تکنیک‌های رایج برای خارج کردن ایمپلنت ناموفق چیست؟

زیست سازگاری یک معیار مهم در ترمیم های دندانی بوده و هست تا سلامت و عملکرد محصول در بالاترین حد ممکن قرار داشته باشد. زیست سازگاری به معنی بر هم کنش مواد با بدن انسان است و چگونگی این بر هم کنش ویژگی است که موفقیت بالینی ابزار پزشکی تعیین میکند . در صورتی که سیستم ایمنی فرد بتواند آلودگی بافت همبند را با تجزیه تیتانیوم خنثی کند، جای نگرانی در مورد ایمپلنت تیتانیوم وجود
ندارد. اما هر نشانه ای از مشکل احتمالی را باید با بررسی های بیشتر مانند آزمایش مشخص کرد .امااحتمال کمی در رابطه با واکنش های آلرژیک ناشی از تیتانیوم وجود دارد. فلز تیتانیوم با قرار گیری در بدن یا تیتانیوم اکسید میکند که با ایجاد یک بستر مناسب، امکان هدایت سلول های 2Tioتشکیل یک لایه استخوانی را در محل فیکسچر فراهم میکند.
ایمپلنت باید به نحوی در استخوان قرار گیرد که سلولهای استخوان ساز استخوان تازه در اطرافش بسازند.به این ترتیب ایمپلنت به استخوان فک جوش می خورد و با آن اتصالی تنگاتنگ برقرار می سازد که می تواند فشارهای جویدن را تحمل کند اگر این اتصال ایجاد نشود ایملنت لق می شود و شکست میخورد. مثلا اگر استخوان موقع سوراخ شدن داغ شود به دلیل سرعت زیاد مته یا کم بودن مایع خنک کننده سلولهای استخوان ساز می میرند.یا در مواردی که ایمپلنت بلافاصله در جای دندان کشیده شده قرار می گیرد نمی تواند بطور کامل به دیواره های حفره جذب شود و خوب جا بخورد پس فاصله ای بین ایمپلنت و استخوان می ماند که در آنجا جوش نمی خورد . فشار زود هنگام بر ایمپلنت و وارد آوردن فشار های جانبی به پیچ هم از دلایل شکست در جوش خوردن ایمپلنت است.
کیفیت پایین استخوان : اگر کیفیت استخوان فک پایین باشد یعنی سلولهای استخوان ساز کمتری در اختیار داریم و به این ترتیب ترمیم و بازسازی استخوان به مشکل بر می خورد.در این گونه موارد شاید پیوند استخوان چاره ساز باشد.

بهترین روش برای خارج کردن ایمپلنت ناموفق

ایمپلنت در دنیای ترمیم دندان دارد به خوبی جا می افتد اما مسائلی هم پیرامون کاشت ایمپلنت وجود دارد و در بعضی از موارد نیاز است ایمپلنت از دهان خارج شود. در اکثر موارد، خارج کردن ایمپلنتی که با شکست مواجه شده یک فرآیند بی خطر و آسان است اما باز هم بستگی دارد، چون در مواردی که ایمپلنت به سختی با استخوان یکپارچه شده و جوش خوردگی وجود دارد، برای خارج کردن ایمپلنت باید از روشی بسیار محافظه کارانه استفاده کرد تا احتمال بروز مشکلات استخوانی و تروما و آسیب کاهش پیدا کند.

خارج کردن ایمپلنت فک بالا ساده تر است یا فک پایین؟

اگر باید ایمپلنتی را از دهان خارج کنید، میزان چسبیدگی آن به کیفیت استخوان های شما بستگی دارد. به طور کلی، خارج کردن ایمپلنت های فک پایین بسیار سخت تر از ایمپلنت های فک بالا است. اما گاهی ایمپلنت فک بالا هم ممکن است خیلی سخت جوش خورده باشد. مدت زمان سپری شده هم یک فاکتور خیلی مهم است. مثلاً بعد از ۲۴ ماه استخوان فک و ایمپلنت به شدت یکپارچه می شوند و جوش می خوردند چون مدت بسیار زیادی گذشته است.

حتی در مواردی که فقط ۲ تا ۳ میلیمتر استخوان اطراف پایه ی ایمپلنت وجود دارد می بینیم که پیوند بین این دو به شدت محکم شده است، چون استخوان با سطح ایمپلنت یک پیوند بسیار قوی شیمیایی برقرار می کند.

یکی دیگر از ملاحظات مربوط به طول، عرض و اتصال ایمپلنت است. خارج کردن ایمپلنت های بلندتر و عریض تر به وضوح سخت تر است چون پیوند خیلی قوی تری با استخوان برقرار کرده اند. اما کار در مورد ایمپلنت های باریک حتی ممکن است سخت تر هم باشد، چون احتمال دارد که سر ایمپلنت در اثر فشار مربوط به پروسه ی خارج کردن، بشکند. بیش از هزار برند ایمپلنت وجود دارد که اتصالات خارجی غیر معمول و عجیب ایجاد می کنند و این باعث می شود که نتوان به راحتی از بعضی ابزار برای خارج کردن ایمپلنت استفاده کرد. همه ی این موارد باعث می شود که فرآیند آسان خارج کردن ایمپلنت با مشکل و محدودیت مواجه شود.

