طوطی گرینچیک یکی از گونه های بسیار با نمک و بازیگوش طوطی ها می باشد که میتوان بعنوان حیوان خانگی در منزل از آنها نگهداری کرد. در اثر ترکیب نژاد، رنگ های مختلفی از این پرنده به وجود آمده است. اگر به دنبال یک پرنده بازیگوش، کمی خجالی و زیبا هستید، نگهداری طوطی گرین چیک در منزل گزینه مناسبی برای شما خواهد بود. برای نگهداری و مراقبت از پرندگان زینتی لازم است که شناخت کاملی از نحوه رفتار، نوع تغذیه، شرایط آب و هوای سازگار، نحوه تکثیر و جوجه کشی آنها را بدانید. در این مقاله نحوه نگهداری و پرورش طوطی گرینچیک در خانه را به شما آموزش می دهیم.
ویژگی های طوطی گرینچیک
این طوطی بومی آمریکای جنوبی است. که معمولاً در جنگل ها و مناطق جنگلی برزیل، بولیوی، آرژانتین و پاراگوئه یافت می شود. این پرنده زیبا معمولاً در گله های 10 تا 20 پرنده ای در سطح بالای کوه زندگی می کند. طوطی های گرینچیک پرندگانی محبوب برای نگهداری به عنوان حیوان خانگی هستند. آن ها بسیار مهربان و بازیگوش هستند و در زمانی که با صاحبان شان معاشرت کنند، رشد می کنند. این پرنده در صورت نگهداری و مراقبت تا 30 سال عمر می کند.
مشخصات ظاهری طوطی گرینچیک
طوطی گرینچیک مخصوصا قبل از بلوغ شباهت ظاهری زیادی به کانور شکم قرمز دارد. به همین دلیل شناخت مشخصات ظاهری این طوطی ها مهم میباشد. این طوطی ها قد و قامت کوچکی دارند و از جمله پاراکیت ها به حساب می آیند.طول دم این پرنده حدودا بین 10 الی 15 سانتی متر بوده و با احتساب دم، قد این پرنده حدودا 25 سانتیمتر میباشد. وزن آنها نیز به طور میانگین 70 گرم است.رنگ اصلی و پایه بدن این طوطی ها سبز می باشد ولی در اثر جهش نژاد رنگ بندی مختلفی از این پرنده به وجود آمده است.
یکی از ویژگی های اصلی این پرنده حلقه سفید رنگ دور چشم آنها بوده و همچنین دور گردن آنها نیز یک حلقه سفید رنگ وجود دارد. پرهای اطراف سر و گردن این طوطی به رنگ طوسی بوده و قسمت دم پرنده نیز به رنگ خرمایی قرمز می باشد. رنگ شاه پرها نیز آبی بوده و پاها و منقارها هم خاکستری تیره رنگ میباشند. اگر به چشم این پرنده خیره بشوید، رنگ چشمانش قرمز یاقوتی خواهد بود.
طول عمر گرینچیک
طول عمر طوطی های گرینچیک براساس شرایط مختلفی مانند زندگی در بیابان یا در قفس، زندگی سالم یا بی توجهی به آن ها متفاوت بوده و به تمام این عوامل بستگی دارد. در شرایط ایده آل و مناسب می توانند 10 الی 15 سال زندگی کنند.
رنگ های مختلف گرینچیک
با اینکه کانور گرین جیک رنگ اصلیش سبز می باشد، ولی بیش از 25 گونه دیگر از این پرنده با رنگ هایی مثل یلو ساید (زرد دو طرفی)، سبز آبی، آناناسی، اکستریم رد، تراکوییس و غیره وجود دارد.
رفتار شناسی طوطی گرینچیک
طوطی های مختلف هر کدام شخصیت و رفتار منحصر به فرد خود را دارند. کانور گرینچیک هم رفتار مشخصی دارد. برای اینکه به خوبی نیازهای این پرنده را تأمین کنید، رفتارشناسی آنها از اهمیت حیاتی برخوردار می باشد. با شناخت دقیق رفتار و شخصیت گرینچیک قادر خواهید بود که شرایط زندگی به مراتب بهتری برای پرنده فراهم کنید در اینصورت پرنده شما نیز شاداب و سرحال خواهد بود و طول عمر بیشتری خواهد داشت.
