برای فهم تفاوت بین رژیم غذایی کتوژنیک و رژیم غذایی لوکرب, در این مطلب به یکسری مشخصات آنها اشاره کردیم و در نهایت به نتیجه گیری رسیدیم.
رژیم کتوژنیک (Ketogenic)
در این رژیم مصرف کربوهیدرات بسیار محدود است و حتی در کمال تعجب از پروتئین در آن خبری نیست.
مواد خوراکی در این پلن غذایی چرب هستند و همین قضیه باعث می شود کنجکاو شویم که چطور خوردن چربی باعث کاهش وزن می شود!
اما در واقع بهتر است بدانید که کاهش کربوهیدرات بدن را در حالتی قرار می دهد که چربی ها می سوزند.
این فرآیند هم برای بدن انرژی فراهم می کند و هم باعث کاهش وزن می شود.
همچنین از مشخصه های این رژیم این است که قند خون را کاهش می دهد بنابراین برای بدن مفید است.
از فواید رژِیم کتوژنیک می شود به کاهش وزن و پیشگیری از دیابت نام برد.
همچنین تحقیقات نشان داده اند که این رژیم تاثیر زیادی در درمان بیماری های عصبی مانند صرع دارد.
همینطور برای درمان یا پیشگیری بیماری های دیگر همچون بیماری های قلبی، سرطان، آلزایمر، صرع، پارکینسون و … مفید است.
در این رژیم خوردن گوشت، ماهی های چرب، تخم مرغ، کره و خامه آزاد است.
اما در خوردن غذاهای شیرین مانند بستنی و نوشاله، نشاسته، میوه (به جز میوه هایی مانند توت فرنگی)، لوبیا و حبوبات، ریشه و غده سبزیجات و سس ها ممانعت وجود دارد.
اما برای انتخاب این رژیم باید متابولیسم بدن خود را بشناسید و سپس بر طبق آن تصمیم نهایی را بگیرید! پس هیچ کس بهتر از یک متخصص تغذیه نمی تواند به شما در این مورد کمک کند!
رژیم لوکرب(Low-Carb)
این رژیم هم مانند رژیم کتوژنیک، مصرف کربوهیدرات ها را محدود کرده است،
اما تفاوت آن با کتوژنیک این است که این برنامه غذایی سرشار از پروتئین و چربی سالم است.
این رژیم برای بهبود سلامت عمومی بدن و کاهش وزن توصیه شده است.
از مواد غذایی که می توانید در رژیم استفاده کنید می توان به ماهی، تخم مرغ، گوشت، میوه، آجیل، مغزها، لبنیات پرچرب، روغن های سالم(مثل آووکادو و روغن زیتون) و سبزیجات اشاره کرد.
اما باید به شدت از مواد غذایی مانند شکر (کلیه شکرها حتی آن هایی که در آب میوه و بستنی و آب نبات وجود دارند)،
غلات تصفیه شده مانند برنح و جو و ماکارونی، محصولات کم چرب، غذاهای کنسروی و سبزیجات نشاسته ای مانند سیب زمینی اجتناب کنید.
رژیم کتوژنیک بهتر است یا لوکرب؟
رژیم کتوژنیک در دهه ی 1920 به عنوان درمانی برای صرع معرفی شد. در این رژیم خیلی کمتر از 40 درصد کالری کلی باید از کربوهیدرات باشد؛ چیزی کمتر از 10 درصد کالری کلی. همچنین تمرکز بیشتر روی مصرف مقادیر بیشتری چربی و پروتئین در حد متعادل است. رژیم های کم کربوهیدرات می توانند شامل پروتئین بیشتر و چربی در حد متعادل بشوند. وقتی مصرف کربوهیدرات بیشتر از دو سه روز محدود می شود بدن شروع می کند به تجزیه ی پروتئین و چربی به عنوان سوخت. وقتی بدن ساختار چربی را تغییر می دهد تا آن را شبیه کربوهیدرات کند، کتون ها تولید می شوند و برای همین به این رژیم کتوژنیک گفته می شود. هم رژیم های کم کربوهیدرات و هم رژیم کتوژنیک توجهی به کالری شماری ندارند. هر دو نوع رژیم اجازه می دهند آن قدر بخورید تا احساس سیری کنید. با خوردن پروتئین و چربی بیشتر، طبیعتاً بیشتر طول می کشد تا احساس گرسنگی به شما دست بدهد، اما وقتی کربوهیدرات می خورید زودتر احساس گرسنگی خواهید کرد.
اگرچه هر دو رژیم کربوهیدرات را محدود می کنند اما میزان مصرف چربی و پروتئین متفاوتی دارند. بسیار مهم است که قبل از انتخاب میان رژیم کتوژنیک یا لوکرب به خوبی از نقاط ضعف و قوت آنها آگاه باشید و با توجه به سبک زندگی و علایقی که دارید بهترین گزینه را انتخاب کنید. برای اینکه میان رژیم کتوژنیک و لوکرب یکی را انتخاب کنید باید چندین فاکتور را در نظر بگیرید. تفاوت اصلی میان رژیم لوکرب و کتوژنیک میزان کربوهیدرات دریافتی است. در رژیم لوکرب شما معمولا ۵۰ تا ۱۵۰ گرم کربوهیدرات در روز می خورید اما در کتوژنیک باید مقدار کربوهیدرات کمتر از ۵۰ گرم باشد. دیگر تفاوت بین رژیم کتوژنیک و لوکرب پروتئین دریافتی است. در رژیم لوکرب شما پروتئین بالا مصرف می کنید اما در کتو شما حدود ۲۰ درصد از کالری ها را با پروتئین تامین می کنید. اگر در رژیم کتو پروتئین بالا مصرف شود شما وارد کتوسیس نخواهید شد. علاوه بر این در رژیم کتوژنیک شما چربی بسیار بالاتری نسبت به رژیم لوکرب دریافت می کنید. این چربی جایگزین کربوهیدرات ها و پروتئین شده است. برای برخی افراد رژیم کتوژنیک محدود کننده است و کار سختی برای پیروی در بلند مدت دارند. به همین خاطر می توان گفت که رژیم لوکرب راهکار بهتری برای کاهش وزن در بلند مدت است و پایداری بیشتری هم دارد.