به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از فرارو، علی دایی این روز ها مثل قریب به ۲ سال اخیر مشغول کار های تجاری خودش است و از دنیای فوتبال به عنوان سرمربی فاصله گرفته است. آخرین اخباری که درمورد او شنیده شده و بازتاب زیادی داشت مربوط به نامگذاری گونه ای ماهی به اسم اوست که اگرچه امری مرسوم در دنیای علم محسوب می شود، ولی در ایران با واکنش و تمسخر کابران فضای مجازی روبرو شد.
علی دایی، اما واکنش متفاوتی نسبت به این موضوع داشت و گفت اصلا از چنین چیزی ناراحت نشده و اصلا نیازی به اجازه گرفتن از او نبوده است. دایی که با روزنامه خبرورزشی صحبت کرده در بخشی دیگر از صحبت هایش به ماجرای دلخوری اش از تلویزیون اشاره می کند و می گوید حتی اگر عادل فردوسی پور هم به تلویزیوه برگردد دیگر حاضر نیست در برنامه ای تلویزیونی شرکت کند. بخشی از مصاحبه علی دایی را می خوانید.
شاید برای خیلی ها این پرسش پیش آمده باشد که آیا علی دایی از نامگذاری یک گونه ماهی به اسم خودش شاکی و عصبانی است یا نه؟
نه، چه اشکالی دارد؟ چرا باید ناراحت شوم؟!
به هرحال برخی ها عنوان کردند که بهتر بود این دوستان و اساتید دانشگاه پیش از نامگذاری این گونه ماهی زنگ زده و از شما اجازه می گرفتند؟
نه، نیازی به زنگ زدن و اجازه گرفتن نبود و اصلا چنین انتظاری نداشتم. این کار را چند فرد دانشگاهی در ایران و برلین انجام دادند که به دلیل تحصیلات عالیه و زحماتی که درعرصه علم و دانش می کشند برای من ارزشمند هستند. دلیلی هم برای دلخوری یا ناراحتی وجود ندارد.
البته برخی از همبازیان، دوستان یا هواداران شما هم معتقد بوده و هستند که به جای گونه ماهی بهتر بود جلوی در استادیوم آزادی مجسمه علی دایی را می ساختند؟
دوستان لطف دارند، اما من هرگز دنبال این مسائل نبوده و نیستم.
بابت شوخی های فضای مجازی یا اینترنتی که حتی برخی دوستان و همبازیان با شما انجام دادند چه طور؟ دیدید یا شنیدید؟
من وقتم را با این مسائل بیهوده و الکی با برنامه های اینترنتی هدر نمی دهم. این برنامه ها را هم ندیدم، اما فقط یک چیزی بگویم «از طرف همان برنامه هایی که همه چیز را به شوخی و خنده می گیرند با من تماس گرفتند که به برنامه آن ها بروم، اما نرفتم و ...»
چه کسی با شما تماس گرفت؟
خداداد عزیزی زنگ زدم، اما من فقط یک بار در یک برنامه اینترنتی شرکت کردم و آن هم به خاطر عادل فردوسی پور بود وگرنه اصلا و ابدا وقت این کار ها را ندارم. عادل از تلویزیون بیرون آمده بود و، چون هم دانشگاهی ام است و خیلی هم دوستش دارم به برنامه اینترنتی او رفتم و بس!
به نظر از برخی شوخی ها گله مند به نظر می رسید؟
باور کنید اصلا به این مسائل و شوخی ها فکر هم نمی کنم. اگر می خواستم درگیر این چیز ها شوم هزاران قدم از زندگی فعلی خودم عقب می افتادم.
اسم عادل فردوسی پور وسط آمد. می خواهیم بپرسیم اگر او به تلویزیون بازگردد حاضرید با تلویزیون آشتی کنید یا در برنامه های تلویزیونی و مصاحبه با خبرنگاران رسانه های دیداری مصاحبه کنید؟
نه! در این رابطه مدت هاست تصمیم خودم را گرفته ام.