روش ها و تکنیک های معمول خارج کردن ایمپلنت

نکته ی مهم در این فرآیند این است که تا آن جا که امکان دارد سعی شود استخوان سالم بماند. بهترین ابزار برای خارج کردن یک ایمپلنت لزوماً ابزاری است که بدون ایجاد آسیب جدی، قدرت کافی برای خارج کردن داشته باشد. به این ترتیب در برخی موارد کاملاً ممکن است که بدون ایجاد آسیب استخوانی بتوان ایمپلنت را برداشت، که هدف اصلی هم همین است و این، بهترین روش محسوب می شود.

هدف از ایمپلنت دندان چیست؟

خارج کردن ایمپلنت با استفاده از trough bur

برای خارج کردن ایمپلنتی که با شکست مواجه شده، دو روش وجود دارد که معمولاً استفاده می شود. یک روش استفاده از وسیله ی بُرنده به نام trough bur است. در این روش با استفاده از این ابزار حدود ۵/۰ تا ۱ میلیمتر از استخوان فک را در محل لبه ی ایمپلنت برش می دهند تا فشار روی ایمپلنت برداشته شود و به این ترتیب بتوان به راحتی و آسانی ایمپلنت را خارج کرد.

خارج کردن ایمپلنت با استفاده از پیزوالکتریک

در روش دوم از یک ابزار پیزوالکتریک با سَری میکرو استفاده می شود. این وسیله از انرژی فراصوت استفاده می کند تا به آرامی استخوان اطراف ایمپلنت را بردارد به طوری که بتوان ایمپلنت را خارج کرد.

نکته ی حائز اهمیت در هر دو روش این است که همواره تلاش می شود برای خارج کردن ایمپلنت، تنها بخش بسیار کوچکی از استخوان برداشته شود آن هم در حدی که صرفاً به خروج ایمپلنت کمک کند. بهترین راه این است که استخوان دیواره ی جلویی و پشتی ناحیه ی ایمپلنت را تا حد امکان نگه داشت چون استخوان ها دیگر مناطق اغلب دوباره خودبه خود رشد می کنند.

خارج کردن ایمپلنت با استفاده از گشتاور معکوس

تکنولوژی های جدیدی هم برای برش مربوط به فرآیند خارج کردن ایمپلنت در راه است. البته این تکنولوژی های جدید هم بی عیب نیستند و مهارت و تجربه ی جراح برای استفاده از ابزار، هنوز هم شرط اول است. در این سیستم جدید از یک گشتاور معکوس استفاده می شود که به وسیله ی آن می توان ایمپلنت را ظرف مدت چند دقیقه از جا خارج کرد. این ابزار گشتاوری جدید به یک آداپتور وصل می شود و به وسیله ی آن یک گشتاور معکوس بسیار شدید اعمال می شود که برای خارج کردن ایمپلنت از استخوان کافی است.

در حال حاضر سه برند از این وسیله در بازار وجود دارد. ترکیب این ابزار با تکنیک های دیگر، بهترین راه خارج کردن ایمپلنتی است که شکست خورده است.

در برخی مراکز همچون مرکز Westcoast از هر سه وسیله استفاده می شود تا خارج کردن ایمپلنت از استخوان خیلی راحت و ایمن پیش برود. نکته ی بسیار مهم در خارج کردن ایمپلنت این است باید تا حد ممکن استخوان را بدون آسیب و صدمه حفظ کرد.

عوارض ایمپلنت دندان در صورتی که کاشت ایمپلنت دندان درست انجام نگیرد میتواند بسیار ناراحت کننده و آزار دهنده باشد.بعد از جراحی ایمپلنت تغییراتی بروز می کند که موقتی بوده و طول درمان این تغییرات از سه هفته تا شش ماه می باشد. این عوارض ایمپلنت عبارتند از:

عوارض ایمپلنت که طبیعی و قابل برگشت می باشد

1 – عوارض ایمپلنت موقتی : لق شدن مختصر دندان کنار ایمپلنت (دندان کناری ایمپلنت بعد از سه هفته تا یک ماه به حالت طبیعی خود برمی گردد.)

این احتمال وجود دارد که بعد از جراحی ایمپلنت ریشه دندان کناری که به ایمپلنت نزدیک است در اثر کاشت ایمپلنت لق شود .
لق شدن دندان کناری ایمپلنت عارضه ای نادر و موقتی بوده و به مرور زمان بهبود پیدا می کند .

2 – عوارض موقتی ایمپلنت : درد بعد از جراحی کاشت ایمپلنت دندان

یکی دیگر از عوارض موقتی ایمپلنت دندان که بعد از جراحی رخ می دهد درد است .
درد امری اجتناب ناپذیر است و بسته به سختی جراحی ایمپلنت و خصوصیات افراد کم یا زیاد می باشد .
ولی در هر صورت بهترین راه کنترل درد ایمپلنت استفاده از مسکن یک ساعت قبل از جراحی ایمپلنت می باشد .
( مصرف دو عدد ژلوفن ۴۰۰ میلی گرم با هم یک ساعت قبل از شروع جراحی ایمپلنت دندان کمک می کند تا درد و تورم بعد از کاشت ایمپلنت دندان به طور محسوسی کاهش یابد . )