بسیاری از پرورش دهندگان طوطی گرین چیک، شخصیت این پرنده را بسیار بزرگتر از جثه کوچک آن میدانند. این پرنده دوست داشتنی باهوش بوده و برخی از آموزش ها همچون سخنگویی، تردستی و حتی دست شویی کردن در محل مشخص را میتواند یاد بگیرد. البته استعداد سخنگویی این پرنده با طوطی هایی همچون کاسکو و کاکادو قابل مقایسه نیست. چراکه طوطی گرینچیک تعداد کمتری کلمه میتواند یاد بگیرد و همچنین کلمات را با وضوح ضعیف تقلید میکند یعنی زیاد مشخص نیست چه میگوید.لازم است بدانید که این طوطی بسیار فعال بوده و همینطور کنجکاو و بازیگوش. کنجکاوی بیش از اندازه ممکن است او را با برخی مشکلات روبرو کند.
دست زدن به گرینچیک
گرین چیک ها دوست دارند بغلشان کنید. آنها به معنی واقعی کلمه پرندگان بغلی هستند (درست مثل اقوام بزرگترشان ماکائوها). البته این یک ویژگی شخصی است و ممکن است بعضی شان علاقه کمتری به این کار داشته باشند. در هر حال مساله سر دفعات تکرار است، و گرنه در کل بغل شدن را دوست دارند.
خیلی از این طوطی ها دلشان می خواهد سرو گردنشان را نوازش کنید و حتی بعضی بدشان نمی آید به پشت انداخته و شکمشان را قلقلک کنید. البته نباید فراموش کرد تفاوت همیشه وجود دارد. مثلا بعضی از آنها فقط در دوره هایی از ماه دلشان چنین نوازش هایی می خواهد و ممکن است غیر از این دوره ها این رفتارتان را دوست نداشته باشند. بعضی هم اصلا علاقه ای به لمس شدن ندارند که البته این دسته جزو استثنائات هستند.
سر و صدای طوطی گرینچیک
خانواده کانرها در کل طوطی های بسیار بامزه و خوش آب و رنگی اند و به همین خاطر بسیاری از مردم مشتاق داشتن شان می شوند. غافل از اینکه اغلب آنها بسیار پرسروصدا هستند و طوری جیغ می کشند که فرد خیلی زود از بابت خریدشان پشیمان می شود. اما انواع کوچکتر کانرها که گرین چیک هم از آن دسته است این طور نیستند و مثل طوطی هلندی پرنده نسبتا ساکتی محسوب می شوند.
البته دقت داشته باشید که می گوییم «نسبتا آنها صدایی در حد قدقد کردن در می آورند که در قیاس با صدای جیغ گوش خراش دیگر کانرها چیزی محسوب نمی شود. اما همین هم نسبی است. بعضی از گرین چیکها مدام صاحبشان را صدا می کنند و بعضی تقریبا همیشه ساکت اند. در مورد حرف زدن هم خوب است بدانید که این پرنده را به عنوان پرنده سخنگو نمیشناسند.در بهترین حالت اگر زمان کافی برایشان بگذارید ممکن است چند کلمه ای یاد بگیرند اما فقط چند کلمه. ضمن اینکه همین تعداد کلمات هم به خاطر جنس صدایی که دارند، چندان قابل درک نخواهد بود. اما در عین حال گرین چیک هایی هم بوده اند که کلمات زیادی یاد گرفته باشند.
تأثیر محیط بر شخصیت طوطی گرینچیک
محیطی که جوجه گرین چیک در آن رشد میکند، بر شخصیت پرنده تأثیرگذار است. بدین معنی که اگر پرنده در معرض محیطهای استرس زا و پر سر و صدا قرار بگیرد، به احتمال زیاد شخصیتی ترسو و یا محتاط خواهد داشت. همچنین جسور و اجتماعی بودن این طوطی هم به اتفاقات پیرامون محیط زندگی آنها و نحوه مراقبت و تعامل با پرنده ربط دارد.
