موارد منع مصرف استرپتوکیناز
استرپتوکیناز در موارد زیر نباید مصرف شود:
آنوریسم شکافنده یا موارد مشکوک به آن، خونریزی فعال، تومور مغزی، صدمات عروق مغزی یا سابقه آن، جراحی اعصاب درون جمجمه ای یا داخل نخاعی طی دو ماه قبل از شروع درمان، جراحی اخیر قفسه سینه، ضربه اخیر به سیستم اعصاب مرکزی، زیادی شدید و غیر قابل کنترل فشار خون و واکنش های آلرژیک شدید واژن، التهاب حاد لوزالمعده و عیب شدید کار کبد.
مصرف در بارداری
C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می دهد. )
تداخلات دارویی استرپتوکیناز
مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد خوراکی یا هپارین با استرپتوکیناز، به علت افزایش خطر خونریزی بطور کلی توصیه نمی شود. در صورت مصرف همزمان داروهای ضد انحلال فیبرین، مانند اسید ترانکسامیک و آپروتینین با استرپتوکیناز، اثر ترومبولیتیک این دارو و اثر ضد انحلال فیبرین از بین می رود. مرف داروهای ضد درد و ضد التهاب غیر استروئیدی، بخصوص ایندومتاسین و اسید استیل سالیسیلیک همزمان با استرپتوکیناز، ممکن است سبب افزایش خطر بروز خونریزی شدید شود. مصرف همزمان اسید والپروئیک با استرپتوکیناز ممکن است خطر بروز خونریزی شدید را افزایش دهد.
دسیرودین , فنین دیون | فنیندیون , داساتینیب , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , بتریکسابان , راموسیروماب , آپروتینین , ایبوپروفن , ایندومتاسین , دیپیریدامول , دیپیریدامول+آسپیرین , سلکسیب
هشدار ها در رابطه با مصرف استرپتوکیناز
1- این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود:
- وجود هر گونه نقص انعقاد خون اولیه یا ثانویه ، زایمان طی ده روز قبل از شروع درمان، آندوکاردیت باکتریایی تحت حاد، خونریزی شدید مجرای گوارش طی 10 روز قبل از شروع درمان، جراحی اعصاب طی 2 ماه قبل از شروع درمان، بیوپسی اعضاء طی 10 روز قبل از شروع درمان، سوراخ شدن عروق خونی طی 10 روز قبل از شروع درمان، هر گونه جراحی بزرگ غیر از جراحی اعصاب یا قفسه سینه طی 10 روز قبل از شروع درمان و ضربه شدید و اخیر، تنگی دریچه میترال همراه با فیبریلاسیون دهلیزی یا سایر نشانه های ترومبوز احتمالی در نیمه چپ قلب، آسیب شبکیه ناشی از دیابت، درمان با اوروکیناز طی 5 روز تا 6 ماه قبل از شروع مجدد درمان.
- در صورت بروز خونریزی شدید، مصرف استرپتوکیناز باید قطع شود و در صورت نیاز فاکتورهای انعقادی و داروهای ضد انحلال فیبرین ( آپروتینین یا اسید ترانکسامیک ) نیز تجویز شود.
- درمان با داروهای ترومبولیتیک برای موارد مصرف غیر از ترومبوز حاد شریان کرونر فقط باید در بیمارستانهایی که دارای تجهیزات و پرسنل تعلیم دیده برای انجام اقدامات و آزمون های تشخیصی توصیه شده هستند، صورت گیرد.
- توصیه می شود هنگام تزریق استرپتوکیناز، وسایل و داروهایی مانند اپی نفرین، آدرنوکورتیکوئید و ضد هیستامین ها برای درمان آنافیلاکسی در دسترس باشند.
- در طول درمان با استرپتوکیناز بیمار باید کاملاً بستری و تحت نظر باشد.
