مردمان یمن نیز مانند سایر کشورها دارای اخلاقیات و آداب و رسوم خاصی در زندگی خود هستند. مردم یمن خون گرم و زود جوش هستند و روابط عاطفی بسیار خوبی دارند؛ اما زمانی كه با یكدیگر اختلاف پیدا می كنند، گاهی منجر به كشت و كشتار و انتقام جویی می گردد كه به دلیل حمل اسلحه سرد و یا گرم در صورت تشدید اختلافات كار به كشتار می كشد. جامعه قبیله ای یمن به علت بافت قبیله ای دارای بعضی آداب و رسوم خاصی است. لباس مردان این كشور با سایر كشورها عرب تفاوت های محسوسی دارد. زنان، كاملاً محجبه بوده و شبیه ایرانیان چادر سر می كنند.
دین مردم یمن
دین رسمی یمن، اسلام است. اکثر جمعیت این کشور مسلمان هستند. حدود ۳۰٪ مسلمانان، شیعیان زیدی مذهب و بقیه شافعی مذهب هستند. تعداد کمی شیعه اسماعیلی مذهب و تعداد بسیار کم شیعه دوازده امامی نیز در یمن ساکن هستند. تعداد اندکی هندو و مسیحی نیز در یمن زندگی می کنند.
پوشش مردم یمن
رنگ لباس اغلب مردم یمن سفید است و همواره یک خنجر یا جنبیه براساس فرهنگ سنتی بر کمر مردان یمنی بسته شده است. پوشش مردم در مناطق مختلف این کشور تنوع خاص خود را دارد. به طور سنتی، در شمال یمن مردان لباس سفید بلند می پوشند. این لباس ها معمولا سفید است اما رنگ های دیگر ازجمله سیاه، آبی روشن و نیز سایه روشن در این منطقه دیده می شود. بسیاری از مردم یمن یک شال به شکل عمامه به دور سر خود می پیچند که این شال ها شیوه خاص خود را برای پیچیده شدن دارند. خنجر از وسایلی است که همیشه مردان یمنی آن را به دور کمر خود می بندند. این خنجر پشت کمربندی زینتی دور کمر مردان یمنی قرار می گیرد. این خنجرها معمولا در مناسبت هایی از قبیل عروسی برای رقص سنتی از غلاف خود خارج می شوند. هنگام جنگ ها نیز این خنجرهای کج استفاده می شود. در مناطق ساحلی و به ویژه در استان های شرقی یمن لباس های سفید بلند به ندرت دیده می شود. در این منطقه مردان اکثرا از پوششی شبیه لنگ و دامن استفاده می کنند. البته پوشش های غربی نیز در این کشور به طور گسترده رواج یافته است. یمنی ها در روزهای کاری اغلب کت، شلوار و همچنین لباس های جین می پوشند. زنان یمنی نیز لباس های متنوعی دارند که بسیاری از آنها رنگارنگ هستند. استفاده از برقع نیز به ندرت در این کشور دیده می شود.
رقص خنجر
رقص خنجر سنت رزمی رایج در یمن است. دو طرف خنجرهای خود را از غلاف بیرون می کشند و به سمت یکدیگر خیز بر می دارند، تظاهر به زدن ضربه می کند و به عقب بر می گردند. دقیقاً لحظه ای که گمان می کنید یکی از دو نفر خنجر را در قلب دیگری فرو خواهد کرد، ناگهان بازو در بازو لبخند می زنند و با چرخش دوباره آماده مبارزه می شوند. رقص خنجر در بیشتر مجالس شادی و آیین های عمومی یمن رایج است. ساختار اجتماعی یمن، شدیداً قبیله ای است و به دلیل توسعه نیافتگی، همچنان تنها ساختار مستحکم اجتماعی در این کشور است. بستن خنجر و پوشش شال و دستار در کنار رقص شمشیر در مناطق شمالی یمن بیش از جنوب این کشور رایج است.
رمضان در یمن
در ایام ماه مبارک رمضان، بخشش، اعمال خیریه و اشتراک غذا برای مردم امری بسیار مهم است. حتی فقرا مقداری از غذاهای خود را با همسایگان خود تقسیم می کنند. یمن کشوری از قوم های ساده است و ماه رمضان زمان جمع شدن آنها گردهم بوده است. مردم به جای ترس و وحشت در این ماه، از شادی و هیجان پر می شدند و با وجود اینکه سال ها جنگ و ویرانی سرزمین زیبای یمن را دربرگرفته و حملات یک جانبه عربستان سعودی، این مردمان ساده زیست را به ستوه آورده است، اما هم چنان سبب نشده آنان رمضان و سنت هایش را فراموش کنند. شب قبل از ماه رمضان، همه در بیرون از خانه ها هستند و آخرین آماده سازی ها را انجام می دهند. سر و صداها و عمدتا خوشحالی کوچه ها را پر می کنند. خانم ها در منزل غذاهایی چون سمبوسه برای روز بعد آماده می کنند. بچه های هیجان زده برای بازی کردن در خیابان ها می چرخند و مردان جوان در حال بحث و گفتگو هستند. هیچ کسی در شب های ماه رمضان در یمن نمی خوابد.
