به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از فرارو، باهنر که این روز ها از جایگاه اصولگرای سنتی و نیمه محافظه کار سعی دارد تحلیل های منصفانه تری نسبت به اصولگرایان متأخر در سیاست ارائه دهد در ادامه، رأی بالای مردم به هاشمی در انتخابات آخر خبرگان را در شرایطی دانسته که عده ای از اصولگرایان از هاشمی حمایت نکردند و به گفته او فقط عده ای حمایت کردند. با این حال باهنر نگفته که مسئولیت تخریب هاشمی چگونه به احمدی نژاد محول شد؟ آیا این ناشی از اتاق فکر بخشی از اصولگرایان در فاصله دور نخست تا دور دوم انتخابات سال ۸۴ نبود؟ آیا این ایده بکر خود احمدی نژاد بود؟ مرور تاریخچه این تقابل حاکی از این نیست که احمدی نژاد بدون همدستی با اصولگرایان به تنهایی تقابل با هاشمی را آغاز کرد و پیش برد.
حمایت های همه جانبه از او در فاصله یک هفته ای تا دور دوم، سخنرانی ها و گفته های اصولگرایان بعد از مناظره ها، همچنین حمایت هایی که در تمامی دوران چهارساله اول و حتی دو سال نخست دوره دومش از او و سکوت در برابر همه حملات و هجمه های او به هاشمی و حتی همراه شدن با این موج حاکی از این نیست که مبتکر و پیش برنده طرح تقابل با هاشمی صرفا خود احمدی نژاد بوده باشد. اصولگرایان در دورانی که اصلاح طلبان با هاشمی زاویه داشتند، حامی او بودند. اما از همان انتخابات ۸۴ که اصلاح طلبان به ویژه در دور دوم به سمت هاشمی کوچیدند و از او حمایت کردند، اصولگرایان هم پشت احمدی نژاد و در برابر هاشمی قرار گرفتند.
رأی آوردن احمدی نژاد در سال ۸۴ اصلا محتمل نبود. نه نظرسنجی ها و نه تحلیل سیاسیون چنین پیش بینی ای نداشت. اما همان مسئولیتی که باهنر به آن اشاره کرد یعنی تقابل با هاشمی برایش سونامی رأی آورد و اصولگرایان هم از نتیجه خشنود بودند. نظرسنجی ها، اما هاشمی را بالاتر از احمدی نژاد نشان می دادند. تصور مردم هم همین بود که هاشمی می آید و رأی می آورد. تصور می کردند که قدرت پشت هاشمی است نه احمدی نژاد. ۲۴ خرداد ۸۴ یعنی چند روز باقی مانده به انتخابات دور نخست، نظرسنجی ها همچنان نشان می داد که هاشمی با ۲۶ درصد آرا در رتبه اول اقبال عمومی قرار دارد. این نظرسنجی که در جامعه ای آماری با بیش از ۵۰ هزار نفر در تمام مراکز استانی کشور انجام شده بود، وضعیت سایر کاندیدا ها را به شرح زیر توضیح می داد: قالیباف ۱۵.۸، معین ۱۰، لاریجانی ۷.۶، احمدی نژاد ۶.۷، کروبی ۵.۳، مهرعلیزاده ۲.۳ و محسن رضایی ۱.۸. حتی پیش بینی می شد که اگر انتخابات به دور دوم کشیده شود، هاشمی و معین باید مجددا به رقابت بپردازند. اگرچه همان زمان گفته می شد که در مناطق شمالی تهران، مصطفی معین موفق به کسب آرای بیشتری شده است. برخلاف اصولگرایانی که بعد از مرحله نخست، در برابر گزینه هاشمی- احمدی نژاد به سمت دومی رفتند، بعضی اصولگرایان بودند که از همان ابتدا از احمدی نژاد حمایت کردند.