راستی ماجرای تقدیر سفیر استرالیا در ایران از شخص شما چه بود؟
من با بسیاری از سفیران خارجی رابطه خوبی دارم. سفیر محترم استرالیا در ایران از من دعوت به عمل آورد و با توجه به همزمانی با بازی تاریخی با استرالیا در ملبورن (۸ آذر ۱۳۷۶) محبت کردند و ...
بی تعارف دل شما برای فوتبال تنگ نشده است؟
نه!
چندی پیش با محمد خاکپور مصاحبه می کردیم که به ما گفت حتی فوتبال نگاه هم نمی کند! نکند شما هم ...
نه، اتفاقا من فوتبال نگاه می کنم و بازی ها را تا جایی که امکان داشته باشد می بینم.
نظرتان در مورد دربی اخیر استقلال و پرسپولیس چیست؟
این دربی هیچی نداشت!
به عنوان یک فوتبالی فکر می کنید چرا این دربی چیزی نداشت؟
به نظرم هر دو تیم برای نباختن به زمین آمده بودند تا شاهد یکی از ضعیف ترین دربی های تاریخ مسابقات استقلال و پرسپولیس باشیم. تیم ها نه ریسکی کردند و نه موقعیت خاص و هیجان انگیزی دیدیم.
به نظر می رسید سرمربیان هر دو تیم هم از تساوی این دیدار در پایان دربی راضی هستند؟
دوست نداشتند ببازند و نباختند! شاید به شرایط فعلی تیم خودشان در جدول و مسائل دیگر بیشتر توجه کردند و تصمیم گرفتند ریسک نکنند. درمجموع دربی قشنگی نبود و کیفیت پایینی داشت.
در ماجرای مهدی طارمی و دراگان اسکوچیچ شما طرف ستاره پورتو را گرفتید. برخی ها معتقد بودند علی دایی می توانست میانجیگری کرده و طارمی را با اسکوچیچ آشتی دهد. شما با خود مهدی طارمی صحبتی داشتید؟
آشتی بدهم؟! مگر وظیفه من است؟ به جای اینکه فدراسیون فوتبال کادرفنی را صدا بزند و طرفین را روبروی هم بنشاند چرا من باید وساطت کنم؟ این هم از آن حرف هاست! الان خوشبختانه تکنولوژی پیشرفت کرده و از طریق واتس آپ یا اسکایپ می توان حتی ارتباط تصویری بین طرفین برقرار کرد. من صحبت هایم را مطرح کرده و از حقانیت بازیکنان ایرانی دفاع کردم. اگر تیم ملی ایران خوش شانس نبود و در گروه مقابل می افتاد باز هم آقایان حرف از تاکتیک ناپذیر بودن بازیکنان ایرانی می زدند؟ شما الان جام جهانی فوتبال کشور های عربی در قطر را ببینید تا متوجه شوید تیم های همگروه ما در چه سطحی هستند؟ ما نباید با سرمایه های فوتبال خودمان چنین برخوردی داشته باشیم. مگر ما چند بازیکن مثل مهدی طارمی داریم که در اروپا بتوانند به تیم های بزرگ گل بزنند و بدرخشند؟
وقتی اسم شاگردتان مهدی طارمی وسط می آید شادی را در صدای شما به وضوح متوجه می شویم؟
من افتخار می کنم مهدی طارمی به عنوان یک ایرانی ستاره پورتو شده است. حالا همه منتظرند طارمی یک حرفی بزند تا سریع موضع گیری کنند و متأسفانه حسادت حرف و اول و آخر فوتبال ما را می زند. این مسائل اصلا قشنگ نیست. من از حق و حقیقت دفاع کردم.
به عنوان سئوال آخر مدت هاست از مربیگری فاصله گرفته اید. آیا ممکن است علی دایی را روزی در قامت یک مدیر ببینیم. کم نیستند کسانی درهمین ایران یا قاره آسیا که اعتقاد و باور دارند علی دایی حتی می تواند رئیس AFC شود؟
من دنبال پست و مقام نبوده، نیستم و نخواهم بود. دنبال زندگی کردن هستم و خدا را صدهزار مرتبه شکر می کنم در همین نقطه ای که می بینید ایستاده ام. دنبال چیز دیگری هم نیستم.