بخش زیادی از شهرت بین المللی کشور برزیل حول و حوش سنت ها و جشن های محلی مانند کاپوئیرا ، ورزش های ملی ، جشن ها و کارناوال هایش که بسیار هم در دنیا مشهور است می گردد؛ همانطور که شاید شنیده باشید برزیل با کشورهای آرژانتین ، کلمبیا ، پاراگوئه ، پرو ، اروگوئه و ونزوئلا مرز مشترکی دارد و آب و هوای برزیل عمدتا استوایی می باشد و در قسمت های جنوبی کشور، معتدل تر است . در ضمن بر خلاف تصور عموم مردم 55% جمعیت برزیل را سفید پوست ها تشکیل می دهد و سیاه پوست ها تنها 6% از جمعیت کل این کشور را به خود اختصاص داده اند؛ برزیل ترکیبی از نژاد ها و قومیت های متنوعی می باشد که در مجموع رنگین کمانی غنی ار فرهنگ های مختلف را تشکیل داده است که برای هر بازدید کننده ای جذابیت خاصی دارد . ضمنا بسیاری از پرتغالی هایی که به این کشور مهاجرت کرده اند با زنان بومی برزیل ازدواج کرده اند و نسل جدیدی را ایجاد کردند که کاملا متفاوت است.
آداب و رسوم مردم برزیل
برزیل کشوری چندملیتی است و سرخ پوستان، سیاه پوستان آفریقایی تبار و سفیدپوستان اروپایی تبار، سه نژاد عمده این کشور را تشکیل می دهند (در واقع ۵۵ درصد جمعیت برزیل را سفیدپوست ها تشکیل داده و سیاه پوست ها تنها ۶ درصد از جمعیت کل را به خود اختصاص داده اند؛ بقیه جمعیت این کشور را بومی های آمریکای جنوبی یا نژادهای ترکیبی تشکیل می دهند)، هرچند بعدها مهاجرانی از شرق آسیا و خاورمیانه هم به این کشور مهاجرت کردند. بدین ترتیب اختلاف نژادي و تفاوت هویتی از ویژگی های جامعه امروز برزیل است.
برزیل کشوری چندملیتی است و سرخ پوستان، سیاه پوستان آفریقایی تبار و سفیدپوستان اروپایی تبار، سه نژاد عمده این کشور را تشکیل می دهند
فرهنگ برزیل در فرهنگ پرتغال ریشه دارد. به عبارتی استعمارگران و مهاجران پرتغالی، مذهب کاتولیک روم، زبان پرتغالی و بسیاری از سنت ها و آداب و رسومی را با خود به برزیل آوردند که امروزه هنوز فرهنگ برزیل را تحت تاثیرقرار می دهد. با ما همراه باشید تا با آداب و رسوم مردم برزیل بیشتر آشنا شوید.
آداب معاشرت در برزیل
مردان برزیلی در هنگام ملاقات با یکدیگر دست داده و مستقیم در چشم هم نگاه می کنند. زنان اما در هنگام ملاقات یکدیگر را بوسیده و این کار را ابتدا از گونه چپ شروع می کنند. بغل کردن و با کف دست به پشت طرف مقابل به آرامی ضربه زدن جزو آداب رایج احوالپرسی در میان دوستان به حساب می آید. اگر به خانه یک برزیلی دعوت شدید حتماً برای صاحبخانه گل یا یک هدیه کوچک تهیه کنید. در اینگونه مواقع ارکیده هدیه خوبی است البته یادتان باشد رنگ ارکیده ها بنفش نباشد. اصلا هیچ چیز بنفش یا سیاهی را به عنوان هدیه به کسی ندهید چون این دو رنگ در برزیل نماد سوگواری و ماتم هستند. اگر همان شب برای صاحبخانه هدیه ای نبردید، فرستادن گل در روز بعد هم همیشه گزینه خوبی است. یکی دیگر از نکاتی که در برزیل رایج است این است که اگر برای صرف شام دعوت شدید حداقل نیم ساعت دیرتر از زمانی که گفته شده است به منزل میزبان برسید. اگر به یک مهمانی بزرگ دعوت شدید حداقل یک ساعت دیرتر به محل میهمانی برسید.