ترس و استرس در این پرنده در دو حالت به وجود می آید. ترس از افراد جدید یا محیط جدید. ترس از اتفاقات محیط اطراف یا اشیاء و لوازم خانگی یا حیوانات.طوطی گرینچیک یک پرنده به شدت احساسی بوده و عاشق نوازش و بغل کردن می باشد. برای نوازش کردن آنها میتوان شکم یا سر و گردن و یا بال های پرنده را نوازش کرد.برخلاف بسیاری از طوطی های دیگر آنها حتی در زمان جفت شدن هم به صاحب خود علاقه و توجه نشان میدهند.
این نکته را هم بدانید که کانور گرین چیک خجالتی بوده و زیاد حرف نمی زند یا کم میخواند. در حضور افراد غریبه با احتیاط رفتار میکنند و خیلی زود با همه گرم نمیشوند. ممکن است به شدت با پرورش دهنده خود و یا فقط به یک نفر علاقه شدید داشته باشند.شاید کمی برای شما عجیب به نظر برسد، ولی ممکن است این پرنده بازیگوش را در حالت معلق و آویزان شده ببنید.
دلیل گاز گرفتن گرینچیک
طوطی گرین چیک هم در زمان چرخاشگری گاز میگیرد و اگر این شرایط ادامه پیدا کند، گاز گرفتن تبدیل به یک عادت در او میشود. البته عمل گاز گرفتن در این طوطی زیاد شدید نیست و در واقع جزئی از طبیعت آنها می باشد. چون منقار برای این پرندگان در بیشتر موارد حکم دست را دارد و از منقار خود کمک میگیرند. مثلا ممکن است وقتی پرنده بر روی شانه یا دستان شما باشد، برای تعادل با منقار خود انگشتان دست و یا شانه شما را به صورت خفیف گاز بگیرد. منقار این پرنده کوچک بوده و زور آنها به همه چیز نمیرسد.
کودکان هم میتوانند با این طوطی تعامل برقرار نموده و آنها را نوازش کنند. البته در این مورد باید بیشتر احتیاط شود. زیرا اگر پرنده تمایلی به نوازش کردن نداشته باشد، پرخاشگر خواهد شد.باید بدانید که این پرنده به محبت و توجه نیاز دارد. باید در طول روز حتما بخشی از وقت روزانه خود را با پرنده خود سپری کنید. مخصوصا اگر پرنده شما تکی می باشد، نیاز او به توجه دو چندان برابر میشود. بنابراین اگر به خاطر شغلتان، در طول روز وفت خالی ندارید، پرنده شما در معرض آسیب های روحی و افسردگی قرار خواهد گرفت.
قفس مناسب برای نگهداری طوطی گرینچیک
یکی دیگر از نکات مهم در خصوص این پرندگان قفس نگهداری آنها می باشد. با توجه به فعال بودن آنها باید از قفس های بزرگ برای نگهداریشان استفاده شود. یک قفس با ابعاد 60×60×100 سانتیمتر برای این پرنده ایده آل خواهد بود.
اگر جدیدا این پرنده را خریده اید و به منزلتان آورده اید، پرنده به مدت چند روز ممکن است حالت افسردگی داشته باشد و یا کمتر غذا بخورد. این افسردگی موقت در زمان جابجایی برای بیشتر پرندگان پیش می آید چون در زمان جابجایی آنها دچار ترس و استرس شده و به محیط جدید اطمینان ندارد. اما به مرور پرنده به محیط جدید عادت کرده و سرحال و شاداب میشود. برای کوتاه شدن این دوره افسردگی موقت محیط جدید بسیار مهم بوده و باید ارام و به دور از سر و صداهای ناهنجار یا رفت و آمدهای مکرر باشد.
ورزش و بازی طوطی گرینچیک
از آن جایی که این طوطی در طبیعت به صورت گله ای زندگی می کند نیاز به تعامل دارد و بهتر است چند ساعت در روز بیرون از قفس به ورزش و بازی مشغول شود. ورزش همان طور که برای همه طوطی ها اهمیت دارد. برای این گونه از طوطی نیز بسیار مهم است. طوطی گرینچیک ممکن است روزانه مسافت های زیادی را در طبیعت در جستجوی غذا، جفت یا محل لانه سازی پرواز کنند.
حمام کردن طوطی گرینچیک
هفته ای یکبار یا هر چند روز یکبار برای پرنده خود امکان آبتنی و حمام کردن را هم فراهم کنید تا هم تمیز شوند و هم سرحال. برای اینکار میتوانید یک ظرف آب بیرون از قفس گذاشته تا پرنده داخل آن آبتنی کند. آب باید ولرم بوده و محیط حمام کردن طوطی باید گرم و بدون وزش باد باشد.
