موارد مصرف دی پیریدامول
کاربرد اصلی دی پیریدامول مهار تشکیل ترومبوز است در بیماران در معرض خطر آمبولی و سکته . این داروی ضد تجمع پلاکت در بیمارانی که به خاطر دریچه قلب جراحی شده‌اند تجویز می‌شود. این عمل احتمال ایجاد لخته در جریان خون را کاهش می‌دهد. همچنین در تست‌های تصویربرداری بیماران قلبی استفاده می‌شود.
دی پیریدامول موجب مهار تشکیل ترومبوکسان می‌شود. با مهار بازجذب آدنوزین موجب افزایش غلظت خارج سلولی آدنوزین می‌شود .علاوه بر این، دیپیریدامول غلظت AMP حلقوی‌درون‌پلاکتی را از طریق افزایش فعالیت ادنیلات سیکلاز و مهار آنزیم فسفودی استراز بالا می‌برد. .
عوارض دی پیریدامول
اتساع عروقی و کاهش فشار خون ازعوارض جانبی دارو هستند.
- سردرد
- سرگیجه
- ناراحتی معده
- تهوع
- کاهش فشار خون
- اسهال
- درد عضلانی
- غش
- جوش پوستی
اعصاب مركزی: سردرد، سرگیجه.
قلبی ـ عروقی: بر افروختگی، آنژین قلبی، ناپایداری و تغییر فشار خون، درد سینه، هایپرتانسیون (با داروی وریدی)، افت فشارخون، غش ناگهانی (fainting).
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، اسهال.
سایر عوارض: تعریق، بثورات جلدی، راش.
توجه : در صورت بروز کاهش شدید فشار خون، باید مصرف دارو قطع شود.
مسمومیت و درمان با دی پیریدامول
تظاهرات بالینی: گشادی عروق محیطی و كمی فشار خون.
درمان: شامل درمان علامتی و حفظ فشار خون می شود. با توجه به پروتئین بایندینگ بالا، دیالیز در درمان مسمومیت با دیپیریدامول جایگاهی ندارد.
