به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از ایرنا، بیستمین حضور رئیس جمهوری از ایران در سازمان ملل متحد برای شرکت در هفتادوهفتمین نشست مجمع عمومی این نهاد بین المللی با سخنرانی روز چهارشنبه (۳۰ شهریور) آیت الله «سیدابراهیم رئیسی» رقم می خورد. رئیس جمهور صبح دوشنبه در صدر هیاتی سیاسی عازم نیویورک، مقر سازمان ملل شد تا از پتانسیل این نهاد برای پیگیری منافع ملی و تببین گفتمان سیاست خارجی دولت سیزدهم به عنوان گفتمانی برآمده از انقلاب اسلامی بهره گیرد.
تقلاهای سناتورهای آمریکا و لابی های صهیونیستی برای لغو سفر آیت الله رئیسی و جلوگیری از شنیده شدن این صدا بی نتیجه ماند و اکنون رئیس جمهور در آمریکا و آماده سخنرانی در مهم ترین نشست سران کشورهای جهان است؛ نشستی که پس از دوسال میزبانی مجازی سازمان ملل به دلیل همه گیری کرونا، به صورت حضوری برگزار می شود که با توجه به فرصت هم اندیشی و ملاقات چهره به چهره با مقامات دیگر کشورها و بیان صریح مواضع ایران بر اهمیت حضور رئیس جمهور می افزاید.
در این سفر «حسین امیر عبداللهیان» وزیر امور خارجه و «علی باقری» معاون سیاسی او، «محمد جمشیدی» معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور و «وحید جلال زاده» رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس رئیس جمهور را همراهی می کنند.
چرا سفر رئیسی مهم است؟
برای پاسخ به پرسش فوق باید مروری بر یکسال ریاست جمهوری آیت الله رئیسی داشت. از اول تابستان سال ۱۴۰۰ تا آخر تابستان ۱۴۰۱، تمام تلاش آمریکا، رژیم صهیونیستی و متحدان آن ها بر موضوع ایران هراسی استوار بوده است تا از این رهگذر جمهوری اسلامی را منزوی سازند. حالا، رئیسی در مقام رئیس دولتی که در یک سال گذشته بیشترین هجمه ها را به خود دیده، سخنران مهمترین نشست سالانه رهبران جهان است و این خود اصلی ترین نشانه شکست فشارها و مهمترین اهمیت این سفر هم ارزیابی می شود.
آیت الله رئیسی با گفتمان نظم و عدالت در نیویورک حضور دارد: «نظم عادلانه بین المللی از طریق چندجانبه گرایی اقتصادی». بی عدالتی و بی نظمی واقعیت امروز جهان است که حتی اگر با هزاران ترفند رسانه ای در استودیوهای رنگارنگ هم پوشانده شود، باز هم قابل کتمان نیست و محصول مستقیم یکجانبه گرایی در دنیای امروز است. با انتخاب این گفتمان از سوی آیت الله رئیسی، چرایی این انتخاب سوال اصلی افکار عمومی به ویژه در ایران خواهد بود اما کیست که نداند جمهوری اسلامی از بزرگترین قربانیان بی نظمی و بی عدالتی در روابط بین الملل بوده و مردم ایران سال هاست از یکجانبه گرایی آمریکا متحمل آسیب های بسیاری شده اند. کافی ست فهرست تحریم های آمریکا علیه مردم ایران مورد بررسی قرار گیرد، تا مشخص شود این هژمونی منفی حتی کودکان بیمار را هم تحت تاثیر قرار داده و زندگی را بر آنها سخت کرده است. به رخ کشیدن این بی نظمی و بی عدالتی به مدعیان آن، مهم ترین مأموریت و رسالت رئیسی در صحن سازمان ملل خواهد بود.
