مصرف میدازولام در بارداری و شیردهی
مصرف میدازولام در بارداری: اگر بیمار در طول بارداری از میدازولام استفاده کند نوزاد متولد شده در خطر علائم انزوا قرار دارد هم چنین احتمال بی نظمی در ریتم قلب و دپرسیون تنفسی نیز وجود دارد. احتمال بروز تاثیرات تراتوژنیک و نقص مادرزادی در جنین وجود دارد.
مصرف میدازولام در شیردهی: مصرف میدازولام در شیردهی باید با احتیاط باشد زیرا میدازولام در شیر مادر ترشح می شود. برخی متخصصین توصیه می کنند بعد از دریافت دوز تزریقی میدازولام باید حداقل چهار ساعت تا شیردادن فاصله ایجاد کرد.
موارد منع مصرف میدازولام
- حساسیت مفرط شناخته شده به بنزودیازپین ها
- کمی شدید فشار خون یا شوک
- مسمومیت با الکل و علائم حیاتی ضعیف
- گلوکوم با زاویه بسته حاد.
احتیاط هنگام مصرف میدازولام
در بیماریهای حاد جبران نشده ، بیماران ریوی، بیماران ناتوان و سالخورده، بیماران مبتلا به میاستنی گراویس یا اختلالات عصبی- عضلانی با احتیاط مصرف شود.
تداخلات دارویی میدازولام
میدازولام ممکن است اثرات الکل ، باربیتوراتها ، مخدر ها ، ضد هیستامین ها،آرام بخش ها ، ضد افسردگی ها و سایر داروهای مضعف تنفسی و CNS را تشدید یا اضافه کند.
فنتانیل و مخدرها که به عنوان داروهای پیش از جراحی استفاده می شوند ، اثر تسکین بخش میدازولام و افت فشار خون را تشدید می کنند.
میدازولام ممکن است مقدار مورد نیاز داروهای بی هوش کننده استنشاقی را از طریق تضعیف تنفسی کاهش دهد.
ایزونیازید ممکن است متابولیسم میدازولام را کاهش دهد.
کاربامازپین می تواند اثر درمانی میدازولام را کاهش دهد. در صورت نیاز دوز تنظیم شود.
مهار کننده های CYP3A4 و وراپامیل می توانند متابولیسم میدازولام را کاهش و سطح دارو را افزایش دهند و باعث طولانی شدن اثر آن شوند.
دیلتیازم می تواند اثر دپرسیون سیستم اعصاب مرکزی را افزایش و اثرات میدازولام را طولانی کند.
اریترومایسین کلیرانس میدازولام را کاهش می دهد.بیماران باید از نظر عوارض جانبی بررسی شوند.
فلوکونازول،ایتراکونازول و میکونازول می توانند باعث افزایش سطح سرمی دارو ، طولانی شدن آن ، دپرسیون CNS و اختلالات سایکوموتور شوند.باید از استفاده توام پرهیز شود.
ریفامپین می تواند سطح میدازولام را کاهش دهد.میدازولام می تواند اثرات الکل را تشدید کند بهتر است از استفاده توام پرهیز شود.
