز مجدد آن خودداری شود. علایم حساسیت ممکن است به صورت تشکیل وزیکول، اولسر یا نکروز در محل تزریق بروز کند. انجام مکرر آزمون در افراد غیر بیمار ممکن است. اثر بوستری ایجاد کند یا در بعضی از موارد سبب بروز حساسیت واضح در فرد شود در افرادی که PPD مثبت دارند، نباید دوباره آزمون را تکرار کرد، زیرا ممکن است علایم حساسیت مفرد نسبت به آن ایجاد شود. از تزریق PPD به صورت SC باید پرهیز شود زیرا سبب بروز واکنش تب دار عمومی یا التهاب حاد در اطراف ضایعه قدیمی سلی می شود.
در افراد مسن ممکن است پاسخ به آزمون با تاخیر انجام شود یا کاهش یابد. انجام آزمون در دو مرحله به ویژه در افراد بالای 35 سال اهمیت دارد. در شرایط زیر ممکن است پاسخ بدن نسبت به آزمون پوستی PPD سرکوب شود: در هنگام 6 هفته پس از عفونت ویروسی، واکسیناسیون با ویروس زنده، سل ریوی یا ارزنی، عفونت باکتریال، بیماری تب دارد شدید، سوء تغذیه، سارکوئیدوز، بدخیمی و سرکوب ایمنی، در اثر مصرف کورتیکواستروئید ها یا داروهای سرکوب کننده ایمنی، در اکثر بیماران مبتلا به سل که در اثر بیماری خود بسیار ضعیف شده اند. در صورتی که آزمون PPD آن ها منفی باشد. معمولا پس از گذشت چند هفته از درمان، آزمون مثبت خواهد شد.
اگر نتیجه آزمون اهمیت زیادی دارد، فقط زمان آزمون منفی را بپذیرد که فرد نسبت به آنتی ژن های شایع مثل Anergy-test-Panel واکنش طبیعی نشان داده باشد. در افراد مبتلا به AIDS یا عفونت HIv، آنرژی، بیماری های سیستم لنفاوی مثل لنفوم هوچکین، لنفوم، CLL در زنان باردار، افرادی که تحت استرس شدید هستند، کسانی که دچار آفتاب سوختگی پوست یا درماتیت اتوپیک هستند، نیز نتیجه آزمون ممکن است به طور کاذب منفی شود. تست مثبت لزوما مشخص کننده وجود بیماری فعال نیست. جهت اطمینان از وجود بیماری سل باید ابتدا اقدامات تشخیصی دیگر نظیر CXR و آزمایش های باکتریولوژیک خلط نیز انجام شود.
تزریق واکسن های حاوی ویروس زنده
مصرف داروهای کاهنده سیستم ایمنی
کورتیکوستروئیدها
مصرف سایمتیدین
زمانی که افراد به بیماری سل مبتلا می شوند، میتوانند از طریق سرفه و عطسه باکتری را به هوا منتقل و پخش نمایند. بیشتر عفونتها معمولاً پنهان هستند و علامتی ندارند. این بیماری شایع و مرگبار در صورتی که درمان نشود میتواند منجر به مرگ بیش از 50 درصد افراد مبتلا به این بیماری گردد.
