به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، سرمایه گذاران باتجربه و حرفه ای تفسیر کاملاً متفاوتی از ارزان بودن سهام دارند به گونه ای که امکان دارد از نظر آنها حتی سهمی که دارای قیمتی بالاتر از دامنه قیمت بازار است ارزان تر از سهام با قیمت پایین باشد.
بعنوان مثال اگر فرض کنیم دامنه قیمتی سهام بازار حول و حوش 500 تومان باشد سرمایه گذاران حرفه ای ممکن است چنین بپندارند که سهام با قیمت 1500 تومان در یک شرایط خاصی از بازار، ارزانتر از سهام 350 تومانی است.
یعنی بطور خلاصه می توان گفت که سرمایه گذاران ارزشی بدنبال سهامی هستند که نسبت P/E آن بصورت غیرعادی پایین است. یعنی سهامی که دارای ارزش ذاتی بالایی هست ولی به قیمتی پایین تر از ارزش آن معامله می گردد.
اینگونه سرمایه گذاران برخلاف سرمایه گذاران قبلی معیار تصمیم گیری شان ارزش ذاتی سهام است نه قیمتی که در بازار معامله می گردد.
نسبت پی بر ای در بازار سرمایه تحت عنوان p/e شناخته می شوند و یکی از متداول ترین معیارهای ارزیابی ارزش سهام می باشد. نه تنها دربازار کشور ما، بلکه دراکثر بازارهای سرمایه دنیا سرمایه گذاران عموماً براساس نسبت p/e تصمیم به خرید یا فروش می نمایند. سرمایه گذاران به نسبت p/e به عنوان یک عامل مشخص کننده و تعیین کننده قیمت نگاه می کنند. یا بعبارتی اعتقاد دارند p/e منعکس کننده قیمت است و این شاخص است که سرمایه گذاران فعال باید به آن توجه نمایند و درک درستی از آن داشته باشند.
ترجمه مفهومی نسبت p/e این است که قیمت سهام را بر سود هر سهم آن سهام تقسیم می کنیم برای مثال * قیمت سهمی که 1000 تومان است و سود هر سهم آن 250 تومان می باشد در نتیجه p/e آن که از تقسیم قیمت بر سود هر سهم بدست می آید 4 می باشد.
* قیمت سهمی 600 تومان است و سود هر سهم آن 100 تومان است در نتیجه p/e آن 6 می باشد از لحاظ مفهوم ارزشی سهم 1000 تومانی با نسبت p/e 4 ارزان تر ازسهم 600 تومانی با سود هر سهم 100 تومانی می باشد همانطور که مشاهده می گردد ارزان بودن قیمت (پایین بودن قیمت) دلیل بر ارزنده بودن سهم نیست.
نسبت p/e هرچه کمتر باشد بهتر است. (البته P/e که با تحلیل به دست آمده، نه آن عددی که در سایت معاملات بورس وجود دارد و همه می بینند!)
اکثر سهام مرغوب (Blue cheap) در بازارهای جهانی دارای p/e بین 15 تا 30 می باشد و سرمایه گذاران ارزشی ترجیح می دهند که در سهام دارای p/e های 10 یا پایین تر سرمایه گذاری نمایند اگر شما تعداد زیادی سهام دارای p/e های مختلف در اختیار داشته باشید و از روش فوق پیروی کنید عمدتاً سراغ سهامی خواهید رفت که دارای p/e های پایین هستند.
یعنی اگر چنانچه شما بتوانید سهم شرکتی که دارای قیمت 1000 تومان و سود هرسهم 250 تومان است ( 4 = p/e ) بخرید ممکن است چنین بنظر آید که از نظر ارزش، خرید چنین سهامی از خرید سهامی که دارای قیمت 600 تومان و سود هر سهم 100 تومان است ارزشمند باشد.
اما موضوعی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا عده ای به خریدن سهامی با پایین ترین p/e ممکن علاقمند هستند؟ اولین دلیل که می شود گفت عمده ترین دلیل انتخاب سهام با پایین ترین p/e است اینکه بعضی از شرکت ها واقعاً از بعضی دیگر ارزشمندتر هستند.
قابل ذکر است که شرکت های بزرگ با رشد سود سریع معمولاً یک صرف بیشتری را در مقایسه با شرکت هایی که دارای رشد آرامی در سود هستند ارائه می دهند.
شرکت هایی که هنوز به سودآوری کامل نرسیده اند در صنایعی واقع شده اند که دارای چشم انداز آتی مطلوبی هستند و دارای p/e بالایی هستند. سرمایه گذاران به دلیل آینده مطلوب چنین شرکتی، حاضر هستند قیمت بالایی را برای چنین سهام مانند سهام شرکت های با تکنولوژی بالا (نرم افزار) بپردازند و بدلیل تقبل ریسک بالا انتظار بازدهی بالایی از چنین سهام را دارند.
حالا متوجه شدید چرا نباید به دلیل ارزان بودن یک سهام آنرا خریداری کنید؟ ارزان بودن با ارزشمند بودن تفاوت دارد. نکته ای که باید در نظر بگیرید این است که شما در بازار سهام تنها نیستید، هزاران سرمایه گذار دیگر در حال معامله و خرید و فروش سهام هستند. به نظر شما اگر آنها سهام ارزان را خریداری می کردند، قیمت سهام مزبور همچنان پایین باقی می ماند؟
