به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، حجت الاسلام یونسی وزیر اسبق اطلاعات در گفت وگو با روزنامه ایران به دوخاطره در باره کرباسچی و سیدمحمدخاتمی اشاره کرده است.
بخشهایی از اظهارات او را می خوانید:
*آیت الله یزدی، رئیس وقت قوه قضائیه (زمانی که من دادستان تهران بودم)در مورد آقای کرباسچی که تازه از اصفهان آمده و شهردار تهران شده بود می گفت بروید جلوی آقای کرباسچی را بگیرید. من می گفتم همین طور که نمی شود رفت جلوی کسی را گرفت، باید شهردار خلافی انجام دهد تا با او برخورد شود، تازه آن هم قانونی.
فکر می کرد شهردار تهران با کارهایی که انجام می دهد، عملاً به دنبال آن است تا رئیس جمهوری شود. آقای کرباسچی در شهرداری تهران خیلی سریع درخشید و تحلیل مرحوم آیت الله مهدوی کنی و آیت الله یزدی و خیلی از شخصیت های روحانی این بود که آقای هاشمی رفسنجانی ایشان را به شهرداری تهران آورده تا او بعداً رئیس جمهوری شود و به همین خاطر دادستان تهران باید جلویش را بگیرد.
*تأکید من در آن زمان این بود که باید از کرباسچی حمایت کنیم، زیرا تهران آن زمان داشت از دست می رفت و نابود می شد. باید پایتخت را نجات می دادیم. واقعاً آقای کرباسچی بزرگ ترین خدمت را به اصلاح مدیریت شهری کرد و تا قبل از او، مدیریت شهرداری ها و شهری معنی دیگری داشت، اما کرباسچی که آمد تهران را نجات داد. منطقه جوادیه آن موقع کشتارگاه بود و در میدان شوش و امثالهم انواع و اقسام آلودگی های مواد مخدر، محیط زیستی و همه چیز وجود داشت. هرروز در دادسرا شاهد این بودیم که در بیغوله های داخل تهران، فراوان آدم می کشتند، مواد مخدر و روسپی توزیع می کردند و کسی جرأت نمی کرد با آنها برخورد کند، اما آقای کرباسچی آمد و صورت مسأله را پاک کرد و کشتارگاه تهران را به پارک بهمن تبدیل کرد. وقتی به عنوان دادستان می دیدم کرباسچی در حال خدمت به تهران و جلوگیری از فساد است، احساس می کردم باید از شهردار حمایت کنم و درعین حال می گفتم اگر جایی هم خلافی صورت گرفته، گزارش بدهید تا با آن برخورد کنیم نه اینکه دستش را آزاد بگذاریم ایشان هر کاری می خواهد بکند. می گفتم هر مجرم را باید به دلیل اینکه خلافی انجام داده بازخواست کرد، اما آنها می گفتند اصلاً خود کرباسچی را باید بگیریم و ببندیم و آخرهم همین کار را کردند. تا وقتی من دادستان تهران بودم نشد ولی وقتی رفتم، شد.
*وقتی به محضر رهبر معظم انقلاب رسیدم، گفتند ما با آقای خاتمی برای وزارت اطلاعات روی شما توافق کردیم.گفتند فردا بروید پیش آقای خاتمی و با ایشان صحبت کنید. با آقای خاتمی مفصل صحبت کردم. ایشان از گاوصندوقش فرمی درآورد و گفت بخوانید و اگر مصلحت می دانید، امضا کنید. خواندم و گفتم امضا نمی کنم. چرا؟ چون براساس آنچه در آن فرم آمده بود، من باید تعهد می دادم که در عزل و نصب همه معاونان و مشاوران وزارتخانه با رئیس جمهوری هماهنگ باشم. آقای خاتمی از این حرف من خیلی تعجب کرد و اصل ماجرا به نوعی عوض شد. خداحافظی کردیم و رفتیم. آن موقع رهبر معظم انقلاب نماز مغرب و عشا را به جماعت می خواندند. آقای خاتمی در حاشیه نماز به رهبر معظم انقلاب ماجرا را شرح داده و گفته بود فلانی آمد پیش من ولی مسئولیت را قبول نکرد و زیر قولش با شما زد. آقا هم خیلی ناراحت شده بودند. آقای حجازی با من تماس گرفت و گفت چرا پیشنهاد وزارت اطلاعات را رد کردید؟ گفتم من رد نکردم بلکه شرط آقای خاتمی را رد کردم. گفت فردا بیایید برای آقا توضیح دهید. خدمت آقا رفتم.
ایشان گفتند آقای یونسی شما پیش من قبول کردید ولی وقتی آنجا رفتید، رد کردید؟! گفتم من شرط ایشان را رد کردم. فرمودند شرط چیست، برایشان توضیح دادم، آقا گفتند: اتفاقاً آقای خاتمی درست گفته است، من هم اگر رئیس جمهوری بودم چنین توقعی داشتم. عرض کردم این وزارتخانه با جاهای دیگر فرق دارد. شرط رئیس جمهوری در هر وزارتخانه ای درست است جز وزارت اطلاعات، به این دلیل که رئیس جمهوری می خواهد از چه کسی جز شخص وزیر، اطلاعات لازم درباره معاون و مشاور من که باید درباره آنها با رئیس جمهوری هماهنگ باشم را کسب کند؟! در وزارت اطلاعات به جز وزیر، همه مقامات مخفی هستند و هیچ پستی آشکار نیست. بنابراین برای اینکه رئیس جمهوری بداند فلان آقا اصلاً در وزارت اطلاعات هست یا نیست، پستش چیست و غیره، از چه کسی جز وزیر می تواند بپرسد؟! ...آقا از این استدلال من خیلی خوششان آمد و به آقای حجازی رو کردند و گفتند باید از اول ایشان وزیر می شد. در نهایت رهبر معظم انقلاب گفتند من رئیس جمهوری را قانع می کنم که شرطش را بردارد و چنان شد.
*بنده وقتی وزیر اطلاعات شدم به سهم خود در تعطیل کردن تمام کارهای اقتصادی وزارت اطلاعات، شرکت های زیرمجموعه آن و بانک امین اقدام کردم. به جز تعاونی وزارت اطلاعات که مربوط به بازنشستگان است، سایر امور اقتصادی تعطیل شد، چون هم دولت مخالف بود و هم مقام معظم رهبری. ای کاش سایر نهادها مثل سپاه، نیروی انتظامی و سایر ارگان ها هم آنچه را که ما در وزارت اطلاعات انجام دادیم، عمل می کردند. امروز هم اگر می خواهیم اقتصاد کشور شکوفا شود باید دست حاکمیت را از بازار و کار اقتصادی قطع کنیم.
حاکمیت باید کار حاکمیتی بکند و مردم کار اقتصادی. اگر چنانچه بخشی از حاکمیت آمد کار اقتصادی کرد، هیچ کسی نمی تواند با او رقابت و او را بازخواست کند. این فاجعه ای است که در حال حاضر از آن رنج می بریم.