غذاهای مخصوص ماه رمضان
زنان که روزه هستند برای نمازهای روز از خواب بیدار می شوند و شروع به آماده شدن برای افطار می کنند. نان «لوهو»، یک نان کرپ نازک که سپس با گوشت و فلفل و لبان (ماست) خورده می شود. غذاهای دیگری نیز در ایام رمضان در یمن مشهور هستند: ماکاسکاس (تکه های نان با مخلوط کشمش و آجیل) و شافوت (ظرف ماست با آویشن که با نان خورده می شود). شهرهای یمن به گونه ای ساخته شده اند که تمامی نیازهای مردم در فاصله نزدیک قرار دارد و هر کس هر خریدی که داشت می تواند با پای پیاده خودش را به مغازه ها برساند و خرید خود را انجام دهد. بنابراین، درست در هنگام افطاری همه چیز شلوغ و پر سرو صدا است. مردم در تلاشند. آن ها یا برای خرید مواد غذایی برای لحظه آخر اقدام می کنند یا فرزندان خود را به خانه همسایه می فرستند تا ببینند سموسه ای دارند یا خیر؟! زیرا خودشان زمان کافی برای تهیه برخی اقلام نداشته اند. به همین دلیل در یمن شما همیشه می توانید ماه رمضان را در اطراف خود احساس کنید. خیابانها دائماً پر و سرشار از انرژی هستند. آماده سازی افطار باید نیم ساعت قبل از اذان مغرب انجام شود. فراخوانی برای نماز مغرب و پس از آن نوبت نماز و مناجات است و خانم منزل برای ساکنان اسفند روشن می کند.
پس از افطار
بعد از افطار، مردم در خیابان ها سرازیر شده و این نشانگر آغاز سنت دیگری به نام سیمار (پاتوق های شبانه) است. برخی از مردان به سمت مجلس ها (مکان های گردهمایی که معمولاً در مجاورت خانه اصلی قرار دارند) می روند. آقایان تا زمان فجر (نماز سحر) بیدار میمانند، سپس وضو می گیرند و برای نماز خواندن به مسجد می روند و برای روز دیگری از روزه آماده می شوند. زنان از خانه های یکدیگر دیدن می کنند. هر کدام یک بشقاب شیرینی را به همراه می آورند و میزبان انواع مختلفی از نوشیدنی ها مانند شیر، چای و شربت را به میهمانان عرضه می کند.
صدقه در رمضان
برای یمنی ها صدقه در ایام ماه رمضان و همچنین شریک شدن سفره های غذا بسیار مهم است. حتی افراد فقیر هم مقداری از غذایشان را با همسایگان به اشتراک می گذارند و ضروری است که خانواده در این ماه از مردم دعوت کند. البته اکنون یمن در شرایط سختی قرار گرفته و اکثر کارمندان برای دریافت حقوق هایشان در تقلا هستند اما روحیه یمنی ها هنوز این سنت ها را در خودش زنده نگه داشته است.
عید فطر
شب قبل از عید، هیجان آشکار می شود. کودکان لباس های عید را که از قبل انتخاب کرده اند به تن می کنند و در تخت خواب با همان لباس ها می خوابند تا زمان عید فرا رسد و به همین اندازه مشتاق از راه رسیدن عید سعید فطر هستند. لباس های جدید عید به عنوان راهی برای برکت سال جدید دیده می شوند. این سنت ها هنوز در میان مردم دیده می شود و حتی تجاوزهای متوالی رژیم سعودی سبب نشده خانواده ها آیین رمضانی را به فراموشی بسپارند و هیچ یک از اعضای خانواده با لباس های قدیمی خانه را ترک نمی کند.
سخن آخر
از لحاظ قومی و فرهنگی یمن را می توان به سه گروه اصلی تقسیم کرد: مردم کوهستانی یا قبیله ای در شمال، ساکنان غرب و جنوب و بدوی ها. این سه گروه تقریبا در ویژگی های فرهنگی، آداب، رسوم و سنت ها تفاوت دارند. بنابراین، لباس های محلی این مناطق نیز متفاوت است.
نگاهی به آداب ورسوم مردم کشور شیلی