مبارزه با این یکجانبه گرایی اما آداب و اصولی دارد که دولت آن را در کلمه آخر شعار خود منعکس کرده است؛ پادزهر یکجانبه گرایی، چندجانبه گرایی است اما با چه ابزاری؟ ایستادن در برابر هژمونی آمریکا از دیدگاه ایران، جز با ابزار اقتصادی ممکن نخواهد بود. این ابزار قرن ها در اختیار اروپا و آمریکا بوده و اکنون با ظهور قدرت های اقتصادی همچون چین و هند ماندن آن در اختیار غرب بعید به نظر می رسد. درک این موضوع از سوی دولت سیزدهم، سبب شده که ایران سیاست نزدیکی به این قدرت های نوظهور اقتصادی را در پیش گیرد که عضویت در سازمان همکاری شانگهای هم در همین راستا ارزیابی می شود.
سفر رئیسی به نیویورک مهم است؛ به این دلیل که تازه ترین نشانه شکست سیاست ها و تحرکات آمریکا برای انزوای ایران است. گفتمانی که رئیسی در این نشست در قالب آن سخن خواهد گفت، ضرورت امروز جهان است و ایده چندجانبه گرایی، ابزار عملی مقابله با زیاده خواهی های آمریکا و متحدانش.
صدای ایران، این بار از زبان رئیسی
آیت الله رئیسی پنجمین رئیس دولت جمهوری اسلامی ایران است که در چهار دهه گذشته در سازمان ملل حضور یافته است تا به نمایندگی از مردم ایران سخن بگوید. پیش از این «محمدعلی رجایی»، آیت الله «سیدعلی خامنه ای»، «سید محمد خاتمی»، «محمود احمدی نژاد» و «حسن روحانی» مسئولان عالی رتبه ای از ایران بودند که در مجمع عمومی سازمان ملل درباره مهمترین چالش های مردم ایران در مقاطع مختلف سخن گفتند.
محمدعلی رجایی ۲۶ مهرماه ۱۳۵۹ در سازمان ملل و در نزدیک ترین فاصله با مجسمه آزادی، با نشان دادن آثار شکنجه های خود در زندان های رژیم آزادی ستیز پهلوی، قدرت های حامی وی را به باد انتقاد گرفت ودروغ بودن ادعاهای حقوق بشری آن ها را افشا کرد و هشدار داد که انتقال این حمایت از دیکتاتوری در داخل ایران به دیکتاتور بعث و حمایت از وی در جنگ علیه ایران، تکرار اشتباهات گذشته است.
آیت الله سیدعلی خامنه ای دومین رئیس جمهور ایران بود که ۳۱ شهریور ۱۳۶۶ به نیویورک سفر کرد؛ سفری که در بحبوحه جنگ تحمیلی علیه ایران صورت گرفت و رئیس جمهور وقت در سخنرانی خود به جنایات صدام پرداخت اما بر این نکته هم تاکید کرد که انقلاب مردم ایران با جنگ و فشار خارجی تضعیف نخواهد شد.
اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس دولت های سازندگی در طول دوران مسئولیت خود به سازمان ملل نرفت تا یازده سال بعد سیدمحمد خاتمی در ۳۰ شهریور ۱۳۷۷ در سازمان ملل حضور یابد و در دومین حضورش در سال ۷۹ از ایده گفت وگوی تمدن ها سخن بگوید.
محمود احمدی نژاد بین سال های ۸۴ تا ۹۱ هشت بار به نیویورک سفر کرد و مهمترین گفتمان وی در این سفرها تببین پیش نیازهای عدالت برای جهان بود. حسن روحانی نیز از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۹ در طول هشت سال ریاست جمهوری ۷ بار به صورت حضوری و یک بار هم به صورت مجازی (به دلیل کرونا) سخنرانی کرد و از صلح خواهی ایرانیان در آن مقطع سخن گفت. و حالا سید ابراهیم رئیسی صدای ایران خواهد بود و از ضرورت پایان یکجانبه گرایی در جهان سخن می گوید؛ سخنی که برخلاف گفتمان های گذشته به عمل و واقعیت نزدیک تر است.
مذاکره با آمریکا؛ وقتی که آدم شد!
«+آیا با رئیس جمهور آمریکا دیدار و گفت وگویی خواهید داشت؟
-خیر».