برزیلی ها در مهمانی های خود لباس های فوق العاده زیبایی می پوشند و دیگران را بر اساس ظاهرشان قضاوت می کنند. آنها معمولاً لباس های راحت اما زیبا بر تن می کنند و به سلیقه خود در انتخاب رنگ های شاد و زیبا می بالند. آنها در قرارهای کاری خود کت و شلوارهای کلاسیک با رنگ های تیره به تن می کنند. خانم های برزیلی به آرایش ناخن هایشان علاقه زیادی دارند.
آداب هدیه دادن در برزیل
اگر یکی برزیلی شما را به خانه خود دعوت کرد ، گل یا یک هدیه کوچک برای او ببرید ، بهترین انتخاب می تواند گل ارکیده باشد ولی دقت کنید که هر ارکیده ای به جز ارکیده بنفش ، خوب است بدانید که برای هدیه رنگ بنفش یا سیاه در برزیل اصلا مناسب نیست چرا که این رنگ ها در این کشور شاد ، سمبل و نماد سوگواری و غم می باشند ، برزیلی ها یا هدیه را در همان روز به خانه صاحبخانه می برند و یا روز بعد برای او گل به نشانه قدردانی می فرستند.
جشن ها و کارناوال
همانطور که همه ما می دانیم برزیل را با جشن ها و فستیوال ها می شناسند. از مدارس فوتبال گرفته تا تعطیلات کاتولیک و مراسم مذاهب بومی، «کاندومبِل» و سنت های به جای مانده از گذشته ی برزیل، فرهنگ عامه مردم را تشکیل می دهند.
کارناوال، جشن سنتی است که قبل از شروع چله روزه (روزه ای که برای پرهیز بوده و تا شب عید پاک ادامه دارد) در برزیل برگزار می شود. شهرهای ریودوژانیرو و سالوادور دارای رژه های مشهوری طی این جشن ها هستند. اجراکنندگان ماه ها وقت صرف تمرین و آماده سازی می کنند. درست دو هفته قبل از شروع جشن، گروه های موسیقی محلی در محله های ریودوژانیرو به اجرا می پردازند. جشن های غیر رسمی قبل از شروع جشن اصلی در همه جا به راه می افتد. مجالس رویایی رقص در تمام محله های بالای شهر برگزار می شود. «جشن رقص قصر کوپاکابانا» نگین جواهر این جشن ها به شمار می رود. تماشاگران از یکشنبه شب تا صبح دوشنبه در خیابان های شهر شاهد رقص زیبای سامبا هستند.
جشن های سال نو
ریودوژانیرو مرکز برگزاری «رِوِیلون» (Reveillon)، جشن روحانی سال نو است. در ظهر همان روز بسیاری از رستوران های محلی ناهارهای خاص سرو می کنند. در هنگام غروب جمعیت در سواحل شهر جمع می شوند تا نمایش آتش بازی نیمه شب را تماشا کنند. برای پیروان مذهب آفریقایی- بزریلی کاندومبل، جشن های سال نو شامل پوشیدن لباس های سفید، روشن کردن شمع و فرستادن قایق های کوچک پر شده از جواهر بدلی به اقیانوس برای پیشکش کردن به خدای دریاها است.
چوراسکو برزیل
چوراسکوها یکی از متداول ترین گردهمایی های «گاه به گاه» هستند که در آن، دوستان و خانواده در خانه شخصی برای گپ زدن، نوشیدن و خوردن چیزی که به نظر می رسد از گوشت گاو لطیف، بال های مرغ دودی، نان سیر کره ای، پنیر جیر جیر و سوسیس های گوشت خوک مناسب است، یکدیگر را ملاقات می کنند.
جشنواره فولکلور
فستیوال فولکلور Parintins در آمازوناس که گاهی اوقات به عنوان جشنواره Boi Bumba شناخته می شود، پس از کارناوال سالوادور و ریودوژانیرو، دومین رویداد بزرگ سالوادور و ریودوژانیرو است.