طوطی گرینچیک در طبیعت بیشتر به شکل گروهی زندگی میکنند و برای همین زیادی اجتماعی هستند. بعد از عادت کردن به محیط بهتر است که قفس این پرنده را در نقطه فعال منزل قرار دهید تا با سایر افراد منزل نیز وقت بگذارند و مورد توجه قرار گیرد. محل قفس باید جایی باشد که پرنده به اندازه کافی نور نیز دریافت کند. قفس را مستقیما زیر تابش نور آفتاب قرار ندهید. ولی بهتر است که روزانه به مدت چند دقیقه پرنده نور آفتاب هم ببنید.
در داخل قفس این پرنده لازم است که حتما تیرک چوبی قرار دهید تا پرنده بر روی آن بیایستد. تیرک چوبی با قطر 1.3 سانت و طول 23 سانتیمتر مناسب خواهد بود. البته بهتر است چندین چوب نشینمگاه با اندازه های مختلف داخل قفس قرار بدهید تا پرنده دچار مشکلات پا نشود. ظرف آب و غذا را زیر چوب نشیمنگاه قرار ندهید تا به فضولات پرنده آلوده نشوند. علاوه بر چوب نشیمنگاه داخل قفس طوطی گرینچیک از شاخه و برگ هم میتوان استفاده کرد. مخصوصا شاخه درخت اکالیپتوس برای آنها بسیار مفید است چون هم باعث تقویت سیستم ایمنی آنها شده و برای دوران جفت گیری و تخمگذاری آنها خوب می باشد.
مشکلات رایج بهداشتی طوطی های گرینچیک
تمام انواع پرندگان با مستعد بیماری ریزش پر هستند که در صورت بیماری، بی حوصلگی یا بی توجهی به پرندگان اتفاق بیفتد. علاوه بر آن بیماری های دیگری که برای سیستم عصبی و ریه پرنده اتفاق می افتد نیز وجود دارد. گاهی اوقات نیز پرنده به مشکلات و عفونت های باکتریایی یا قارچی مبتلا می شود. به این صورت لازم است به طور مرتب توسط دامپزشک مخصوص معاینه شود تا در صورت وجود بیماری درمان شود.
اگر قصد خرید این پرنده زیبا و دوست داشتنی را دارید حتما به ویژگی ها، سن، جنسیت و سلامت پرنده توجه داشته باشید. قیمت طوطی گرینچیک با توجه به عوامل گفته شده تعیین می شود.
شرایط محیط خواب و استراحت پرنده
شب ها نیز بهتر است که قفس پرنده را با کاور بپوشانید تا خواب راحتی داشته باشد. همچنین محیط قفس نباید نوسان دمایی داشته و پرنده را در معرض وزش مستقیم باد قرار ندهید زیرا دچار سرماخوردگی میشوند. دمای 19 الی 25 درجه برای محیط نگهداری آنها ایده آل می باشد.
این پرنده علاقه زیادی به بیرون آمدن از قفس دارد و دوست دارد که بیرون از قفس وقت بگذارند. اگر نگران فرار این پرنده هستید یا اینکه میترسید با پرواز کردن در داخل منزل به خود آسیب بزند و با اشیاء برخورد شدید داشته باشد، میتوان پرهای آنها را کوتاه کرد. اما خودتان نباید این کار را انجام دهید. چون پرنده نسبت به شما بدبین شده و با شما بد رفتار خواهد کرد. همچنین پس از کوتاه کردن پرها ممکن است پرنده در معرض افسردگی نیز قرار گیرد.
یکی از نشانه های ناراحتی این پرنده پف کردن پرهای پشت میباشد، در این شرایط باید بدانید که پرنده شما به توجه نیاز دارد. برای او اسباب بازی های متنوع و سرگرم کننده مثل تاب، نردیان و اسباب بازی گشتنی در داخل قفس بگذارید. اگر اسباب بازی ها برای او تکراری شدند، تنوع به خرج دهید. مخصوصا اسباب بازی های جویدنی برای سرگرم شدن پرنده و کمک به سایش و اصلاح منقار و ناخن های پای آنها بسیار مفید و ضروی است.بهتر است که این پرنده را با پرنده های دیگر به خصوص پرنده هایی که جثه بزرگتر یا کوچکتری نسبت به گرینچیک دارند، نگه ندارید، چون با همدیگر کنار نخواهند آمد. اگر به خوبی از این پرنده نگهداری کنید، بین 15 الی 20 سال و حتی بیشتر عمر خواهد کرد.