آیت الله مصباح یزدی و شاگردانش از همان ابتدا و پیش از مرحله نخست بیانیه ای حمایتی دادند که امضاکنندگان آن به «علماء مصباحی» مشهور شدند. در آن بیانیه آمده بود: امضاکنندگان بر این باورند که مقبولیت احمدی نژاد نزد نیرو های بدنه جبهه اصولگرایان و عامه مردم کوچه و بازار از دیگر نامزد های اصولگرا رشد بالاتری داشته است. در این بیانیه با اشاره به فراز هایی از رهنمود های امام خمینی (ره) مبنی بر ضرورت تحقیق برای رأی دادن، نوشته شده: «اگر در صلاحیت شخصی یا اشخاصی، تمامی افراد و گروه ها نظر موافق داشتند، ولی رأی دهنده تشخیصش برخلاف همه آن ها بود، تبعیت از آن ها صحیح نیست و نزد خداوند مسئولیت دارد و اگر گروه یا اشخاصی، صلاحیت فرد یا افرادی را تشخیص دادند و از این تأیید، برای رأی دهنده اطمینان حاصل شد، می تواند به آن ها رأی دهد». ۳۱ خرداد و بعد از مشخص شدن نتیجه انتخابات مرحله نخست بود که معلوم شد هاشمی باید با احمدی نژاد رقابت کند. دوگانه از همان زمان ساخته شد؛ اما زمینه هایش از پیش تعیین شده بود. هاشمی رفسنجانی به نظر نماد وضع موجود بود، به حکم آنکه هشت سال رئیس جمهوری بوده و احمدی نژادی که دو سال سابقه شهرداری تهران و در گذشته استانداری استان اردبیل را داشت، به واسطه شعار های عدالت محورانه اش، نماد تغییر وضع بود. این تصویری بود که اصولگرایان و رسانه هایشان به ویژه صداوسیما از احمدی نژاد برای مردم ساخته بودند. یکه تازی احمدی نژاد در برابر هاشمی فقط به اعتماد توانایی شخصی خودش نبود.
سایت آفتاب نیوز، ۲۹ خرداد از جلسه ای خبر داده بود که به نماینده قالیباف گفته شده بود ترجیح اصولگرایان از امروز احمدی نژاد است نه قالیباف و بعد از آن هم قالیباف با قهر سیاسی از آنان، تصمیم گرفت مستقل پا به عرصه رقابت بگذارد. آفتاب نیوز نوشته بود پس از این معامله سیاسی، به همه ستاد ها دستور داده شد در سراسر کشور ضمن برقراری ارتباط با سرحلقه های «ستادها» و مجموعه های تحت امر، آرای سیستماتیک به نفع احمدی نژاد داده شود. در ظاهر هم اگرچه شورای هماهنگی نیرو های انقلاب به علت تعدد نامزد، آتش به اختیاری اعلام کرده بود؛ اما صداوسیما خط خود را می رفت و از یک نفر حمایت می کرد. تبلیغات گسترده برای احمدی نژاد، از او تصویری در شمایل یاران رجایی ارائه می کرد و وجهه عدالت خواه او را در نظر مردم با پخش تصاویری از دیدار مردمی احمدی نژاد و مصاحبه و خبر، با اغراق در آن قوت می بخشید.
۳۱ خرداد و درحالی که شورای هماهنگی نیرو های انقلاب در مواجهه هاشمی و احمدی نژاد، در آستانه دور دوم انتخابات ظاهرا اعلام بی طرفی و آتش به اختیاری کرده بود؛ اما احمدی نژاد با قدرت اخطار می داد که تمام تشکل های ریز و درشت شورای هماهنگی و جبهه پیروان خط امام و رهبری باید از آن مجموعه ها خارج شده و به جریان آبادگران که خود وی در رأس آن است بپیوندند والا نباید هیچ گونه انتظاری از دولت او داشته باشند. این تهدید باعث شد که بسیاری از اصولگرایان مردد سراسیمه به همکاری با احمدی نژاد پرداختند. در همه سال های بعد به ویژه در بزنگاه ۸۸ هم که این تقابل ها تشدید شد، اصولگرایان باز کنار احمدی نژاد ماندند نه هاشمی. تا جایی که در آن تقابل، وقتی هاشمی فرصت پاسخ گویی به هجمه ها و حملات احمدی نژاد به خودش را از صداوسیما خواست، این فرصت را هم به او ندادند تا بازی به نفع احمدی نژاد تمام شود.
