پیپراسیلین یک داروی آنتی بیوتیک میباشد که برای درمان عفونت های جدی ایجاد شده توسط طیف وسیعی از باکتری ها می باشد. برای عفونت های سودوموناس پیشنهاد شده است.
موارد مصرف پیپراسیلین
- درمان عفونت های متوسط تا شدید شامل عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی ( پنومونی کسب شده از جامعه، پنومونی نازوکومیال )
- درمان عفونت های ساده و پیچیده پوست و بافت های آن ( شامل عفونت پای دیابتی )
- درمان عفونت های دستگاه تناسلی ( عفونت اندومتر رحم و بیماری التهابی لگن)
- درمان عفونت های داخل شکمی ( التهاب آپاندیس همراه با پارگی یا آبسه و پریتونیت )
- درمان عفونت های متوسط تا شدید مجاری ادراری، استخوان و مفاصل، سپتی سمی، اندوکاردیت و تشدید سیستیک فیبروزیس
قبل از مصرف پیپراسیلین
موارد زیر را به پزشک خود اطلاع دهید:
- حساسیت به پیپراسیلین
- حساسیت به دارو ها، غذا یا مواد دیگر. علائم حساسیت خود را نیز به پزشک بگویید: کهیر، خارش، تنگی نفس، تنفس صدا دار، سرفه، تورم صورت، لب، زبان یا گلو.
این دارو با دارو های دیگر و شرایط پزشکی تداخل دارد.پیپراسیلین ممکن است با دارو های و شرایط پزشکی مختلفی تداخل داشته باشد.شرایط پزشکی و دارو هایی که مصرف می کنید را به پزشک خود اطلاع دهید.بدون تجویز پزشک دوز دارو های مصرفی خود را تغییر ندهید.
مکانیسم اثر پیپراسیلین
این دارو یک آنتی بیوتیک باکتریوسید است. با اتصال به پروتئین های اختصاصی متصل شونده به پنی سیلین که در دیواره سلولی باکتری وجود دارند موجب مهار مرحله ی آخر ساخت دیواره ی سلولی باکتری شده و از این طریق موجب مرگ باکتری های در حال رشد و تقسیم می گردد.غلظت سرمی دارو 5/0 ساعت پس از تزریق عضلانی به اوج خود می رسد. نیمه عمر دارو 2/1 – 6/0 ساعت است که در صورت عیب کار کلیه تا 3 ساعت نیز ممکن است افزایش یابد. 80- 60 درصد دارو به صورت تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می شود.
توصیه های دارویی پیپراسیلین
- در تزریق عضلانی پیپراسیلین نباید بیش از 2 گرم از دارو در یک محل تزریق شود.
- بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، ممکن است به کاهش مقدار مصرف نیاز داشته باشند.
- در صورت بروز اسهال، بدون مشورت با پزشک از مصرف هر گونه داروی ضد اسهال باید خودداری نمود.
- مخلوط کردن پنی سیلین ها و آمینوگلیکوزیدها توصیه نمی شود.
میزان و نحوه مصرف داروی پیپراسیلین