غذای طوطی گرینچیک
این پرنده علاقه شدیدی به میوه های تازه و آبدار دارد. میوه هایی همچون سیب، پرتقال، توت فرنگی، موز، انگور و کشمش و گیلاس میتوانند جزئی از برنامه غذاییشان باشد.از دان ارزن و کتان هم میتوان بعنوان غذای ثابت این طوطی ها استفاده کرد. ولی نسبت کتان باید کمتر باشد چون این دانه چربی زیادی دارد و یاعث مشکلات کبد چرب میشود. همچنین از دانه هایی مثل تخمه آفتابگردان، شاهدانه و بادام زمینی بعنوان سرگرمی به مقدار کم به این پرنده داد. این نوع غذاها چربی زیادی دارند و زیاده روی در مصرف آنها باعث چاقی و بیماری کبدچرب در پرنده میشود.
سبزیجات مختلف همچون هویچ، کلم، ذرت، سویا، اسفناج، بروکلی، سیب زمینی، نخود و لوبیا و عدس نیز برای تغذیه این پرنده قابل استفاده می باشند. برای جلوگیری از مشکلات کمبود کلسیم و مواد معدنی هم میتوان در قفس این پرنده از کف دریا استفاده کرد. همچنین به منظور جلوگیری از کمبود ویتامین، بهتر است به صورت هفتگی نیز داخل آبخوری آنها مولتی ویتامین مخصوص پرنده حل کنید. فراموش نشود که مولتی ویتامین در داخل آبخوری حداکثر بعد از 24 ساعت خواص خود را از دست می دهد و داخل آبخوری نیز محیط مساعد برای رشد پارازیت ها خواهد شد. بنابراین ظرف آبخوری را بعد از مصرف مولتی ویتامین باید تمیز شست و شو نمایید.
جوجه کشی و تولید مثل کانور گرین چیک
جنس نر و ماده این طوطی پاراکیت بسیار شبیه به هم هستند لذا تشخیص جنسیت آنها از روی ظاهر بسیار دشوار می باشد. بهترین روش برای تعیین جنسیت آنها تست پر و خون بوده که از طریق آزمایشات dna به طور دقیق سن و جنسیت پرنده مشخص میشود. این پرنده ها نسبت به بیشتر طوطی ها، تولید مثل راحت تری دارند.
طوطی گرینچیک ماده در زمان جوجه کشی معمولا 4 الی 6 عدد تخم میگذارد. در موارد خاص تعداد تخم ها ممکن است کمتر از این 3 عدد و یا حتی بیشتر از 7 تا تخم باشد. تقریبا یک هفته بعد از جفت گیری ماده شروع به تخمگذاری میکند. جفت گیری نر و ماده طوطی گرینچیک پس از اولین تخمگذاری نیز ادامه دارد ولی وقتی تخمگذاری ماده به اتمام رسید هر دو جفت با همکاری یکدیگر بر روی تخم ها می خوابند. جنس ماده این پرنده بیشتر اوقات بر روی تخم ها می خوابد و جنس نر نیز از او مراقبت و محافظت می کند.
حدودا 22 الی 24 روز زمان لازم است تا تخم نطفه دار طوطی گرینچیک به جوجه تبدیل شود. جوجه های گرینچیک در سن 55 الی 75 روزگی میتوانند مستقل شوند. نر و ماده این پرنده معمولا پس از سن یک سالگی به بلوغ کامل جنسی رسیده و میتوانند تولید مثل داشته باشند. البته زمان بلوغ میتواند تا 18 ماه هم طول بکشد. زمان تولید مثل این پرنده ها در اواخر تابستان و همچنین اوایل پاییز می باشد ولی پرندگان خانگی در فصل های مختلف میتوانند جوجه کشی انجام دهند.
اقدامات لازم هنگام شکستن نوک طوطی
