جرب سگ یکی از انواع بیماری های سگ می باشد که لازم دانستیم در مقاله ای تخصصی این بیماری را کمی تخصصی تر مورد بررسی قرار دهیم.
بیماری جرب (گال) در سگ و انواع آن
در مورد بیماری جرب در سگ باید بگوییم که بیماری است که در آن جمعیت مایت های پوست حیوان ، بیش از حد زیاد می شود. این مایت ها به صورت نرمال و طبیعی قسمتی از جمعیت موجودات میکروسکوپی در پوست می باشند و در شرایط معمولی به درمان نیاز ندارند و طبیعی هستند. هنگامی که سیستم ایمنی بدن سگ ضعیف شود، به این گونه تعداد مایت ها بیش از اندازه زیاد می شود که به فولیکول های مو حمله می کنند و باعث تحریک پوست و ریزش مو در سگ ها می شوند. هم چنین باید افزود که این بیماری به شکل های گوناگونی دیده می شود و می تواند به راحتی هم سگ های پیر و هم سگ های جوان را درگیر کند.
جرب اسکابئی
جرب اسکابئی( گال) شایع تر و بسیار مسری است. علایم بیماری حدود دو ماه پس از آلودگی ظاهر می شود، در نتیجه در طی این مدت بیماری می تواند منتقل شود ولی متوجه آن نشویم.مایت ها در ابتدا قسمت های فاقد مو بدن مثل داخل گوش ها، زیر بغل و شکم را ترجیح می دهند. بعد از گزش، محل آن قرمز، ملتهب و خارش می گیرد. سگ شروع به خاریدن خود می کند و موهای آن قسمت می ریزد. کم کم متورم و پوست دلمه می زند و خشن می شود و در نهایت زخم ایجاد شده و دچار عفونت های ثانویه می شود. اگر بدون درمان باقی بماند، گره های لنفاوی نیز می توانند متورم شوند.
جرب دمودکس
جرب دمودکس که نام دیگر آن جرب قرمز است. این جرب بخش نرمال فلور پوست است و هرگاه سیستم ایمنی ضعیف شود، تعداد آن ها زیاد می شود و ایجاد بیماری می کند.این مایت ها توسط مادر به توله هایش منتقل می شود ولی اغلب سیستم ایمنی آن را سرکوب می کند. مگر اینکه سیستم ایمنی ضعیف باشد و باعث بروز بیماری شود. سگ های مسن تر که به علت بیماری های مثل سرطان، دیابت و کوشینگ که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مستعد آلودگی با جرب دمودکس می شوند.جرب دمودکس می تواند سه فرم در سگ داشته باشد:
-
لوکالیزه
تکه های بی مو و فلس مانند بر روی صورت سگ ایجاد می شود. به ویژه در توله سگ ها رایج است.
-
جنرالیزه
قسمت های بیشتری از بدن به صورت تکه تکه درگیر می شود و عفونت ثانویه ایجاد می شود. معمولا در سگ های زیر ۱۸ ماه که دارای نقص ایمنی هستند اتفاق می افتد. و اگر در سگ های مسن تر بروز کند، نشان از ضعیف بودن سیستم ایمنی بدن آن است.
-
پودودرماتیت
زمانی است که فقط روی پا و پنجه تاثیر می گذارد. عفونت های باکتری معمولا با این بیماری ایجاد می شوند و درمان و تشخیص آن سخت است. نژادهای الد انگلیش شیپداگ و شارپی مستعد این بیماری هستند.
نشانه های جرب در سگ ها
- قرمزی و التهاب پوست
- ریزش تکه ای موها
- چرب شدن غیرعادی پوست
- تورم پنجه ها
- کبره بستن پوست
پیدایش دانه های کوچک سرخ رنگ در نقاطی مانند لای انگشتان، اندام تناسلی و بیضه ها ،بیماری جرب شکم ، زیر بغل،کشاله ران و در آلودگی های شدید بازوها و پشت و در بچه های کوچک ساق پا . کف پا، همراه با خارش بسیار شدید علائم اولیه بیماری گال است .خارش در زمانهایی که بدن گرم می شود مثل شب ها هنگام استراحت در رختخواب بیشتر می شود.گاهی در اثر خاراندن محل آلوده زخم های چرکی نیز ممکن است ایجاد شود.
