به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، هرچند خیلی از کارشناسان عقیده دارند امروزه بیشتر نارضایتی های زندگی مشترک ریشه در مسائل مالی دارند اما آمار مشکلات جنسی زوجین نیز بالاست. در واقع مسائل جنسی، اولین موضوع مورد بحث در روابط زناشویی است.
به نظر می رسد بیشتر افراد در مورد مشکلات جنسی خود با غریبه ها راحت تر می توانند حرف بزنند تا با همسرشان! چون بیشتر گفتگوها پیرامون مسائل جنسی، اضطراب برانگیزند و خیلی ها ترجیح می دهند به طور کل از این صحبت ها اجتناب کنند. اما اگر بلد باشید چگونه در مورد اینجور مسائل با همسرتان حرف بزنید، می بینید که خیلی هم کار سختی نیست. در اتاق خواب تان و یا در زمان خواب تان درمورد مشکلات جنسی تان حرف نزنید. مکان خنثی تری را انتخاب کنید و مطمئن شوید بچه ها دوروبرتان نیستند و حرفهای تان را نمی شنوند!بعد از رابطه جنسی زمان مناسبی برای صحبت در مورد مشکلات جنسی نیست. باز هم باید زمان خنثی تری را انتخاب کنید. همسرتان را غافلگیر نکنید. اگر می خواهید در مورد مشکلات جنسی تان حرف بزنید، بگذارید همسرتان بداند که شما دو نفر باید در مورد مسائل جنسی تان با هم گفتگو کنید.
صحبت کردن برای استحکام زندگی زناشویی مفید است؛ به ویژه وقتی تمرکز بحث بر موضوع موردنظر باقی می ماند و به توهین منجر نمی شود، اما حتی زوج هایی که در حل کردن کشمکش های دیگر مهارت دارند، هنگام صحبت از مشکلات جنسی در رابطه، کم می آورند. ما به جای اینکه درباره ترجیحاتمان حرف بزنیم و از همسرمان درباره ترجیحاتش بپرسیم، طوری رفتار می کنیم که در فرهنگمان به ما القا شده است. با وجود اینکه می خواهیم از روال های عادی دور شویم، دنیای فانتزی مان را برای خودمان نگه می داریم. بی دلیل نیست که بعد از گذشت سال ها از ازدواجمان، زندگی جنسی مان افول پیدا می کند.
سه دلیل طفره رفتن زوج ها از صحبت درباره رابطه جنسی
پژوهش های پیشین نشان داده اند که زوج ها اغلب به سه دلیل از صحبت درباره مسائل جنسی طفره می روند:
- احساس خطر برای رابطه: مردم می ترسند که بحث درباره موضوعاتی که بر سر آنها اختلاف دارند، به رابطه آسیب بزند. به بیان دیگر، حتی زمانی که از رابطه خود راضی نیستند، برای آن ارزش قائل اند. بنابراین، سکوت را به بحثی ترجیح می دهند که می تواند رابطه را بهبود ببخشد و درعین حال ممکن است آن را از هم بپاشد.
- احساس خطر برای همسر: مردم از این می ترسند که بحث درباره موضوع مورداختلاف به احساسات همسرشان آسیب بزند. درواقع حتی وقتی از رابطه با همسرشان راضی نیستند، به احساسات و شادمانی او فکر می کنند. در اینجا هم ترجیح می دهند سکوت کنند تا همسرشان ناراحت نشود، حتی اگر فرصتی برای بهبود رابطه شان باشد.
- احساس خطر برای خود: مردم می ترسند که بحث درباره اختلافات آنها را شکننده کند. می ترسند که اگر اطلاعات زیادی درباره خودشان برملا کنند، همسرشان آنها را رد کرده یا کاری کند که احساس شرم کنند. ما به تأیید همسرمان نیاز داریم و ترس از دست دادن او دلیل اصلی طفره رفتن از صحبت درباره مسائل حساس است.
در یک پژوهش پژوهشگران از افرادی خواستند تا خودشان را در موقعیتی مورداختلاف تصور کنند که در رابطه شان متعهد بوده اند. این موقعیت ها یا درباره مشکلی معمولی مانند تقسیم کارهای خانه بود یا موقعیتی مربوط به مشکلات جنسی مانند تعداد دفعات رابطه. سپس، از شرکت کنندگان خواسته شد که به پرسش نامه ای پاسخ دهند که میزان احساس خطر برای رابطه، همسر و خود را اندازه می گرفت.
از یک طرف، نتایج نشان دادند که اختلافات درمورد رابطه جنسی شبیه اختلافات در مسائل عادی ای هستند که در آنها نیز هر سه نوع احساس خطر وجود دارد. از طرف دیگر، در بحث های جنسی، احساس خطر درباره خود، بیشتر از دیگر انواعِ احساس خطر بود.
به طور خلاصه، این پژوهش نشان داد که دلیل اصلی طفره رفتن افراد از حرف زدن با همسرشان درباره مشکلات جنسی این است که این بحث را خطری برای خودشان می دانند. بر مبنای پاسخ های شرکت کنندگان در این پژوهش و پژوهش های دیگر، می توانیم به دلایلی پی ببریم که زوج ها دوست ندارند درباره مشکلات جنسی باهم صحبت کنند.
چرا زوج ها از صحبت درباره مشکلات جنسی فرار می کنند؟
اول اینکه در خیلی از فرهنگ ها، رابطه جنسی موضوعی شر م آور است؛ درنتیجه ما معمولا از صحبت کردن درباره آن طفره می رویم یا اینکه برای رهایی از شرم رابطه جنسی این موضوع را به جوک تبدیل می کنیم. حتی در رابطه های سالم، تمایل داریم رابطه جنسی را به عنوان کاری شیطنت آمیز بدانیم که نباید درباره آن صحبت کرد.
دوم اینکه در خیلی از فرهنگ ها، آموزش جنسی صحیحی وجود ندارد. خیلی از افراد هیچ اطلاعی درباره آناتومی جنسی خود و همسرشان ندارند. با اینکه الگوهایی فرهنگی درباره چگونگی برقراری رابطه جنسی داریم، افراد کمی هستند که رابطه جنسی را به خوبی بشناسند. پس، ما نه درک درستی از نیاز و رابطه جنسی خود داریم و نه دایره لغات مناسبی برای صحبت کردن درباره آن.
به دلیل خجالت و نداشتن دانش کافی درمورد مسائل جنسی، نمی توانیم فانتزی های پنهانی مان را با شریک زندگی مان در میان بگذاریم. به علاوه، به نظر می رسد این نیازها از پنهانی ترین قسمت های وجودمان می آیند و احساس می کنیم هیچ کنترلی روی آنها نداریم. تصور می کنیم که اگر فانتزی های پنهانمان را برملا کنیم، همسرمان ما را سرزنش و طرد خواهد کرد. به همین دلیل، ترجیح می دهیم آنها را برای خودمان نگه داریم.