سنت های ملی
برزیل در کنار جشن های و فستیوال های متحرک و سرزنده، چندین سنت قدیمی ورزشی، رقص و مراسم مذهبی دارد. «کاپوئیرا» (capoeira) که یک هنر رزمی بومی محسوب می شود بر اساس تمرین های دفاع شخصی است که توسط بردگان آفریقایی مورد استفاده قرار می گرفته است. به دلیل اینکه از همان ابتدا لازم بوده که این فنون تغییر شکل داده شوند بنابراین کاپوئیرا بیشتر از آنکه شبیه جنگیدن باشد، نوعی رقص را در ذهن بیننده تداعی می کند. اشتیاق و عشق برزیلی ها به فوتبال باعث شده که این ورزش در تمام جامعه یک فعالیت مقدس شناخته شود. یکی از پر طرفدارترین موسیقی های سنتی برزیل موسیقی سامبا است که از آنگولا وارد برزیل شده است. این سوغاتی آفریقایی به مرور زمان تحول یافته و اشکال دیگری از موسیقی سنتی برزیل را ایجاد کرده است.
Feijoada در روز چهارشنبه
چهارشنبه، روز رسمی برای feijoada در برزیل است. یکی از آداب و رسوم مردم برزیل، خوردن غذایی مخصوص به نام فیجوادا در روز چهارشنبه است. آن هایی که عادت به خوردن ندارند، ممکن است بعد از فیجوادا شدیدا به چرت زدن نیاز داشته باشند، اما بیشتر برزیلی ها ظاهرا می توانند این وعده غذایی سنگین شامل لوبیا سیاه، گوشت خشک، سوسیس، برنج و فاروفا را قبل از بازگشت به محل کار بخورند.
سنت های برزیل در مورد خانواده
در کنار فوتبال، سامبا، فستیوال ها و کاپوئرا، یکی دیگر از عناصر نماینده جامعه برزیل، سنت های خانوادگی آن است. در واقع، خانواده در برزیل از اهمیت بالایی برخوردار است، تا جایی که بچه های بزرگ تا زمانی که ازدواج نکنند، خانه والدین خود را ترک نمی کنند. خانواده های بزرگ نزدیک یکدیگر می مانند و اغلب یکی از فرزندان از والدین سالخورده خود مراقبت می کند.
فرهنگ و خانواده در برزیل
برزیل از یک زنجیره ی تاریخی غنی از سنت های قومی، موسیقی، رقص، هنر و ادبیات برخوردار است که از ترکیب متنوع فرهنگ های متعدد در طول قرن ها به وجود آمده است. برزیلی ها را به خاطر عشق به رقص (به خصوص سامبا و بوسا نوا) و موسیقی می شناسند که با جشنواره های مختلف در طول سال کرد پیدا می کند. فرهنگ های محلی در سراسر کشور جشن گرفته می شود و گروه های قومی مختلف به شدت به آن ها پایبند هستند. جالب است بدانید این کشور محل شکوفایی بسیاری از نوازندگان کلاسیک و جاز و همچنین رقص لاتین بوده است.
برزیل محل شکوفایی بسیاری از نوازندگان کلاسیک و جاز و همچنین رقص لاتین بوده است
خانواده در فرهنگ برزیل، بنیان ساختار اجتماعی را تشکیل داده و مبنای ثبات برای بیشتر افراد است. خانواده های برزیلی به طور معمول پرجمعیت هستند و اعضای خانواده از صمیمیت و نزدیکی زیادی برخوردار هستند به طوری که تا زمان ازدواج با خانواده خود زندگی می کنند. افراد سال خورده در جامعه برزیل از ارزش و جایگاه بسیار مهم و ویژه ای برخوردارند و احترام به آن ها در هر شرایطی الزامی و واجب است و اغلب در خانه یکی از فرزندان خود زندگی می کنند. در گذشته خانواده های بزرگ خیلی مرسوم بود، اما امروزه به خصوص در مناطق شهری خانواده ها تمایل بیشتری برای تعداد فرزند کمتر دارند. به همین ترتیب ازدواج در گذشته یک پیوند خیلی مذهبی و قانونی بود، اما طی چند دهه ی اخیر نگرش ها تغییر کرده و ازدواج مدنی رواج بیشتری یافته است.
نقش های جنسیتی در برزیل
کلیسای کاتولیک مردان را ترغیب می کرد به زنان دستور دهند و زنان ملزم به اطاعت بودند.با اینکه این رفتار برای قرن ها به سنت مردان برزیل تبدیل شده بود اما در طی چند دهه ی اخیر تغییراتی در آن صورت گرفت اما هنوز هم تفاوت های جنسیتی به وضوح به چشم می خورد.زنان شهر نشین تمایل زیادی به ادامه تحصیل دارند اما در طول تاریخ این مرز و بوم مردان جایگاه بالاتری در مشاغل گوناگون در دست داشته اند.