علل بروز جرب در سگ ها
- ضعف مادرزادی سیستم ایمنی
- ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن در اثر بالا رفتن سن سگ
- ضعیف شدن سیستم ایمنی در اثر مصرف دارو
- بروز جرب در اثر عوامل ناشناخته
تشخیص جرب در سگ ها
جرب بیماری ایست که اگر زود تشخیص داده شود، راحت تر درمان می شود و با شدید تر شدن بیماری، درمان آن سخت تر می شود.برای همین اگر دیدید موهای تکه ای از پوست سگ ریخته، یا پوستش چرب تر از حالت عادی است یا پوستش سوزش و خارش دارد، فورا او را نزد دامپزشک ببرید.جرب به راحتی با آزمایش میکروسکوپی کبره های پوست یا کندن چند تار مو و دیدن آن زیر میکروسکوپ تشخیص داده می شود.زیر میکروسکوپ می شود مایت ها، تخم ها و لاروهایشان را دید. از طرف دیگر، تشخیص علت اصلی که موجب افزایش جمعیت مایت ها شده است، چندان آسان نیست.
اولین نشانۀ جرب دمودکس ریزش تکه ای موها، در اطراف لب ها، چشم ها و بر روی پاها است.ممکن است پوست بدن در این تکه ها قرمز و پوسته پوسته شود.این نوع جرب ممکن است به خودی خود درمان شود، ولی پزشک معمولا دارو تجویز می کند تا از گسترش آن جلوگیری کند.این بیماری، به ندرت، در توله های زیر یک سال دیده می شود.
اگر این بیماری درمان نشود و گسترش پیدا کند، یا سگ مبتلا به ضعف دستگاه ایمنی باشد، ممکن است به همه جای پوست حمله کند و تبدیل به جرب سرتاسری شود.جرب معمولا نتیجۀ بیماری ارثی دیگری است که در آن سلول های دستگاه ایمنی برای شناسایی و برخورد با عوامل خارجی واکنش نشان نمی دهند.جرب سرتاسری یک بیماری حاد است که سبب ریزش مو در سرتاسر بدن، سوزش و خارش، و پوسته پوسته شدن پوست می شود. گاهی علاوه بر این ها، تب و التهاب هم در سگ مشاهده می شود.در سگ های مسن تر هم این بیماری دیده می شود که نشانۀ واکنش دارویی یا بیماری جدی تر دیگری در سیستم ایمنی بدنشان است.سرطان ها، مثل سرطان خون (lymphosarcoma)، سرطان پوست (Melanoma) و بیماری هایی مثل دیابت (Diabetes) و کوشینگ (Cushing) به سیستم ایمنی بدن حمله می کنند.گاهی هم علت اصلی بروز این بیماری شناخته نمی شود.
درمان خانگی جرب در سگ
اگر سگ شما به این بیماری مبتلا شده است، در کنار دارو هایی که دامپزشک تجویز کرده است، با مشورت با خود دامپزشک می توانید از درمان های خانگی نیز استفاده کنید. 10 مورد از درمان های خانگی که برای این بیماری بسیار مفید هستند، عبارت اند از: بنزوئیل پراکسید، حمام خوب با آب و صابون، استفاده از پراکسید هیدروژن که یک عامل میکروب کش قوی است، استفاده از بوراکس که یک ماده معدنی طبیعی است، نقره کلوئیدی، استفاده از سرکه سیب، استفاد از آب لیمو که باعث از بین رفتن انگل ها و کنه های میکروسکوپی می شود، عسل به چندین روش به درمان جرب کمک می کند، استفاده از ماست ترشحات را از بین می برد، استفاده از آلوئه ورا، چرا که آلوئه ورا خاصیت ضد عفونی کننده و ضد انگلی طبیعی دارد.
شستشوی جرب سگ
یکی از روش هایی که در بهبودی این بیماری بسیار موثر است، شستشوی مناسب و منظم ناحیه ای که بدن سگ به این بیماری مبتلا شده است، می باشد. به طور معمول دامپزشکان شامپوی های مخصوصی را تجویز می کنند که افراد باید ناحیه مورد نظر را با آن شامپو ها به خوبی بشویند.
دوران نقاهت جرب در سگ ها
آیندۀ سگ هایی که به ضعف سیستم ایمنی مبتلا هستند مبهم است. توله هایی که به جرب ناشی از ضعف سیستم ایمنی مبتلا هستند مستعد ابتلا به بیماری های دیگری هم هستند که ممکن است کشنده باشند. همچنین ممکن است درگیر عفونت سِپسیس (Sepsis) شوند.به طور کلی، هر سگی که ضعف سیستم ایمنی دارد، نباید بچه دار شود. آیندۀ سگ هایی که ضعف سیستم ایمی شان ناشی از سرطان است، بستگی به محل سرطان، نوع آن و داروها و درمان بیماری دارد.سگ هایی که ضعف سیستم ایمنی ندارند یا آن هایی که جرب ناشی از استفاده از داروی ضدالتهاب دارند، با قطع شدن دارو و استفاده از شامپوی مخصوص و داروهای درمانی جرب، کاملا درمان می شوند.