این ۲ کاندیدای اصولگرا سونامی رأی ایجاد می کنند؟اصولگرایان برای این تقابل دلیل می آوردند و می گفتند هاشمی تغییر کرده است. مثلا وزیر کشور سابق کابینه احمدی نژاد یعنی صادق محصولی در برنامه شناسنامه شبکه ۳ صداوسیما گفته بود: «این طور نیست که مواضع افراد ثابت باشد و اگر مدتی در موضع حق بودند تا آخر عمر هم در این موضع باقی بمانند. بین دوره ای که آقای احمدی نژاد استاندار آقای هاشمی بود با دوره ای که این دو با یکدیگر رقابت انتخاباتی داشتند، هشت سال فاصله بود. هشت سال زمان کمی نبود. آقای هاشمی در انتخابات ۷۶ مواضع خاص خودشان را داشتند و طبیعتا بین آقای هاشمی با حزب اللهی ها اختلافاتی به وجود آمد که این اختلافات در انتخابات ۸۴ بروز پیدا کرد». در واقع صادق محصولی برخلاف باهنر معتقد بوده است که زاویه نه بین احمدی نژاد و هاشمی که بین حزب اللهی ها با هاشمی بود و آن زمان البته احمدی نژاد نماد و نمود جریان حزب اللهی.
احمد خورشیدی آزاد، پدر داماد احمدی نژاد، هم پیش از این گفته بود که: «آقای احمدی نژاد وظیفه اش بود با خاندان هایی که داشتند انقلاب اسلامی را به قبل برمی گردانند، منازعه و برخورد داشته باشد». او هم البته نگفته که این وظیفه چطور و تحت چه فرایند همکاری و همدستی به احمدی نژاد محول شد! تعبیر خود هاشمی از این همدستی این بود: «آن هشت سال کافی است برای اینکه مدت ها مثل هاری در بدن جامعه ما دائما تزریق سم بکند. مثل مرض هاری این حالت را دارد به جامعه ما می دهد و همش هم شعار بود... هنوز هم برخی روحانیون دست از حمایت از احمدی نژاد برنداشته اند». کریمی قدوسی در مصاحبه ای روایت جلسه ای را در حضور مقام معظم رهبری مطرح می کند و می گوید: «آقا خطاب به احمدی نژاد می فرمایند؛ چقدر به شما گفتم قهرمان شدن راه دارد. راه آن این نبود که شما رفتید. روزی که من با معاون اولی آن بنده خدا مخالفت کردم (مشایی) منتظر چنین روزی بودم. اگر به من خبر می دهند که آقای هاشمی رفسنجانی با اقبال مواجه شده است، برای این است که نماد اعتراض به شما شده است...».
هاشمی رفسنجانی در یکی از آخرین اظهارنظرهایش درباره احمدی نژاد گفته است: «در دوره احمدی نژاد به ویژه پس از سال ۸۸ انقلاب داشت منحرف می شد و به سمت اختناق می رفت، من موفق شدم در بدترین شرایط تا حدودی این وضع را عوض کنم و مردم با همان مردانگی که انقلاب کردند سال ۹۲ هم پیروز شدند. در سال ۹۴ هم بزرگان را نگذاشتند وارد میدان شوند و چند چهره رده سوم و چهارم توانستند ژنرال های رقیب را کنار بزنند. اکنون دیگر می توانم راحت بمیرم، زیرا مردم تصمیماتشان را خودشان می گیرند و در این نزدیکی پایان عمر که راه انقلاب را مسدود کرده بودند، آن را باز کردم».