- بدلیل افزایش احتمال مقاومت بوجود آمده توسط آنتی بادی های آنتی استرپتوکیناز، اگر استرپتوکیناز طی 5 روز تا 12 ماه پس از آخرین دوز استرپتوکیناز یا آنیسترپلیز یا عفونت های استرپتوکوکی (مانند فارنژیت استرپتوکوکی) تجویز شود ممکن است موثر واقع نشود.
- حل شدن سریع ترومبوز کرونری می تواند سبب بروز پرفیوژن مجدد شریانی یا دیس ریتمی بطنی شود که نیازمند درمان سریع می باشد.
اقدامات و مراقبت های پرستاری تزریق استرپتوکیناز:
۱- توضیح علل تزریق استرپتوکیناز اقدامات پرستاری به بیمار و خانواده وی
۲- گرفتن رضایتنامه کتبی جهت درمان وریدی داخل کرونری استرپتوکیناز
۳- قبل از تزریق، به همراه یک پرستار دیگر دوز و میزان تزریق را دوبار چک نمایید.
۴- هیچگونه تزریق عضلانی یا وریدی در حین تزریق استرپتوکیناز تا ۲۴ ساعت بعد از آن نباید انجام گیرد.
۵- قبل از تزریق، دو راه وریدی باز کنید، یکی برای استرپتوکیناز و دیگری برای تزریق هر نوع داروی دیگر که نیاز به تزریق آن دارید.
۶- در صورت تجویز پزشک، ۲-۱ میلی گرم در دقیقه زایلوکائین ، mg15 پردنیزلون و mg 50 بنادریل جهت پیشگیری از عوارض، تزریق نمایید.
۷- ۱۰ تا ۲۰ هزار واحد استرپتوکیناز بلوس نمایید.
۸- عضو مورد تزریق را بی حرکت و ثابت نگهداشته و انفوزیون استرپتوکیناز را شروع کنید.
۹- محل تزریق را هر ساعت جهت علائم خونریزی مشاهده نمایید. پس از اتمام انفوزیون استرپتوکیناز، محل تزریق را هر ۱۵ دقیقه در ساعت اول و هر ۳۰ دقیقه در ۲ تا ۸ ساعت بعد و سپس در هر شیفت مشاهده و کنترل نمایید.
۱۰- یک چارت آزمایشگاهی تهیه و میزان تغییرات هموگلوبین، هماتوکریت، پلاکت ها، کراتین فسفوکیناز ازت اوره خون، کراتین، زمان پروترمبین و … بیمار را کنترل و ثبت نمایید.
۱۱- نبض، رنگ و حساسیت عضو مورد تزریق و اعضای دیگر را هر ساعت کنترل و ثبت نمایید.
۱۲- تغییرات الکتروکاردیوگرافیک در دستگاه مانیتور قلبی از نظر بروز آریتمی های بطنی ، نتیجه درمان (پایین رفتن قطعه ST به خط ایزوالکتریک، بروز موج Q و … ) و به طور کلی برقراری مجدد جریان خون را به طور مرتب تحت نظر بگیرید.
۱۳- ترشحات معده ای بینی، مدفوع و ادرار بیمار از نظر وجود خون، در حین و بعد از انفوزیون استرپتوکیناز را تست نمایید.
۱۴- پس از خارج کردن کاتتر از ورید تا ۳۰ دقیقه محل انفوزیون را مستقیماً فشار دهید.
۱۵- بیمار را به طور منظم از نظر عوارض دارو، کاهش فشار خون، برافروختگی، خارش، کهیر، سردرد، تهوع و درد عضلانی کنترل نمایید.
۱۶- قبل از تزریق استرپتوکیناز باید جواب آزمایشات پلاکت ها، هماتوکریت، فیبرینوژن، PT، Aptt و count را حتماً کنترل کنید.
۱۷- بکارگیری داروهای ترومبولیتیک در حاملگی، آنوریسم و اولسرپپتیک حاد خطرناک می باشد.
موارد منع مصرف و تداخل دارویی دسیرودین