این دیالوگ برقرار شده میان آیت الله رئیسی و یک خبرنگار در نخستین نشست خبری وی در تیرماه سال گذشته و در مقام رئیس جمهور بود که سال جاری و در جریان دومین نشست خبری هم تکرار شد. آیت الله رئیسی پیش از پرواز به نیویورک هم تصریح کرد: «در هیچ زمینه ای برای مذاکره یا ملاقات با آمریکایی ها برنامه ریزی نشده و هیچ دیداری با آنها نداریم». پرسش مهم در اذهان عمومی پس از آن «نه» و «هیچ» قاطع، چرایی آن خواهد بود که برای پاسخ به آن مرور رویدادهای همین یک دهه روابط ایران و آمریکاکافی خواهد بود. آمریکا پس از ماه ها مذاکره با ایران به قراردادی رسید که به اذعان خود آن ها گامی مهم در راستای صلح جهانی بود اما هنوز جوهر امضای باراک اوباما خشک نشده بود که «دونالد ترامپ» ساکن تازه کاخ سفید، از برجام خارج شد و تحریم ها را علیه مردم ایران بازگرداند.
این عهدشکنی مهمترین دلیل «نه» ابراهیم رئیسی به هرگونه مذاکره با آمریکاست. کاخ سفید پس از پایان مسئولیت ترامپ و با وجود تمام ادعاهای جوبایدن باز هم بر همان سیاست فشار حداکثری خود ادامه داد و دست از زیاده خواهی های خود برنداشت. با چنین رویه ای به تعبیر بنیانگذار انقلاب اسلامی، ایران با امریکا روابط ایجاد نخواهد کرد، مگر این که آدم بشود و از ظلم کردن دست بردارد. واقعیت آن است که دیدار و مذاکره با رئیس جمهور آمریکا در مقطع کنونی جز ژست سیاسی برای وی همزمان با انتخابات کنگره، سودی عملی برای ایران نخواهد داشت و این میزان هوشیاری در دولت سیزدهم و رئیس جمهور وجود دارد که چنین برگ برنده ای برای بایدن، بدون وجود تضمین و منفعتی رو نکند.
دست پر رئیسی در نیویورک
ملت ایران با تهدیدها و تحریم ها متوقف نشده است و با تمام دشواری ها به راه خود ادامه می دهد و این مهمترین و بزرگترین پشتوانه رئیس جمهور در سفر به نیویورک است. ابراهیم رئیسی اداره ایران را با تمام دشواری ها به غرب و مذاکره با غرب گره نزد و در یکسال گذشته معطل چیزی نماند و این وجه تمایز دولت سیزدهم است که در تمام دیدارها و رایزنی ها پیرامون مهمترین تحولات جهانی، نقطه اتکای آیت الله رئیسی خواهد بود.
پرونده هسته ای ایران یکی از مهمترین مباحثی است که در این دوره از نشست مجمع عمومی سازمان ملل است. سیاست رسمی ایران در مذاکرات هسته ای اخذ تضمینی است که از تکرار زیاده خواهی های آمریکا در قبال ایران جلوگیری کند، لغو تحریم هایی است که اساسا مذاکرات برای آن آغاز شد و بسته شدن پرونده پادمانی است که نه براساس واقعیات، که بر مبنای توهمات و دسیسه های رژیم صهیونیستی بار دیگر گشوده شده است. همراهی علی باقری رئیس تیم مذاکراتی ایران با رئیس جمهور از دید بسیاری از تحلیلگران فرصتی برای غرب است تا توپِ در میدانِ خود را با هوشیاری به بازی بگیرند.
تنش های منطقه غرب آسیا، از موضوعات همیشگی نشست های سازمان ملل و گفت وگوهای سران است و این بار درگیری های مرزی آذربایجان و ارمنستان، تشکیل دولت در عراق، شرایط اقتصادی لبنان و تحولات افغانستان و سوریه اولویت رایزنی هاست و جمهوری اسلامی به عنوان یکی از مهمترین نقش آفرینان منطقه، کانون این رایزنی ها خواهد بود. در نهایت منازعه روسیه و اوکراین به عنوان تازه ترین بحران جهان محور تبادل نظرهای بسیار میان روسای جمهور کشورهای مختلف خواهد بود.
سند بنیادین آموزش و پرورش ایران بدون اتکا به رویکردهای سکولار سند ۲۰۳۰ تدوین شد
