اکساندرولون از مشتقات صناعی تستوسترون و جزو آندروژنهای سنتتیک است و دارای خواص آندروژنیک میباشد. این دارو باعث تحریک آنابولیسم پروتئینها و تحریک اشتها میشود. اکساندرولون برای کمک به افزیش وزن در شرایط گوناگون، جلوگیری از کاتابولیسم پروتئین پس از یک دوره طولانی مدت استفاده از کورتیکواسترویدها، بهبود ریکاوری بدن پس از سوختگیهای شدید، درمان استخوان درد مرتبط با پوکی استخوان، کمک به رشد دختران دارای سندرم ترنر و دیگر موارد مورد استفاده قرار میگیرد.
دربالغین: ابتدا، روزانه 2٫5 میلیگرم از راه خوراکی، 2 تا 4 بار در روز تجویز میشود و سپس دوزهای بعدی بر مبنای پاسخ بالینی بیمار تعیین و بین 2٫5 تا 20 میلیگرم در روز تنظیم و تجویز میگردد. دورهٔ درمانی 2 تا 4 هفته است و در صورت لزوم میتوان این دوره را تکرار نمود. دوز مؤثر Anavar در ورزشکاران مذکر 20 تا 100 میلیگرم در روز و در ورزشکاران مؤنث 5/2 تا 20 میلیگرم در روز میباشد.
در کودکان: روزانه 0٫1 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از راه خوراکی تجویز میشود. در صورت لزوم میتوان این دوره را تکرار نمود.
در طی مصرف هورمون های آندروژن آنابولیک، جلوی ترشح تستوسترون داخلی توسط مهار رهش هورمون لوتئیزه کننده (LH) گرفته میشود. در دوزهای بالا ممکن است از تولید اسپرم توسط مهار ترشح هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH) جلوگیری شود. گزارش شده که استروئیدهای آنابولیک سبب افزایش LDL و کاهش HDL می گردند.
آندروژنها باعث تحریک ساخت اریتروپوئتین و در نتیجه افزایش تولید گلبولهای قرمز می شوند. این هورمونها جلوی تجزیه پروتئین ناشی از مصرف طولانی مدت گلوکوکورتیکوئیدها را گرفته و نسبت پروتئین خالص عضلات را بالا برده و قدرت عضلانی را افزایش میدهد. میزان مواد معدنی استخوان نیز افزایش یافته و در نتیجه چگالی و قوام استخوان افزایش مییابد.
جذب: خوراکی
دفع: ادرار و مدفوع
حداکثر غلظت پلاسمایی: حدود 1ساعت بعد از مصرف
اتصال پروتئینی: 95 درصد
متابولیزه: مقدار جزیی توسط سولفاسیون
اکساندرولون از معدود استروئیدهایی است که میتوان برای کودکان و خانمها مورد استفاده قرار داد، زیرا عوارض هورمون مردانه در بدن خانمها ایجاد نمیکند و همچنین در کودکان نیز باعث توقف رشد استخوانها و بسته شدن اپوفیز استخوانها نمیگردد.
